Ik heb gisteren een echo gehad op CD10. Vorige twee iui's waren de eicellen op CD10 al groot genoeg om diezelfde dag al pregnyl te zetten en op CD 12 inseminatie. Deze keer al een voorgevoel dat het iets langer zou duren deze keer en ik had gelijk. Één eitje was 16 mm en mag nu morgen de pregnyl zetten en maandag de inseminatie. Op zich prima, maar nu voelt het wel als langer moeten wachten. Ben al zo geduldig (not). Hopelijk is 3x is scheepsrecht!
"De dames die al wat langer wachten....."
- Onderwerp starter Daantjevijfendertig
- Startdatum
Nwj dat herken ik wel dan ben je al aan het rekenen wanneer dan de iui is en dan valt het tegen als het langer duurt heb ik ook wel en soms heb ik ook wel 2 eitjes en 1 keer bijna 3 ging nog net door toen en dan vond ik het toch ook elke keer spannend hoeveel er waren bij de echo en soms was het snel groot en de andere keer waren ze klein heb soms ook het idee welke gyn je echo doet en degene het eerder doet dan de andere met min grootte 15mm gemiddeld maar we zitten nu in ivf traject dus dan moeten er juist meer groeien ?
Spannend NWJ! ?
NWJ, spannend!
Hier even wat moeilijke momentjes deze week! Twee zwangerschapsaankondigingen en een vermoeden dat iemand relatief dicht bij mij ook zwanger is. Zulke gemixte gevoelens, blij voor de zwangeren, maar ook verdriet om ons. Ik kan er goed over praten en dat maakt het gelukkig allemaal goed te dragen! Hoe was jullie week? >>>overigens als hier iemand zwanger is: spread the joy!
Hier even wat moeilijke momentjes deze week! Twee zwangerschapsaankondigingen en een vermoeden dat iemand relatief dicht bij mij ook zwanger is. Zulke gemixte gevoelens, blij voor de zwangeren, maar ook verdriet om ons. Ik kan er goed over praten en dat maakt het gelukkig allemaal goed te dragen! Hoe was jullie week? >>>overigens als hier iemand zwanger is: spread the joy!
Ik mag morgen op kraambezoek bij mijn zusje, ik ben sinds een week tante van een nichtje! (Had ik dat hier al verteld?) Ik voel mij als een blij ei. Vind het heel fijn dat ik voor mijn testdatum langs mag bij haar, ik heb nu nl nog geen weet van een evt negatieve uitslag waardoor ik denk veel meer te kunnen genieten.
Maandag mag ik testen of mijn embryo is blijven zitten! Ik heb echt maar dan ook echt totaal geen testdrang. Ik ben denk ik bang om maar 1 streepje te zien. Ik voel mij ook gewoon net als anders, niets dat in mij zegt dat t gelukt is. Maar misschien voelt een vrouw dat ook niet altijd aan? Ik heb in ieder geval netjes mijn baarmoeder warm proberen te houden. Ik zorg elke dag dat ik warme voeten heb, ik drink veel warme dranken (warm water of rooibosthee), ik eet elke dag een avocado en zoals altijd mijn volkoren bammetjes. Maar mijn lichaam moet het toch echt helemaal zelf doen.
Maandag mag ik testen of mijn embryo is blijven zitten! Ik heb echt maar dan ook echt totaal geen testdrang. Ik ben denk ik bang om maar 1 streepje te zien. Ik voel mij ook gewoon net als anders, niets dat in mij zegt dat t gelukt is. Maar misschien voelt een vrouw dat ook niet altijd aan? Ik heb in ieder geval netjes mijn baarmoeder warm proberen te houden. Ik zorg elke dag dat ik warme voeten heb, ik drink veel warme dranken (warm water of rooibosthee), ik eet elke dag een avocado en zoals altijd mijn volkoren bammetjes. Maar mijn lichaam moet het toch echt helemaal zelf doen.
Zo meiden, zal ik de sfeer op dit draadje maar even verhogen dan?
Ik heb vandaag mijn nichtje mogen knuffelen. Kreeg toen ik thuis kwam testdrang en ik heb nu 2 positieve testen voor mij liggen!!!
