"De dames die al wat langer wachten....."

Hoi dames,
Ik ben een hele tijd gestopt met het forum. Ik had het echt even nodig. Ik zat zo in de put.
Helaas is het voor mij niet mogelijk om alles terug te lezen. Jammer genoeg zie ik nog veel dezelfde namen. Ik had zo gehoopt dat sommige meiden goed nieuws hadden. 

Ik ben hard aan mijn bmi aan het werken en tot nu toe gaat het prima. Langzaam wil een eens een afspraak bij de dokter gaan maken om te vragen wat er mogelijk is. Na zo een lange tijd proberen, moet er iets aan de hand zijn met een van ons of allebei.
Ik ben vooral benieuwd hoe jullie het hebben aangemaakt met naar de huisarts gaan. Wat hebben jullie bijvoorbeeld gezegd toen jullie een afspraak gingen maken? En wat hebben jullie vooral besproken bij de huisarts? Zijn er dingen die ik al kan doen voordat ik een afspraak maak, zodat ik niet meteen word weggestuurd? 


Alvast bedankt en ik duim voor positieve testen van jullie allemaal de komende tijd. 
 
Hoi mttm, wat goed dat je zo lekker aan het afvallen bent!! Dat zien de artsen graag, dat je werkt aan je gezondheid ? 
Toen ik naar de huisarts ging, had ik mij goed voorbereid. Ik was al 36 en mocht dus na een half jaar serieus proberen al om een doorverwijzing vragen. Dat wist ik en dat heb ik ook tegen de huisarts gezegd. Die was beginnend huisarts en vond eigenlijk dat ik t nog een tijdje zelf moest proberen, maar ik ben op mijn strepen gaan staan. Ik had ook mijn cyclus goed in kaart gebracht. Het is ook handig om te weten of er binnen je familie problemen rondom zwanger raken zijn. Hetzelfde voor de familie van je man. Dat kan een extra argument zijn. Dus zoek eerst even uit hoe het zit met je leeftijd en hoe lang je zelf moet proberen voordat je een verwijzing kunt krijgen! Succes!!!
 
[quote quote=10363388]Morgen bloedprikken voor vriendlief en woensdag opnieuw zaad inleveren…[/quote]
Ah ok de 'zure appel' is komende dagen dus. Zet hem op samen!
 
Pff toch wel weer heel emotioneel nu... Hoop verdriet. Alles is goed gegaan hoor. Weer een hoop info mee. Vriendlief over de zeik. Teveel info. Genoeg om zeker te zijn over donorzaad. Woorden als Mesa, 50%,  Tesa ook maar 50%. Chirurgische ingreep, hechtingen, pijn, drukondergoed zijn al genoeg om heel groot NEEE, NEE, NEE te doen verschijnen. Vriendlief ook over de zeik over de meegeleverde prijslijst. Ik slik weer heel veel woorden in,die als tranen later over mijn wangen lopen. Ik kijk naar de gekregen Landrover van 5 a 6000 euro die voor de deur staat... Maar daar mag ik nooit wat van zeggen. Ik slik mijn verdriet in, want zo moet ik weer te werk. Mijn hoofd vol informatie.
 
Pffff heftig knuffeltjeee. Het is ook echt verdrietig dat jullie hierdoor heen moeten. Keihard en confronterend lijkt me dan zo'n dag als vandaag. Die prijslijst is ook wel erg zakelijk en niet subtiel in de fase waarin jullie nu zijn. Sterkte nog met werken vandaag ??
 
Het is dat we van het vorige ziekenhuis al weten dat vriendlief onvruchtbaar is, maar nee, het mocht wel subtieler. Het is geen snack uit de snackmuur van de Febo. Het is ook geen thuisbezorgd. Het is ook eigenlijk niet in geld uit te drukken. 
-------



En dan knalt al het verdriet van vriendlief naar buiten. Uit pure onmacht ramt hij bijna een gat in de muur.
 
 
Vandaag weer een nieuw ziekenhuis. Nieuwe witte jassen. Nieuwe onderzoeken.





Mijn grote sterke beer. Hij heeft in geen twintig jaar bloed laten prikken. 




Onze hoofden en handen vol informatie verlaten we het ziekenhuis.
Folders over onvruchtbaarheid en ivf. Mesa en Tesa.




En dan, voor het eerst breekt vriendlief. Mijn grote stoere viking. Het is teveel.
Hij wil geen nare onderzoeken meer. Geen witte jassen. Geen ziekenhuizen.
En ik dan, vraag ik hulpeloos. Worstelend met mijn eigen verdriet.
Dat was het moment dat vriendlief zichzelf even verloor. Na een ochtend narigheid. Nu het nog maar eens onderstreept werd dat hij onvruchtbaar is. 
We houden elkaar vast. Huilen. Verdriet wat diep vanbinnen komt.


 
 
Ah super bedankt lapjesendraadjes voor je reactie. Ik weet nu een beetje meer wat ik kan verwachten. Ik hoop dat de afspraak kan doorgaan ondanks alle nieuwe regels wat betreft Corona.
Knuffeltjeee wat verschrikkelijk wat jullie nu allemaal op je bordje krijgen.. naast het heftige nieuws van onvruchtbaarheid krijg je dan ook nog eens een hoge prijslijst mee.. Het lijkt me ook super lastig als je allebei anders omgaat met het verwerken van dat soort tegenslagen. Ik hoop dat jullie goed kunnen blijven praten en dat jullie samen goed kunnen beslissen waar jullie het best bij voelen en alles rustig een plekje kunnen geven. Heb je wel iemand waar je je verdriet een beetje kwijt kunt? Het is ook niet goed als je alles blijft inslikken natuurlijk.. Dikke knuffel van mij!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan