"De dames die al wat langer wachten....."

LittlePenguin wat balen dat de eerste keer niet gelukt is :( hopelijk volgende poging meer geluk ? hoe was de echo? ik zie trouwens op Instagram ook vaak stellen die na de inseminatie/terugplaatsing naar de Mac gaan. Vooral heel veel bijgeloof, maar ik vind het een goede reden om langs te gaan haha. Dat zou je ook nog kunnen doen, ook al is het maar om het momentje toch een beetje leuk te maken.
maar fijn ook dat de psycholoog aangeeft dat het heel normaal is om zo te reageren! Soms vraag je je echt af of er iets mis is hè? Ik zit er ook steeds meer aan te denken om eens met iemand te praten. Maar vind de stap toch wat te groot nog.
haha die vrouw van de Albert Heijn reclame ja! Ik vind het echt zwaar irritant dat die iedere keer op de tv voorbij komt zetten... hoe stom, ben gewoon jaloers op iemand van een tv reclame ?
Negentienachtentachtig wat balen weer een negatieve test ? wees maar extra lief voor jezelf de komende dagen
lovetennis wat spannend zeg maar wat fijn dat je vriend het ook gewoon door wil laten gaan! De kans op een drieling inderdaad, maar snap wat je zegt: wat is de kans dat ze nu opeens alle drie bevrucht raken en goed innestelen en alles wat er moet gebeuren? Heb weer extra kansen, ik duim voor jullie! Wanneer verwacht je inseminatie?
vis wat spannend die wachtweken!! Maar super fijn dat ze toch IVF/ICSI hebben kunnen doen! En een super goede score dat er nog 6 van de 6 goed waren :) weet je al hoe veel ze er hebben kunnen invriezen? Ik ga voor jullie duimen ?
 
 
Wat gek negentienachtentachtig, is het inmiddels al doorgebroken?
en hoe is het met de rest van de dames?
Ik heb niet zo veel nieuws te melden eigenlijk, ben nog steeds aan het wachten haha. Probeer mezelf wat af te leiden met wat hobby dingetjes, maar stiekem tel ik de dagen af ? heb maar gewoon geaccepteerd dat ik het toch niet los ga laten
 
hee meiden,
Er is de laatste tijd een hoop geschreven :) Ik was zelf even heerlijk met vakantie en nu inmiddels alweer een weekje aan het werk. Geen nieuws, helaas gewoon weer ongesteld geworden. Dat viel wel zwaar, een beetje de gedachte van 'wat is er nou voor nodig???'. We hebben echt zo'n heerlijke vakantie gehad, en mijn eisprong was precies toen we al een weekje vakantie hadden, we waren ontspannen, hebben de mooiste dingen gezien en dan kom je thuis en is de realiteit wel heel hard. 
Aankomende maand zijn we echt definitief twee jaar bezig met onze kinderwens. Ik weet niet precies wat we hadden verwacht, maar dit niet. Ik heb absoluut zeker onderschat wat het mentaal met je doet. En ik heb besloten dat ik niets meer uit ga stellen "omdat ik wel zwanger kan zijn". Ik wilde eigenlijk twee jaar geleden een bepaalde vervolgstudie doen en ik heb na de vakantie besloten dat ik dat ook ga doen! Het wordt pittig, maar ik krijg er zo'n sparkeling van!! Ik wordt helemaal blij als ik eraan denk :) :) :) :) Mijn leven gaat weer door. 
Ik reageer nog even niet op de andere geschreven stukken omdat het een beetje veel is, maar wil vanaf nu weer wat regelmatiger meelezen en reageren zodat het te doen blijft :) 
Voor iedereen heel veel succes als je weer net voor een nieuwe ronde zit, op het wachtbankje of een tegenvaller te verwerken hebt. En ik stuur ons lijntje heel veel positiviteit.
 
Hoi dames,
Zometeen mijn rollercoaster week, maar eerst even reageren op de anderen.
@vis; jeetjee mina wat ongelooflijk spannend! Wat fijn dat ze snel een escape icsi doen! (dat had ik nog niet eerder gehoord).
Ik hoop heel erg dat deze raak is! Zometeen meer over mijn rollercoaster 5e iui ;)
@FleurBo thanks voor je reactie! (zie hieronder) Ben eventjes kwijt waarop je nu zat te wachten, kan het even niet meer terug vinden, sorry. Ja je wacht op een zwangerschap uiteraard, duuhh, maar ben heel even kwijt wat je nu de afgelopen weken had gehad (sorry!)
@LinaV wat stoer van je, welke studie ga je doen?

