Hoi ClaudiaMC, zes rondes is inderdaad niet abnormaal, hoewel ik me kan voorstellen dat elke maand er één te lang is

Ik denk dat de meeste personen op dit draadje gemiddeld al meer dan een jaar bezig zijn en soms ook al middenin een traject.
Ik ben zelf gestopt met drinken toen we voor het eerst actief werden met onze kinderwens, toen het langer duurde heb ik uiteraard weleens een wijntje/biertje tussendoor gedronken. Ik drink wel dagelijks één kop koffie, dat was echt geen compromis voor mij. Rood vlees of iets dergelijks laat ik niet bewust weg, hoewel variatie altijd al gezond is. Eerder at ik geen rauwe producten zoals sushi, zalm en filet american, maar inmiddels doe ik dat gewoon wanneer ik er zin in heb (behalve in de laatste wachtdagen tot NOD). Inmiddels is het alcoholvrij leven zo prettig, dat ik me juist de volgende dag gebroken voel als ik wel een paar glaasjes heb gedronken. Daarnaast (behalve de afgelopen 3 weken) loop ik drie keer in de week hard en gaan er regelmatig stukken chocola naar binnen, ik heb zo ongeveer duizend guilty pleasures, maar eet daarnaast wel veel groente en fruit.
Mini me, ben je er nog een beetje uitgekomen? (dat met of zonder regenjas?

)
BelgoGermano, wat vervelend dat het spermiogram niet zo goed is. Verder onderzoek bij jou lees ik. Succes!
Lovetennis, wat fijn dat jullie weer van elkaar kunnen genieten
En wat je zegt, jullie waren heeeeel dichtbij. Dat was wel een gedachte toen ik je berichtje las, maar dat is op zo’n moment niet echt een troost. Eén van de volgende drie rondes kan het gebeuren! Veel succes J
Ik zit nog altijd op het wachtbankje. Ik merk dat bij mij de spanning van de afgelopen weken eruit begint te komen.. Ik ben mega vermoeid, weinig energie om de dingen op te pakken. Een soort van diepe vermoeidheid. Ik merk dat in mijn hoofd het maanden en maanden van proberen, hoopvol zijn, teleurstelling en weer opbouwen parten begint te spelen. Vandaag even uitgehuild bij een vriendin, en even uitgeroepen ‘ik kan niet meer!’ en ‘hoe hou ik dit vol?’. Uiteraard kan ik nog en hou ik vol, maar ik moest echt even toegeven aan de vermoeidheid en frustratie. Voor het eerst heb ik sinds dat we gestart zijn gedroomd over een baby. Ik vond het al heel wat dat ik tot nu toe daar nooit over gedroomd heb, aangezien het zo’n beetje het hoofdtopic van mijn leven is. Uiteraard was het een rare droom over kinderbedjes die nog niet in elkaar gezet was, en dat ik mijn kindje mocht ophalen in het ziekenhuis om mee naar huis te nemen en dat ik me druk maakte of ik mijn mooiste jas wel aan had. Haha! Dat soort dingen dus. Ik voel me even niet mezelf, maar dat komt weer goed.