"De dames die al wat langer wachten....."
- Onderwerp starter Daantjevijfendertig
- Startdatum
Hoi allemaal
Eerder had ik verteld dat we nog 1x een terugplaatsing hadden en dat het dan einde traject was vanmorgen mocht ik dan na 2 week wachten testen maar helaas was mijn voorgevoel goed en hadden we een negatieve test maar toen nog geen bloedverlies vanmiddag begon dan toch de menstruatie wat licht dus waarschijnlijk word deze ook niet meer positief dus ik ga dit forum nu verlaten we gaan nog op de normale manier proberen met een kleine kans dat het dan nog gaat lukken maar we hebben er vrede mee ok kom vast nog wel een keer buurten om te kijken of er goed nieuws te lezen is verder wens ik iedereen heel veel.geluk en hopelijk een mooi wondertje te mogen begroeten
Heel veel.liefs van mij ???
Eerder had ik verteld dat we nog 1x een terugplaatsing hadden en dat het dan einde traject was vanmorgen mocht ik dan na 2 week wachten testen maar helaas was mijn voorgevoel goed en hadden we een negatieve test maar toen nog geen bloedverlies vanmiddag begon dan toch de menstruatie wat licht dus waarschijnlijk word deze ook niet meer positief dus ik ga dit forum nu verlaten we gaan nog op de normale manier proberen met een kleine kans dat het dan nog gaat lukken maar we hebben er vrede mee ok kom vast nog wel een keer buurten om te kijken of er goed nieuws te lezen is verder wens ik iedereen heel veel.geluk en hopelijk een mooi wondertje te mogen begroeten
Heel veel.liefs van mij ???
Hey lieve meiden!
Het is me eindelijk gelukt mijn "Gebruiker...." naam te wijzigen in mijn naam, Lulu.
Ik heb al een tijdje niet gereageerd, maar zeker wel meegelezen. Ik had gewoon geen puf om te reageren, omdat er wat andere dingen gaande waren én ook omdat het iets pijnlijks en verdrietigs blijft.
Ik had dan ook graag goed nieuws gedeeld, maar helaas zit ik op het wachtbankje van IUI 4, waarbij mijn hoop een beetje verloren is op een positieve uitslag.
MAAR, er zijn gelukkig wel een aantal andere dames die een tweede streepje op de test hebben gezien! Wauw, wat onwijs bijzonder en wat gun ik het jullie van harte! @IsaV (& natuurlijk @FleurBo & @LittlePenguin, maar die had ik al gefeliciteerd). Fijn dat het goed met jullie gaat, geniet onwijs van deze tijd!
@LinavV: gecondoleerd
wat super verdrietig om te lezen ik heb er gewoon geen woorden voor... zo onwijs heftig als dit in je naaste omgeving gebeurd. Heel veel sterkte deze tijd en als je even je ei kwijt wilt, wees welkom hier!
Over die andere eitjes gesproken, zitten we volgens mij een beetje in hetzelfde schuitje (wel vaker benoemd). Jij IUI 5, hier IUI 4 (ronde 5). Ik vind het zo jammer voor ons dat het steeds maar niet raak is Vind jij het moeilijk om vertrouwen te hebben in IUI? Bij mij na 3/4 pogingen vind ik het lastig om er echt vertrouwen in te hebben, waarom zou het nu wel lukken? Ben je veel bezig met de volgende stap of kun je wel aardig in het hier en nu blijven en hoop houden? Ik hoop dat laatste voor jou! Zoals ik al zei vind ik het moeilijk om er vertrouwen in te hebben en ben ik soms best benieuwd naar de volgende stap, een beter ziekenhuis, meer/betere onderzoeken en dus echt met terugplaatsing... toch probeer ik het ook "los te laten", als in "in het hier en nu" blijven en we zien het wel...
Hoe gaat het trouwens met je opleding?
Voel je niet verantwoordelijk om mij te antwoorden hoor! Maar ik wilde je er toch ook even wat dingen over vragen!
@Zwindo: wat verdrietig om te lezen dat de poging niet positief is geeindigd. Super fijn en knap dat je de knop hebt weten om te zetten en zo leuk met je vriendinnen op vakantie! Ook leuk van het klussen in jullie nieuw huis! Hoe gaat het daarmee? Wanneer zouden jullie er kunnen wonen? Je zei dat je nu rond je ovulatie zit, betekent dat ook een terugplaatsing? Hoe is het met je blaasontsteking?
@Carolinerkj: wat ontzettend verdrietig om te lezen, maar ook zo dapper dat jullie deze keuze hebben gemaakt. Ik gun jullie al het geluk en hoop dat er ooit nog een klein wondertje in jouw buik mag gaan groeien. Je bent hier altijd welkom om je ei kwijt te kunnen!