Nou hier mijn rollercoaster week.
Maandag: 2 of 3 eitjes; we moeten thuis overleggen of we door willen als het er 3 zijn, aangezien dit poging 5 is.
We hebben het er thuis over en besluiten er voor te gaan.

Dinsdag: ik lig in de stoel en de fertiliteitsmedewerkster (die ik bijna beter begin te kennen dan mijn collega's inmiddels) zegt: 'ojee dit gaat niet de goede kant op.'
Wat denk je? 5 eitjes!!! Ze geeft aan dat de 5e te klein is, dus ze zegt dat het er dan 4 zullen zijn en dat de poging niet doorgaat. De grond zakt onder mijn voeten vandaan en ik wil heel hard huilen en schreeuwen, maar er komt niets uit mijn mond. Ik staar naar de grond. 
De fertiliteitsmedewerkster is zichtelijk teleurgesteld en ze zegt dat de kans echt heel klein is dat het nog verandert. Ze wil voor morgen nog wel een echo doen, zodat we het zeker weten.

Ik bedank haar (waarvoor eigenlijk; het is een kutochtend) en ik loop de gang op. 
Als ik buiten ben, bel ik huilend mijn vriend op.
Een kwartier later besef ik dat ik nog naar mijn werk moet en daar samen met al mijn collega's 300 enthousiaste pubers moet opwachten. Blegh.

Ik app mijn collega en vertel dat ik even wat tijd nodig heb om dit te verwerken.
Dinsdagavond hadden mijn vriend en ik een avondje uit eten en een biosje gepland, omdat onze pup naar de opvang is en daar slaapt. 
Jeetje wat was dit een fijne avond, ondanks het verdriet.

Woensdagochtend: ik lig in de stoel en de f.medewerkster vraagt of ik er nog vertrouwen in heb, ik geef aan van niet.
Ik durf niet naar het scherm te kijken, maar ergens komt er een sprankje hoop als ik haar hoor zeggen: "jeetje, nu ziet het er weer anders uit". 
Ze heeft alle eitjes opgemeten en geeft aan dat ze het echt eerst even moet uitrekenen. Die 3 minuten (ik gok dat het er 3 zijn) voelde als een van de belangrijkste minuten in mijn leven. Gaat de poging door, of niet? Moeten we uberhaupt nog nadenken of we anders zelf gaan klussen met 4? Ik wil hier niet over nadenken..
Dan zegt ze dat ze 2 eitjes heeft en dat de 4e niet meer meedoet. Maar dat derde eitje weet ze het niet zeker van, of hij ook nog meedoet met de race. En dan zegt ze: "we gaan de poging doen!"
Vanavond moet je ovitrelle zetten en vrijdag is het zo ver.

Ik huil van blijdschap, alle emotie komt er nu uit en ik ben doodop van de spanning van de afgelopen dagen.
Mijn vriend is heel blij als ik hem bel, pff wat een spanning.
Mijn vriend is wielrenner en heeft zijn zwemmers gisteren afgeleverd om half 10 bij de balie. De assistente moest wel lachen, want hij had zijn helm en bril op, en zijn fietspak aan natuurlijk. De gynaecoloog zei: 'nou dat moeten wel snelle zwemmers zijn' :p

Gisteren om half 11 was de inseminatie, ik was alleen, want mijn vriend redde het niet vanwege de vakantieperiode op het werk.
Als ik in de stoel lig vraag ik of ze kan zien of het er uiteindelijk 2 of 3 zijn geweest.
Dan kijkt ze nog eens goed naar het scherm en ziet ze dat er 3 lege kraters te zien zijn, 'Het zijn er 3, 3 eitjes!'

Het zaad van mijn vriend was wel iets minder dan bij poging 4 (hij was vorige week niet fit, niet lekker, misschien komt het daar door). Maar het is nog steeds ruim genoeg.

Het worden weer 2 spannende weken, ik heb er deze ronde toch een heel goed gevoel bij, ik hoop echt dat mijn gevoel goed zit.

Fijn weekend voor iedereen, ik stuur wat klavertjes 4 jullie kant op!
 