Ik ben zwanger!!!!!!!!!! Na al die jaren het gewoon maar laten gebeuren zonder resultaat, een half jaar fanatiek klussen zonder resultaat, april 2019 naar de huisarts voor een doorverwijzing en na bijna 2 jaar in de medische molen..
Het is twee dagen voor mijn testdag, maar inmiddels dag 14 na mijn punctie. Ik kan het niet geloven. ICSI poging 1, verse terugplaatsing!
Ik heb vandaag mijn nichtje mogen knuffelen. Kreeg toen ik thuis kwam testdrang en ik heb nu 2 positieve testen voor mij liggen!!!
Ik ben zwanger!!!!!!!!!! Na al die jaren het gewoon maar laten gebeuren zonder resultaat, een half jaar fanatiek klussen zonder resultaat, april 2019 naar de huisarts voor een doorverwijzing en na bijna 2 jaar in de medische molen..
Het is twee dagen voor mijn testdag, maar inmiddels dag 14 na mijn punctie. Ik kan het niet geloven. ICSI poging 1, verse terugplaatsing!
OMG Lapjesendraadjes, gefeliciteerd!!!!
Lapjesendraadjes: JAAAAHHHHHH GEFELICITEERRDD!!!!!
Zo leuk en zo ontzettend gegunt wat een super super super fijn en goed nieuws
LinavV: jaa zo begrijpelijk allemaal zo dubbel he, hopelijk komt voor jullie ook snel het geluk!
Goed om ook te lezen dat jullie samen gepraat hebben, altijd belangrijk en een goede beslissing ondanks dat het waarschijnlijk ook een lastige is
Fleurbo: hmm..klinkt allemaal super vervelend, maar die vervelende dagen mogen er ook zijn laat het allemaal maar lekker gaan, niet alles hoeft leuk te wezen toch?
Knuffeltje: Ik las iets over volhouden tot de testdag? wanneer mag je testen??
Lovetennis: begrijpelijk gevoel, ik was ook bang dat we na mijn miskraam moesten wachten en daarna de gedachte hoelang gaat het nog duren straks duurt het weer 1,5 jaar ofzo, maar zelfs al lijkt bijv. 2 maanden verweg, het is er ook eigenlijk zo weer
NWJ: Spannend hopelijk is het maandag goed en dan 2 weken later nog beter
oke ik ben even iets minder actief geweest, druk met het afronden van mijn baan, solliciteren naar een nieuwe en voor mezelf aan het beginnen hahaha was een beetje veel om dit ook bij te houden, maar goed heb een stuk terug gelezen en hier en daar wat geprobeerd te reageren
Verder de afgelopen weken, deze maand voelt alles mweh, vorige maand is zo'n kut maand geweest e n toen vroeg ik me af waarvoor ik alles al bijna 2 jaar liet dus heb deze maand lekker een drankje op en wat gezelligheids sigaretjes omdat ik gewoon me helemaal kut en klote voelde, verder dus niet echt hoge verwachtingen gehad.
Nou 2 weken terug een eitje van bijna 2,5cm:O
helemaal verbaasd, sexs gehad op het goede moment en omdat ik dacht heb dit eitje toch al verpest nog een drankje gedaan.
Voel me hier dus best slecht over helemaal omdat we in een ziekenhuis traject zitten maar ik moest gewoon even los van alles de hormonen, miskraam, het niet oppakken van de hormonen en een hogere dosis was allemaal even teveel voor mijn hoofd.
Afgelopen woensdag heb ik mogen testen was dag 28, ik had maandag nog echt zo iets van ik wil niet testen heb er geen zin in word toch niks blablabla, dinsdag testen in huis gehaald woensdag echt vanaf 6 uur heel nodig moeten plassen maar niet willen testen omdat ik bang was om geconfronteerd te worden met een negatieve test en ik al in de mweh modus zat wou ik dat eigenlijk niet.
Half 8 toch maar gegaan en getest...en je geloofd het nooit...IK BEN WEER ZWANGER!!!
echt zo niet verwacht, en ik merk dat ik nog meer baal van hoe ik deze maand geleefd heb, hoop niet dat ik het eitje teveel beschadigd heb.
