"De dames die al wat langer wachten....."

Dat is inderdaad een licht streepje knuffeltjeee. Ik test rond de ovulatie zowel in de ochtend als in de avond om de piek niet te missen. 
Ik snap dat de moed je in de schoenen zakt Vis, hou vol, het gaat een keer raak zijn!! Ik hoorde laatst het nummer van U2 'stuck in a moment' en dat eindigt ermee dat dat moment ook weer voorbij gaat. Haalde ik op dat moment veel troost uit. Want zo voelt het vaak wel. Een loop van proberen, opkrabbelen en nog een keer. 
 
Knuffel vis! Snap heel goed dat de moed je in de schoenen zakt...
 
Ik heb gister de gynaecoloog gebeld moesten nog afspraak maken 3 maand na mk voor het chromosomen/stolling onderzoek, en ik kan 9 feb al terrecht :) hoop dat ik direct hem zo ver krijg dat als ik toch moet bloedprikken progesteron nog een keer mag prikken... ik vertrouw voor geen meter op zo'n late eisprong (dag 26) heb voor mk 1x progesteron geprikt maar ik deed toen ook accupunctuur en chinese kruiden , toen wel zwanger geworden dus denk dat , dat mn ei wel heeft beïnvloed.
 
ik heb een tijdje niet meer gereageerd, maar heb wel meegelezen. Ik probeer het allemaal iets meer los te laten, vandaar dat ik even wat minder actief was. Helaas nog geen positieve testen voorbij zien komen hier, maar blijven hopen dames! Het gaat goedkomen? ooit zijn wij aan de beurt! 


vorige week hebben wij weer een IUI behandeling gehad. Deed stuk meer pijn deze keer, maar goed, is voor een goed doel. Ik had met mezelf afgesproken dat ik niet te veel hoop zou hebben en dat ik deze behandelingen tot we aan de beurt zijn voor icsi als pauze gaan zien. Maar de laatste dagen ben ik er toch weer meer mee bezig en heb ik echt weer veel hoop. Misschien komt het door de topscore die we hadden: 1,5 miljoen zaadcellen! Zo hoog hebben we nog niet gehad! Maakt toch dat ik ergens stiekem denk: daar moet het toch mee kunnen lukken? 

We zijn ook nog steeds in afwachting van het icsi schema. Zou toch niet zo lang moeten duren voor we dat krijgen? enige wat we nu weten is dat het mei wordt, maar zou het fijn vinden als we exacte data krijgen. 


Zoals altijd: het is gewoon weer wachten.. 
 
Hier gaat het zijn gangetje. Voel me de ene dag beter dan de andere dag, mentaal gezien. Ondertussen alweer 6 injecties menopur er op zitten. Morgen en maandag nog één en dan maandag om 9.10 uur de echo. Hopelijk zit er weer een mooi eitje klaar (of twee!). Hopelijk kan poging 2 snel door gaan met een mooi resultaat. 


Hopelijk heeft er iemand gauw goed nieuws. Voor degene in de wachtweken: duim met jullie mee!
 
Hey Fleurbo, wat goed dat je tijd voor jezelf neemt! Ik kan me helemaal voorstellen als je op zo'n punt zit dat je toch even een uitlaatklep nodig hebt. Je wilt jezelf beschermen tegen een volgende teleurstelling, maar het is zo te begrijpen dat je met een positieve telling toch stiekem hoopt. Ik hoop met je mee!
NWJ hopen op een mooi eitje indd!!
Zelf zit ik even in de fase van 'mijn rechterteen zit scheef, zou ik zwanger zijn?' Dat doe ik elke maand toch stiekem wel, waarom lukt het toch niet om daarmee te stoppen ?‍♀️ vanavond doen we mee aan een online pubquiz met vrienden, even afleiding in deze monotone tijd ?
 
oeh wat een hoop berichten weer..haha


mamavankipje: wat vertrouw je dan niet aan zo'n late eisprong waardoor je graag zou willen laten bloedprikken?
Ik denk dat de behandel methode die je toen gevolgd hebt niet persee invloed hoeft te hebben op je eitje hoor, het is nog zo fragiel denk dat die dingen pas echt mee gaan wegen als je een directe bloedbaan hebt met je kindje als je begrijpt wat ik bedoel.
Wel  fijn dat je zo snel terecht kunt nu!;)

fleurbo: lastig he dat wachten, ik denk dat iedereen onbewust of bewust altijd wel gaat speculeren en doen of het  misschien zou kunnen enzv. en  dan  een goede uitslag, goed dat je voor jezelf aan geeft dat een pauze goed is!;)
nwj: en hoe was het heb je goed nieuws? Of loop ik voor?
linavV: jaa spannend en begrijpelijk, ik ben er ook goed in, elk dingetje voelen en doen, waneer zou je je NOD moeten  hebben?
En heb je de quiz gewonnen?:p
Hier ben i k op  dag 43 eindelijk ongesteld geworden, wat een  frustratie heeft dat gegeven met gevolg van een wijntje en sigartjes en nu een hele berg met schuld gevoel want stel het is deze maand raak heb ik heel slecht voor het begin  van mijn eicel gezorgd, zo vermoeiend vind ik dit (voor al het roken  baal ik van ik  rook al 2 jaar niet meer  en heb  mn  frustratie gewoon laten winnen maarja)
Dus hier, een  hoop frustratie en  schuldgevoel niet weten of deze maand handig/eerlijk is om  te proberen  maar wel een hormoon ophoging gekregen waar ik me  niet persee beter door voel, alles bij elkaar gewoon veel.
Vrijdag weer naar het ziekenhuis voor controle om te kijken hoeveel eitjes er groeien, merk dat ik dat spannend vind de vorige keer had ik met  deze dosis 3 eitjes en  dat zijn  er dus teveel, dus merk dat ik ook  bang ben  dat het er hoe dan ook teveel  zijn deze maand en dat wekt ook weer frustratie op, omdat dat zou betekene dat we deze maand moeten laten gaan.
En dan mn  zus met  haar kindje en alle foto's die ik krijg en alles erop en eraan vind ik ook gewoon extreem lastig ook omdat het dan extra oneerlijk voelt omdat het  bij hun niet gepland was en eigenlijk wel een schok van kut en nu, dusja dat.
zo ff luchten hahahaha wat erg haha
 
 
 
LinavV heel herkenbaar hoor! Heeft de afleiding wat geholpen? 


minime wat vervelend dat je je zo voelt. Alleen maar goed om hier even je hart te luchten. En ik snap dat het rot voelt over het roken etc, maar daar kun je nu niets meer aan veranderen. Houd hoop, ook deze maand kan het gewoon goed uitpakken. En ik duim voor minder dan 3 eitjes! 
Vanochtend had ik een echo op dag 10, rechts  al een mooi groot eitje, maar links ook! Ik ben hier zelf wel blij mee, 2x kans. Baarmoeder en de slijmvlieslaag zagen er ook heel goed uit. Vanavond 22.00 uur de pregnyl zetten en dan woensdagochtend inseminatie. Wel weer spannend, maar we hebben goede hoop! 
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan