"De dames die al wat langer wachten....."

[Uiltjesfan]

IsaV wat je zegt herken ik wel hoor. Ik heb met de praktijkondersteuner gepraat toen we wisten dat we een traject in zouden gaan. Voortplanting is voor mijn gevoel zoiets primairs en natuurlijks, en dat dat dan niet vanuit jezelf lukt voelde voor mij heel erg als falen inderdaad. Daarnaast had ik altijd ergens de overtuiging dat de natuur dingen met een reden op een bepaalde manier regelt. En dat als je daar tegenin gaat dat consequenties kan hebben voor jezelf of je kindje. Geen idee waarom ik zo dacht en me daar zo aan vasthield. 
Het gesprek dat we toen in het ziekenhuis hadden heeft me in die zin heel veel opgeleverd. Ik had 2 a4tjes met vragen die ik allemaal heb gesteld, en ze heeft me / ons enorm gerustgesteld. Toen hebben we dat nog laten bezinken en zijn met IUI begonnen. Heel gek maar daarna nooit meer aan gedacht ook, het voelt wel oke nu. 
Al blijven opmerkingen van anderen als "moet ik het even voordoen hahaha" wel een soort bevestigingsgevoel geven van dat ik/we een mislukking ben. Maar die mensen houd je toch. Uiteindelijk is er maar een heel klein percentage mensen die ongewild kinderloos blijft, de kans dat wij met elkaar daarbij horen is niet zo groot. Daar probeer ik me aan vast te houden en dat helpt!

 

[IsaV]

Fleurbo, wat ontzettend fijn dat het allemaal goed gaat bij je! Heerlijk genieten hoor. 
Idd ik denk ook dat het waar is van die protocollen, niks geen gevoel komt erbij kijken of specifiek per persoon een beeld vormen.
Ik vind het ook wel lastig, ik denk namelijk dat mijn vriend dat wel zou willen. 
Uiltjesfan, exact wat je beschrijft dat voel ik nu ook. De natuur moet dat toch regelen, en het voelt alsof ik het anders niet mag 'hebben'. Die opmerkingen zijn echt heel naar! Gelukkig hebben we die nog niet gehad. 
Dat is wel een goede gedachte om te onthouden dat er maar zo weinig mensen ongewild kinderloos blijven  
Heb je je zonnetje nog lekker vast kunnen houden? 
Gisteren had ik de acupunctuur afspraak ingehaald en het was echt geweldig. Het was nu veel meer ontspannen en ze heeft me iemand getipt om naar toe te gaan die me kan helpen inzichten te krijgen. Ook gaf ze me het kaartje van iemand die denk ik helemaal bij me past mocht het zo ver zijn dat ik zwanger ben. 
Dat is wel een opluchting. Ze begreep mij volledig en dat voelt toch wel fijn. 

 

[Uiltjesfan]

IsaV wat fijn dat de accupunctuur zo goed is bevallen! Ik denk dat heel veel vrouwen die in een fertiliteitstraject zitten zich zo voelen hoor. Ik beschouw het maar als een van de hobbels die we als moeders to be moeten overkomen. 
Het ging super goed met mijn zonnetje! Maar helaas is hij nu een beetje weggedreven. Ik heb wat "gedoe" met mijn schoonzus. Zij is op dit moment hoogzwanger van de tweede. Toen ze zwanger was van mijn nichtje (de eerste) zijn wij ook bezig gegaan met onze kinderwens, dus sowieso is zoiets al wel confronterend. Neemt niet weg dat ik het ze van harte gun en helemaal met smart op mijn nieuwe lieve kleine nichtje wacht hoor. Maar ook dat zal iedereen hier herkennen. 
Waar ik meer moeite mee heb is dat ze sinds dat ze weet dat ze zwanger is zich op haar wenken laat bedienen onder de noemer ik kan niets meer. Natuurlijk kan dat he, dat je zo ziek zwak en misselijk bent dat je niets meer kunt. Ik kan ook niet in iemand kijken. Maar ze klaagt er echt enorm veel over. We hebben/hadden dagelijks contact en altijd was het een grote klaagzang over hoe zwaar ze het wel niet had. Dat ze er erg tegenop ziet om straks voor mijn nichtje (3 jaar oud) en de baby te moeten zorgen en niet voor zich ziet hoe dat goedkomt. Ze zit al 2 jaar bij huis vanwege een burn-out, en ik weet zelf hoe kloten en heftig dat is.. dus alle begrip en respect daarvoor. Maar dit tweede kindje is een bewuste keuze geweest. En de zwangerschap mag je tegenvallen en dat ei mag ze ook gewoon kwijt no problem. Maar eergister hoorde ik van mijn schoonmoeder dat ze gebeld was dat ze METEEN moest komen want de wc potten moesten geschrobt en dat kon ze zelf niet meer. Die middag kreeg ik een appje "Wanneer kan V een dag naar jou? ik trek haar niet meer" en de manier waarop ze dat vroeg + al het geklaar vooraf maakte dat ik even een moment had van... zucht grrrr. Dus ik besloot het even te laten bezinken en toen kreeg ik 20!!!! appjes met waar ze allemaal last van heeft en dat ze er klaar mee was en noem maar op. 
Ik heb toen aangegeven dat me dat deze week en volgende slecht uitkomt (is ook echt zo, maar ik had er ook niet bijster veel zin in). Toen zei ze dat ze het jammer vond dat ik niet zo'n betrokken tante ben en dat ze hoopte dat dat bij de baby straks beter gaat. 
Nou ik vloog in de brand ook gewoon. Mijn nichtje is zooo vaak bij mij. Ze is vreselijk eenkennig maar met mijn schoonzus, schoonmoeder en mij heeft ze als enige geen probleem. Als er iets is dan sta ik er. Maar omdat ik nu zeg even niet, ben ik ineens geen betrokken tante. Ik heb zelfs na de vermoedelijke vroege miskraam na de eerste IUI de babyshower voor haar georganiseerd. KOEKOEK
Heb dus ook aangegeven dat naast dat het me echt niet lukt komende week, ik ook een beetje moe wordt van haar geklaar. Dat ik snap dat de zwangerschap zwaar is en dat ze dat ei ook echt wel bij me kwijt moet kunnen. Maar dat ik hoop dat ze beseft dat dat voor mij in dit traject soms erg oneerlijk voelt, en dat ik alles zou geven om met haar te ruilen op dit moment. Haar reactie "hoe durf je dat te zeggen, jij begrijpt echt helemaal niet waar ik nu doorheen ga"
Uiteindelijk heb ik maar gezegd dat we dat van elkaar denk ik even niet zo goed begrijpen en het voor mij beter voelt als we even niet de deur bij elkaar plat lopen. Dat ik er echt wel voor haar wil zijn, maar dat ik denk dat het voor onze relatie beter is als we even iets rustiger aandoen. 
nu heeft ze me geblokkeerd en wil ze niets meer van me weten. Dus weg zonnetje. 
Ik kan normaal mijn frustratie/jaloezie best onderdrukken hoor, maar zij staat zo dichtbij en dat geklaag en spijt hebben van blabla daar kan ik zo slecht tegen nu in dit traject. Herkenbaar? 

 

[IsaV]

Jeetje wat heftig.. Het zal inderdaad voor jullie beide heel lastig zijn en ik vind het van jou juist sterk dat je aangeeft, hey het lukt me even niet. Dat zou zij dan ook mogen begrijpen. Maar blijkbaar is ze daar nog niet en dat mag er dan ook gewoon zijn. 
Wel heel pittig om dat nu op je bordje te krijgen en nog het verwijt krijgen dat je geen betrokken tante bent, pfoe pittig. 
Ik denk nu natuurlijk ook alleen maar aan 1 kant van het verhaal, net als wij allemaal, terwijl als je eenmaal een kindje hebt je de andere zware kant ziet van het verhaal want dat zal ook echt niet meevallen.
Misschien moet je maar zo denken, het zullen de hormonen wel zijn. Ze trekt wel weer bij maar ze kan het nu even niet anders zien dan op deze manier.
 

 

[Zwindo]

Hoi Meiden! Ik was weer even een paar dagen offline en heb heerlijk van het weer genoten. 
IsaV wat fijn dat je psycholoog de aanvraag voor een gynaecoloog heeft gedaan. Ik hoop heel erg voor je dat je, je daar meer gehoord voelt. Het is inderdaad wel heel erg raar dat je bloedwaardes ineens weg zijn. Misschien toch even achteraan mailen of gewoon je dossier opvragen. Uiteindelijk kan je dat altijd doen. Hoe het was om aan het traject te moeten beginnen. Ik wist al heel lang dat er een kans was dat we wat hulp nodig zouden moeten hebben ivm de verdenking op endometriose. De arts die dit toen vertelde had toen gezegd als jullie voor kinderen gaan trek dan snel aan de bel als het in een jaar nog niet gelukt is. Dat is altijd in mijn achterhoofd blijven zitten. Daarnaast is in onze familie een ouder stel wat ongewenst kinderloos is. Hoogst waarschijnlijk had zij ook endometriose en heeft ze een operatie gehad met 50% kans van slagen helaas dus niet geslaagd. En in die tijd hadden ze de opties die wij hebben nog niet. Daar ben ik mij heel erg bewust van en is voor mij een reden geweest om onze kansen wel te pakken. Neemt niet weg dat het mentaal niet zwaar is. Lichamelijk vind ik het persoonlijk nog wel meevallen (ok, de punctie is wel echt iets waar ik altijd tegenop kijk). Ook hier zeker het gevoel van falen en de vraagtekens waarom mijn lichaam niet gewoon "normaal" wilt functioneren, maar ook schuld gevoel omdat ik het soms voelt dat we door mij dit traject moeten doorlopen en dat ik de oorzaak hiervan ben. Ik spreek dit ook echt uit naar mijn man en hij geeft aan dat hij dit niet zo ziet en we dit samen doen. Praten met elkaar is echt heel erg belangrijk, maar ook heel goed naar elkaar luisteren. 
FleurBo Wat fijn dat het zo goed gaat! En wat leuk een meisje, Gefeliciteerd! Begin je al een klein beetje de vlindertjes in je onderbuik te voelen? Het zal niet heel lang meer duren voor je echt de eerse schopjes gaat voelen. Hopelijk verloopt de rest ook helemaal volgens het boekje. 
Uiltjesfan Sorry, maar wat een verschrikkelijk gedrag van je schoonzus. Helemaal omdat ze ook weet van jullie traject. Echt heel echocentrisch. Dan mag ze wel zwanger zijn en vol hormonen zitten, maar dit vind ik echt respectloos. En ja, kinderen hebben is uiteindelijk ook zwaar, maar ook dat vind ik geen reden om zo af te vallen naar mensen om je heen omdat iets niet gebeurt naar jouw zin. Je weet zelf wel beter dat je een goede tante bent en betrokken bent, dus probeer het je niet teveel aan te trekken. Goed dat je even hebt aangegeven wat ruimte te pakken. Dat geeft haar ook de ruimte om even na te denken over hoe ze dingen heeft aangepakt. Misschien ziet ze dan ook in dat ze dit niet helemaal handig heeft gedaan. 
 
Hier verder geen nieuws. Ik heb heerlijk van het weer genoten en dat doe ik nog steeds. Ik merk echt dat die zon zoveel goeds doet. gelijk een stuk lekkerder in mijn vel. Ben nu nog in afwachting van mijn eisprong. die waarschijnlijk ergens deze week is. Dus hopelijk dan ergens over 2 weekjes starten! 

 

[IsaV]

Wat fijn Zwindo, het begint nu echt te korten! 2 weekjes ? Wat naar van het stel wat ongewenst kinderloos is idd dat is dan des te meer bijzonder dat we nu al zo ver zijn met alles wat je aan hulp kan krijgen.
Snap wel dat je dan zoiets hebt van, ik pak die kans! 
Heel erg fijn dat je jouw man er zo in staat. Mannen zijn wat dat betreft echt zo'n fijne wezens ? Die kunnen echt veel steun geven hè, en een beter gevoel over jezelf.
Uiltjesfan, hoe gaat het nu met je? Heeft je schoonzus al excuses aangeboden?

Hier ook genoten van het weer en family time! Nu ziek op de bank ? mijn neefje was al een paar dagen niet lekker en gaf me vol een kus op mijn mond. Dat was niet zo handig denk ik haha. Mijn zus en haar man zijn ook al ziek. 
Verder nog 6 dagen tot mijn NOD, vraag me af of dit ziek zijn ook niet gaat helpen nu ? balen hoor.

 

[IsaV]

Wat fijn Zwindo, het begint nu echt te korten! 2 weekjes ? Wat naar van het stel wat ongewenst kinderloos is idd dat is dan des te meer bijzonder dat we nu al zo ver zijn met alles wat je aan hulp kan krijgen.
Snap wel dat je dan zoiets hebt van, ik pak die kans! 
Heel erg fijn dat je jouw man er zo in staat. Mannen zijn wat dat betreft echt zo'n fijne wezens ? Die kunnen echt veel steun geven hè, en een beter gevoel over jezelf.
Uiltjesfan, hoe gaat het nu met je? Heeft je schoonzus al excuses aangeboden?

Hier ook genoten van het weer en family time! Nu ziek op de bank ? mijn neefje was al een paar dagen niet lekker en gaf me vol een kus op mijn mond. Dat was niet zo handig denk ik haha. Mijn zus en haar man zijn ook al ziek. 
Verder nog 6 dagen tot mijn NOD, vraag me af of dit ziek zijn ook niet gaat helpen nu ? balen hoor.

 

[Uiltjesfan]

IsaV ja daar ben ik me ook bewust van hoor dat wij meer gefocust zijn op onze kant van het verhaal, ik probeer me ook steeds wel te beseffen dat als je onze situatie niet hebt meegemaakt je het ook niet kunt begrijpen. Desondanks was ik er wel even klaar mee haha. Gisteren was ze bij mijn schoonouders, ze heeft niets gezegd verder maar het was geen haat en nijd gelukkig. 
Spannend Zwindo! Nog 2 weekjes ? ik schrik van je verhaal van dat ongewenst kinderloze stel, inderdaad mogen we erg dankbaar zijn met alle hulp die we nu kunnen krijgen. 
Hier verder geen nieuws ik zit nu op 5 dagen voor NOD alweer. Ik ben dus uit wanhoop / baat het niet dan schaad niet / gewoon dom zijn toch wel begonnen met progesterall creme vorige week. Nou eens maar nooit weer. Dikke rommel is het. Ik ben nog nooit in mijn hele leven zo moe geweest geloof ik ? nouja het doet wel iets dus en normaal krijg ik nu last van spotting en dat blijft tot nu toe weg dus he... Who knows doet het wel wat ik hoop dat het zou doen. Nog even afwachten. Bij geen succes gebruik ik het volgende ronde niet weer in elk geval.