Verder voel ik me goed, te goed als je het mij vraagt, mijn vorige zwangerschap had ik nergens last van en dat eindigde helaas niet positief, en ik merk dat ik doordat ik nu nog minder merk of voel dat ik daar heel bang voor ben, ik hoop zoooo dat deze zwangerschap wel goed eindigd, de tijd zal het leren.
Wel heel bijzonder, ik ben op 3 november 2020 het vruchtje verloren en mijn eigen uitgerekende datum is op 3 november 2021, ik hoop dat het een teken is dat t goed is
zo heel verhaal, ik hoop de komende weken wat meer tijd te hebben om alles bij te houden
Zo leuk en zo ontzettend gegunt wat een super super super fijn en goed nieuws
LinavV: jaa zo begrijpelijk allemaal zo dubbel he, hopelijk komt voor jullie ook snel het geluk!
Goed om ook te lezen dat jullie samen gepraat hebben, altijd belangrijk en een goede beslissing ondanks dat het waarschijnlijk ook een lastige is
Fleurbo: hmm..klinkt allemaal super vervelend, maar die vervelende dagen mogen er ook zijn laat het allemaal maar lekker gaan, niet alles hoeft leuk te wezen toch?
Knuffeltje: Ik las iets over volhouden tot de testdag? wanneer mag je testen??
Lovetennis: begrijpelijk gevoel, ik was ook bang dat we na mijn miskraam moesten wachten en daarna de gedachte hoelang gaat het nog duren straks duurt het weer 1,5 jaar ofzo, maar zelfs al lijkt bijv. 2 maanden verweg, het is er ook eigenlijk zo weer
NWJ: Spannend hopelijk is het maandag goed en dan 2 weken later nog beter
oke ik ben even iets minder actief geweest, druk met het afronden van mijn baan, solliciteren naar een nieuwe en voor mezelf aan het beginnen hahaha was een beetje veel om dit ook bij te houden, maar goed heb een stuk terug gelezen en hier en daar wat geprobeerd te reageren
Verder de afgelopen weken, deze maand voelt alles mweh, vorige maand is zo'n kut maand geweest e n toen vroeg ik me af waarvoor ik alles al bijna 2 jaar liet dus heb deze maand lekker een drankje op en wat gezelligheids sigaretjes omdat ik gewoon me helemaal kut en klote voelde, verder dus niet echt hoge verwachtingen gehad.
Nou 2 weken terug een eitje van bijna 2,5cm:O
helemaal verbaasd, sexs gehad op het goede moment en omdat ik dacht heb dit eitje toch al verpest nog een drankje gedaan.
Voel me hier dus best slecht over helemaal omdat we in een ziekenhuis traject zitten maar ik moest gewoon even los van alles de hormonen, miskraam, het niet oppakken van de hormonen en een hogere dosis was allemaal even teveel voor mijn hoofd.
Afgelopen woensdag heb ik mogen testen was dag 28, ik had maandag nog echt zo iets van ik wil niet testen heb er geen zin in word toch niks blablabla, dinsdag testen in huis gehaald woensdag echt vanaf 6 uur heel nodig moeten plassen maar niet willen testen omdat ik bang was om geconfronteerd te worden met een negatieve test en ik al in de mweh modus zat wou ik dat eigenlijk niet.
Half 8 toch maar gegaan en getest...en je geloofd het nooit...IK BEN WEER ZWANGER!!!
echt zo niet verwacht, en ik merk dat ik nog meer baal van hoe ik deze maand geleefd heb, hoop niet dat ik het eitje teveel beschadigd heb.
Verder voel ik me goed, te goed als je het mij vraagt, mijn vorige zwangerschap had ik nergens last van en dat eindigde helaas niet positief, en ik merk dat ik doordat ik nu nog minder merk of voel dat ik daar heel bang voor ben, ik hoop zoooo dat deze zwangerschap wel goed eindigd, de tijd zal het leren.
Wel heel bijzonder, ik ben op 3 november 2020 het vruchtje verloren en mijn eigen uitgerekende datum is op 3 november 2021, ik hoop dat het een teken is dat t goed is
zo heel verhaal, ik hoop de komende weken wat meer tijd te hebben om alles bij te houden