"De dames die al wat langer wachten....."

Welkom Gomi! Wat heftig dat je een miskraam hebt gehad en dat de uitgerekende datum er ook aan zit te komen ? hopelijk lukt het jullie voor die tijd om weer zwanger te worden zodat je op iets nieuws moois kunt focussen.
 
FleurBo wat vervelend dat je ongesteld bent geworden. Ook al voel je het al aankomen de teleurstelling blijft altijd.. en vervelend dat je niet weet wanneer je gebeld wordt over de uitslag van het zaadonderzoek, hopelijk weet je snel meer!
 
Lapjesendraadjes pfff die communicatie is soms zo slecht bij ziekenhuizen... echt goed dat je er zelf achteraan bent gegaan en gelukkig is je belafspraak al morgen. Hopelijk goed nieuws dat de operatie gewoon dit jaar nog kan plaatsvinden, ik duim voor je mee ??
 
Wij hebben inmiddels onze eerste afspraak achter de rug bij het ziekenhuis. Op de echo bij mij zag het er goed uit. Wel even bloedprikken als mijn menstruatie doorbreekt voor m’n hormoonwaarde en chlamydia... M’n vriend moet dinsdag z’n zaad inleveren en dan 4 december pas een belafspraak om alle uitslagen te bespreken. Ik ben echt zo bang dat de uitslagen van mijn vriend niet goed zijn ? maar goed we kunnen niks anders dan afwachten. Afgelopen maanden heb ik denk ik wel 6 zwangerschapsaankondigingen gekregen van vrienden of collega’s. Ik gun het echt iedereen, maar het is soms zo frustrerend dat iedereen zo snel zwanger raakt.
 
LoveTennis veel succes morgen bij je HSG, hopelijk valt het allemaal mee en zorgt het voor snel positief resultaat ✨ 
 
En helemaal eens met Lotjejansen onze tijd gaat echt komen. Ik hoop hier snel nieuwe positieve verhalen te lezen van jullie meiden! 
 
Ik lees een paar verhalen over de eerste stappen in het ziekenhuis. Dat lijkt me heel spannend, maar ook fijn dat het toch nog doorgaat. Ik hoop dus ook echt voor jullie dat het door blijft gaan.
Ik heb binnenkort mijn eerste afspraak bij de huisarts. Aangezien ik echt wel verwacht dat er enorme wachtlijsten zijn om doorverwezen te worden naar het ziekenhuis, wil ik de kans zo klein mogelijk maken om niet doorverwezen te worden. Hoe hebben jullie dat gedaan? Ik denk dat wij inmiddels wel lang genoeg bezig zijn. Dus daar ligt het denk ik niet aan, maar wat kan ik nog doen?
 
Hi Allemaal,
Ik ben nieuw op dit forum en ik lees en praat graag met jullie mee, als jullie daar ook oke mee zijn!
Ik zal me even voorstellen! Ik ben misty, 33 jaar, getrouwd en we hebben een grote kinderwens. We zijn nu bijna 2 jaar bezig voor de eerste maar helaas tot op heden nog niet gelukt. Inmiddels heb ik een inwendige echo gehad, bloedonderzoeken, partner heeft zijn semen onderzoeken gehad en alles had eigenlijk een goed resultaat. De laatste semen onderzoek was het volume wel wat afgenomen dus hij moet binnenkort nogmaals een potje inleveren. Voor mij staat er eind november een laparoscopie gepland, ik hoop zooo dat dit door kan gaan?! Vandaag telefonisch overleg gehad met de anesthesist en volgende week heb ik nog een telefonische afspraak met de gynaecoloog. 
Ik heb niet alles kunnen lezen maar hoop zo dat iedereen hier een positieve test in handen zal krijgen ??
 
Nouuuuu, code zwart in het ziekenhuis dus voorlopig nog geen operatie voor mij ??? ik sta op de wachtlijst. Helaas moet ik ook een nachtje blijven na de operatie, tenzij ik heel vroeg op de dag word geopereerd. Ik had er rekening mee gehouden, maar toch is het weer een klap. Zit hier met hoofdpijn op de bank. Zou het liefst een wijntje willen nemen, maar sinds gisteren zit ik aan de antibiotica vanwege een forse blaasontsteking (ja ook dat nog - het is niet mijn week zegmaar).
De reactie van de Mr helpt ook niet echt, want die gaat gelijk boos tekeer over idiote die zich niet aannde regels houden. Zo reageert hij altijd, eerst schreeuwen en boos zijn. Terwijl ik eerst heel verdrietig ben en daarna pas kwaad kan worden. Toch jammer dat ik na 15 jaar samen nog steeds de ruimte niet krijg. Uiteindelijk gaat het deze keer om iets dat MIJ overkomt. Ik moet op de eerste plaats staan en daarna komt hij pas kijken. 
 
Enorm frustrerend de combinatie van alles lapjesendraadjes. 
Zakt de blaasontsteking wat? En het verschillend reageren en omgaan in eerste instantie met teleurstellingen, herkenbaar!
Allebei even ruimte vinden en langzaam weer tot elkaar komen, jullie hebben elkaar hard nodig. Heel veel sterkte ook dit gaat voorbij, echt! 
 
Lapjesendraadjes, neeeeeee. Ik had zo gehoopt dat ze je nog konden helpen. Poeh, dit is echt niet leuk. Ik snap ook heel goed dat je nu gewoon een arm om je heen wil hebben van je partner. Hopelijk zijn jullie inmiddels weer nader tot elkaar gekomen. Het leven is zo oneerlijk!
 
Dank jullie wel! Ja hoor, het gaat inmiddels weer. We balen allebei, maar hadden het ook wel verwacht. Dus zijn boosheid was snel voorbij en ik ben best sterk in het accepteren van slecht nieuws. Het is namelijk niet dat ik eigenhandig iets kan verhelpen hier, dus ik zal wel moeten!
Vandaag werd ik gebeld door het opnamebureau, met de vraag of ik op afroep beschikbaar wil zijn voor de operatie (bovenop de wachtlijst). Dat leggen we allebei uit als iets positiefs. Ik hoop snel verrast te worden, maar als ik nu lees dat de corona maatregelen zeker tot december zullen aanhouden denk ik niet dat het nog in 2020 gaat gebeuren. 
Met de blaas gaat het inmiddels weer prima. Nadeel daarvan is wel dat ik er goed om moet denken om de medicatie te nemen ?
 
Terug
Bovenaan