"De dames die al wat langer wachten....."

Wat onwijs klote LoveTennis!!! Heel prettig NOT hoe het lichaam soms gewoon de boel helemaal omver gooit, grrr
Hoe is het vandaag gegaan mini me?
Ik ben als de dood dat ik morgen verkouden ben, want dan mag ik niet naar de kliniek op donderdag. En ik moet straks ook nog naar de tandarts.. Ik probeer zoveel mogelijk de risico's te vermijden nu, maar met dit weer (ben vanochtend kletsnat geregend en het was koud!!) en omdat ik gewoon naar kantoor moet, wordt dat best wel moeilijk!
 
lovetennis: wat ik nog wou zeggen, het is echt super kut enzo, maar probeer wel te genieten van  het weekend ondanks alles:D
lapjesendraadjes: ik begrijp je angst, ik heb ooit bloed  moeten prikken  voor het traject en toen  werd ik verkouden.
heel eerlijk ik ben niet echt van de regels overtreden maar ik ben  toen  gewoon  op de fiets gedaan en heb gedaan alsof mn  loop neus daarvan kwam?
als jij zeker weet dat je  verkouden  bent daardoor zou ik zeggen  beetje verdoezelen, je hebt een mondkapje op en je bent er ook zo weer weg;)
En  verder gewoon  goed warm houden enzo;)
ja vanmorgen, er is een eisprong  geweest probleem  alleen nog niet zo heel lang  terug, ik heb  de laatste 2 weken niet heel goed i n mn vel gezeten dus de laatste 1,5 week is er vrij weinig tot niks gebeurd:(
Ik heb bloed laten prikken en kreeg net al de uitslag, progesteron  is nog hoog dus hij is in  de afgelopen  dagen weest, dus helaas een gemiste kans en  nu wachten op de menstruatie:(
baal als een stekker, denk nu echt bij  mezelf had je ff over jezelf heen gezet ofzo, maarja kan het niet meer veranderen, kan er alleen wel omhuilen:(
 
Jeetje dames, wat een hoop teleurstellingen weer ? veel liefs voor jullie ?
Mttm en lapjesesendraadjes hopelijk gaan jullie een beetje geluk krijgen en brengen nu het prikken en spuiten is begonnen ? lapjesendraadjes 't gaat je niet gebeuren dat je verkouden wordt hoor!
Ondertussen wacht ik rustig af op het bankje, zit op dag 5 na inseminatie.. Ik heb 't vermoeden dat ik me over ongeveer een week bij de teleurstellingen mag voegen, al is het eigenlijk nog te vroeg daar iets van te merken ?
 
Hier een kleine update vanaf hier.
Of vriendlief heeft het verkeerd begrepen, of de wachtlijst is inderdaad korter geworden. Voor 3 februari staat er voor mij weer een echo gepland. Ik belde op omdat ik niet snapte waarom. Maar dat schijnen ze altijd te doen voor ze de voorlichting voor het verdere traject geven. Wanneer deze dan weer is, dat is nog niet duidelijk. Ik hoop april, en dan zou het nog mooier zijn in mijn geboortemaand mei te kunnen starten. Vooralsnog houden we juni aan voor het echt kunnen starten. Toch ging ik net even door het plafond van blijdschap omdat wij begrepen dat alles stil zou liggen tm juni. Maar de assistente zei neehoor, 3 maanden, vanaf januari, is april en van te voren een echo. Fingers crossed!! 
 
Mini me balen van de gemiste kans! Maar ja, soms ben je inderdaad niet zo lekker en heb je een keer geen zin.
Vis, zolang er geen bloed is, is er hoop he!
Knuffeltjeeeee ik duim met je mee!!
Hier gelukkig niet verkouden geworden. Ik denk dat t van de zenuwen kwam ofzo hahaha. Heb zin in morgen!!!
 