LinavV wat fijn dat je zo zin hebt in de vervolgstudie! Heel goed dat je niet meer alles aan de kant gaat zetten er voor. Mocht het allemaal lukken zo snel dan kun zie je dan wel weer :) 
LoveTennis wat ontzettend fijn dat het toch door kon gaan zeg! En met drie dubbele kansen ? zo hard hopen dat er minimaal 1 plakkertje bij zit ? spannend die wachtweken weer. Snap dat het echt een rollercoaster is zo'n week. Het klinkt wel alsof je echt hele fijne mensen hebt in het ziekenhuis (of zit je in een kliniek)?
Hahaha ik ben inderdaad aan het wachten op een zwangerschap ? maar nu eerst wachten tot ik mag stoppen met de pil. Ik moet op 13 september mijn eerste cyclusdag krijgen (moet nog even bellen of het erg is als dit een dag eerder of later is, want zo goed valt dat niet te plannen) en dan mag ik met progynova beginnen en heb ik hopelijk begin oktober een terugplaatsing van een cryo ? ben er zo naar uit aan het kijken! 
 
Hey dames, Korte update. Vrijdag IUI 2 gehad. 2 eitjes, 1 in elke eierstok. Sperma vcm mijn vriend was vorige keer al voldoende (2,7 miljoen cellen na opwerken), nu 5 miljoen zaadcellen die zijn ingebracht. Het ziet er allemaal goed uit. Nu de wachtweken in.  Ik heb veel activiteiten gepland de komende 2wk voor afleiding. De zwangerschapstesten worden verstopt door mijn vriend. De komende 2wk wil ik er absoluut niet mee bezig zijn, dat is het plan. 
@LoveTennis: ik heb een vuilnisbakkie van 1,5jr oud. Hij komt uit Griekenland en is sinds mei 2020 ons nieuwste familielid. Een heerlijk beestje! Wij hebben denk ik op dezelfde tijd/dag IUI gehad! Vrijdag om half tien was mijn IUI. Dus we gaan samen de wachtweken in. Maar wat verrekte spannend is het geweest zeg! Ik hoop echt dat er van die 3 toch 1tje raak zal zijn! In het ziekenhuis waar ik zit is het protocol anders: 3 eitjes mag altijd. Mijn vriend en ik zouden de eerste IUI niet door laten gaan met 3 eitjes (vonden we toch beetje eng), maar nu zijn er erover eens om altijd de IUI door te laten gaan mochten er 3 eitjes zijn, want ja hoe groot is de kans nou echt dat het alle 3 raak zullen zijn? We proberen het inmiddels al 2jr. Maar zowel ronde 1 als nu (ronde 2) zijn het er 2, dus de situatie heeft zich nog niet voorgedaan. Ik krijg nu ook clomid (100gr) maar na poging 3 moet ik over op Gonal F. 
@Fleurbo: Om de stap te zetten naar de psycholoog is een grote stap idd, maar ik zou het wel aanraden. Alleen al het feit dat ik bevestiging kreeg dat mijn gevoelens er mogen zijn en het helemaal niet vreemd is heeft mij al ontzettend geholpen. En dat loslaten, ja erg moeilijk haha. Hoe kun je dit traject nou loslaten? Ik bezoek het ziekenhuis soms wel 2-3x per week haha. Het is bijna onmogelijk. Wanneer mag je voor tp? En hoeveel eitjes zitten er nog in de vriezer? 
@Vis: ik hoop dat je de huidige wachtweken een beetje goed doorkomt. Hoe gaat het nu met je? 
@Carolinerkj: ik hoop dat er binnenkort meer bekend zal worden over het inplannen van een punctie. Dan heb je echt wat om naartoe te werken. 
@LinavV: wat balen zeg dat je toch weer ongesteld bent geworden. Je hoop toch zo dat de vakantie zorgt voor de ideale omstandigheden! En ik ken het gevoel wat je beschrijft: Wat is er voor nodig om zwanger te worden? Het is een soort ongrijpbaar iets. Anderen hebben dat wel, wij niet. Het is om gek van te worden. Want na 2jr proberen, word je een beetje leip denk ik. En mensen maar aangeven dat je het "los moet laten". Laat het maar eens los als je elke week gemiddeld 2x per wk naar het ziekenhuis moet en je al 2jr probeert. Praten we dan wel verder. Ik had ergens gelezen dat er geen ongrijpbaar iets is, je hebt er zelf geen invloed op. Dat probeer ik maar te onthouden. Het is niet mijn schuld. Het is gewoon ontzettend kut, maar niet mijn schuld. Wat voor vervolgstudie ga je doen? 
 
Terug
Bovenaan