Lapjesendraadjes: Wat spannend van de aanstaande punctie, ik snap dat stukje van daarna je mond houden, maar dat is wel heel moeilijk! Ik lees nu dat je verkoudheid niet echt was, fijn! Een zorg minder J
Zelf zijn wij altijd heel open geweest, eigenlijk meteen al sinds dat we actief bezig zijn. Nou ja, er zat wel iets tijd tussen, maar omdat we allebei al in de dertig zijn en er al jaren vol spanning naar ons gekeken wordt wilde we de spanning eraf halen. Achteraf gezien weet ik niet of dat nou heel slim was, tegelijkertijd maakt het nu ook wel makkelijker om te zeggen dat het bij ons gewoon langer duurt en merken we dat er niet specifiek gevraagd wordt en niet meer zo focus op mijn buik ligt als ik een kamer binnenloop (zou ook wel mijn eigen gevoel zijn hoor). Met een vriendin ben ik wel heel open, maar af en toe misschien ook wel te veel? Ze zou het misschien direct doorhebben als het wel raak is.
Lovetennis: wat balen!! Laat de boosheid en de teleurstelling er maar zijn hoor, het is er en het mág er zijn!
Ik ben 33 indd en mijn man 35. De score (die ik dan zelf berekend heb via online) is inderdaad relatief hoog, maar ja.. zegt ook niet alles, helaas nog niet die volle handen die we zo graag wensen. Maar wat je zegt, wel een heel fijn gevoel waar ik me aan vast probeer te houden. Al was het maar om de positieve vibes in stand te houden.
Mini me: wat balen!! Het idee een ronde over te moeten slaan is heel naar.
Vis: succes! Ik duim voor je
Knuffeltjeeee: Goed nieuws!
Wij hebben vanavond het telefoontje gehad van de fertiliteitsarts. Er was bij mijn intake op bloed afgenomen om te FSH te meten en eventuele antistoffen tegen chlamydia. De FSH was 9 (wat een prima waarde is volgens de arts) en geen antistoffen. Ik maakte me over dit laatste geen zorgen, maar jeej! goed nieuws. Het gekke is dat ze eigenlijk had verwacht dat ik deze afgelopen ronde al wel zwanger zou zijn geraakt en daar ook niet omheen draaide om dat te zeggen. En dat is toch wel een opvallend iets wat toch wel om ons heen hangt... de verwachting dat wij ieder moment in verwachting zouden kunnen zijn. De huisarts had hetzelfde. Maar ja, nog niet gelukt.. worden we overschat in onze kansen? Missen we daardoor juist onderzoeken? Tegelijkertijd is het ook wel heel verleidelijk om met dit vertrouwen de komende tijd mee te varen. Mijn truus van vorige week was geen diep verdriet of teleurstelling en sindsdien voel ik me zo positief (met af en toe ook een diep dal hoor, het is niet allemaal unicorns en glitters). Voor nu in elk geval afgesproken dat we het tot mei/juni blijven proberen en dan aan de bel trekken als het nog niet is gelukt.
Wat betreft werk zit ik momenteel wel op een spannend / stressvol punt. Daarom verwacht ik deze maand maar niet veel. Ik ga ontslag nemen bij mijn werk om als zzp-er aan de slag te gaan. In de nieuwe uitdaging heb ik heel veel zin, maar ontslag nemen... pff! Dat vind ik heel moeilijk. Ik voel me dan toch alsof ik faal. Ik werk er nog niet heel lang en ze gaan er waarschijnlijk niet vanuit dat ik nu alweer vertrek. Ik zou eigenlijk als vast gezicht op deze plek zitten. Ik heb volgende week het gesprek kunnen plannen (helaas niet eerder) terwijl we nu in onze vruchtbare week zitten.
Mocht ik iemand hebben overgeslagen in een reactie: sorry! Ik probeer het bij te benen, maar merk dat ik nog een beetje moet wennen aan de snelheid. In iedergeval voor iedereen weer succes!! 
 
LinavV het is prettig als iedereen er van overtuigd is dat het jullie zelf kan lukken, maar inderdaad, slaan ze dan misschien dingen over? Het geeft in ieder geval wel moed!
Jeetje, wat heb jij een lef om als zzp-er aan de slag te gaan! Ik heb daar enorme bewondering voor! Ik kan mij goed voorstellen dat t wel even spannend is om dat te vertellen ja. Maar je hebt er goed over nagedacht, dus het komt echt goed!
 
Vis: nog een paar dagen te gaan dan weet je meer, probeer jezelf vooral niet gek te maken dat werk ook niet mee namelijk;)
Laten we hopen  dat je gevoel ernaast zit en zoek tot die tijd lekker wat afleiding;)
knuffeltje: ahh dat zou dan  eerder zijn dan verwacht dat zou echt mega fijn zijn, inderdaad fingerscrossed, en hopen dat het klopt en  dan hopen dat alles ook snel mag lukken, super fijn nieuws kan ik me voorstellen!;)
linavV: pff lastig is dat he, er werd tegen ons toen  de  tijd gezegd, de bevruchting is vaak geen probleem, maar de innesteling is vaak spannend.
Mag ik vragen welk traject jullie volgen?
Hoop houden mag, als het maag geen stress geeft, en het hoeft ook niet altijd unicorns en glitters te zijn, dat heb ik in het afgelopen  jaar echt wel geleerd, als het dat even niet is, laat het dan ook maar even anders zijn  je mag dat best hebben en best uiten het is er niet  voor niets;)
pff werk ja lastig punt, ik liep er ook al eenpoos tegen aan dat het niet meer  was wat ik er van verwachte, enige verschil bij mij doeken  ze de afdeling  op waardoor ik zelf de keus ontslag niet hoefde te maken, ik werk er al wel een  poos maar de werkzaamheden passen niet meer bij mij, ik  sta ook op het punt om als zzp'er te beginnen super spannend.
Ik snap dat je tegen het gesprek opziet, mij is het niet eens gelukt om het gesprek zelf aan te gaan (ook omdat ik  al een vast contract heb daar) dus echt super knap dat je die eerste stap al hebt durven zetten, hij zijn gewoon lastige gesprekken.
Probeer het niet een  te hoog stress gehalte te worden, schijf eventueel op wat je wilt zeggen of wat je wilt benoemen, dan kun je dat al ff los laten uit je hoofd, volgens  mij is in alles afleiding het code woord?
Wat voor een werk doe je als ik  vragen mag?
 
 
Terug
Bovenaan