@Lovetennis: al klein maandje hier niet geweest. Ben benieuwd hoe het met je is! Fijn dat je na poging 1 veel leuke dingen hebt gedaan. Ben je ondertussen begonnen met de hormonen?
Ik zei het hier boven al, maar wij hebben afgelopen weekend de 4e IUI gehad. Een week ervoor hadden we evaluatie gesprek met de gynaecoloog en die weet ook niet zo goed waarom het nog niet raak is geweest. Om toch iets te veranderen, spuit ik nu iets andere hormonen, wat er voor kan zorgen dat ik in plaats van steeds één follikel heb, er twee heb. Daar dus direct mee begonnen en bij de eerste echo was er één van 19 mm één van 15 mm (iets sneller dan gedacht), dus die avond direct pregnyl gehad en twee dagen erna IUI 4. Geen idee of die van 15 mm nu uiteindelijk mee heeft gedaan, maar heb afgelopen week best wat tekenen voor een "tweeling" gehad en na alle teleurstellingen van de afgelopen twee jaar zou het me dus echt geweldig lijken zwanger te zijn van een tweeling. Dus ondanks dat ik er weinig vertrouwen in heb (waarom zou het nu wel raak zijn), ben ik hoopvol.
Toch denk ik ook wel eens na aan de volgende stap. Ik volg sommige mensen op social media en heb net een boek gelezen ("Spuiten en snikken", mocht iemand deze willen lezen, let me know, stuur ik het op!") en veel van die vrouwen zijn erg enthousiast over België. Veel meer en betere onderzoeken. Bijvoorbeeld bij een vrouw waarvan na veel IUI pogingen en een miskraam de baarmoeder niet een "juiste vorm" had. Dit zagen ze direct, terwijl ze dus al een dik jaar in een NL ziekenhuis kwam. Hier heeft ze een operatie aan gehad en zij zeggen nu dat ze binnen een half jaar zwanger zal zijn.
Bij ons lijkt ook alles maar goed te zijn, maar misschien is er toch wel iets (kleins) wat ons in de weg zit? Ik ben daar toch wel nieuwsgierig naar. Geen idee of en hoe dit vergoed wordt, als je kiest om naar een buitenlands ziekenhuis te gaan. Het lijkt me alleen heel vervelend met reistijd, maar het voelt soms een beetje als de oplossing.
Hoe denken jullie daarover? Hoe zit dat bijvoorbeeld bij NijBarrahus of Duitsland? Wordt dit vergoed?
Het is me eindelijk gelukt mijn "Gebruiker...." naam te wijzigen in mijn naam, Lulu.
Ik heb al een tijdje niet gereageerd, maar zeker wel meegelezen. Ik had gewoon geen puf om te reageren, omdat er wat andere dingen gaande waren én ook omdat het iets pijnlijks en verdrietigs blijft.
Ik had dan ook graag goed nieuws gedeeld, maar helaas zit ik op het wachtbankje van IUI 4, waarbij mijn hoop een beetje verloren is op een positieve uitslag.
MAAR, er zijn gelukkig wel een aantal andere dames die een tweede streepje op de test hebben gezien! Wauw, wat onwijs bijzonder en wat gun ik het jullie van harte! @IsaV (& natuurlijk @FleurBo & @LittlePenguin, maar die had ik al gefeliciteerd). Fijn dat het goed met jullie gaat, geniet onwijs van deze tijd!
@LinavV: gecondoleerd
wat super verdrietig om te lezen ik heb er gewoon geen woorden voor... zo onwijs heftig als dit in je naaste omgeving gebeurd. Heel veel sterkte deze tijd en als je even je ei kwijt wilt, wees welkom hier!Over die andere eitjes gesproken, zitten we volgens mij een beetje in hetzelfde schuitje (wel vaker benoemd). Jij IUI 5, hier IUI 4 (ronde 5). Ik vind het zo jammer voor ons dat het steeds maar niet raak is
Vind jij het moeilijk om vertrouwen te hebben in IUI? Bij mij na 3/4 pogingen vind ik het lastig om er echt vertrouwen in te hebben, waarom zou het nu wel lukken? Ben je veel bezig met de volgende stap of kun je wel aardig in het hier en nu blijven en hoop houden? Ik hoop dat laatste voor jou! Zoals ik al zei vind ik het moeilijk om er vertrouwen in te hebben en ben ik soms best benieuwd naar de volgende stap, een beter ziekenhuis, meer/betere onderzoeken en dus echt met terugplaatsing... toch probeer ik het ook "los te laten", als in "in het hier en nu" blijven en we zien het wel... Hoe gaat het trouwens met je opleding?
Voel je niet verantwoordelijk om mij te antwoorden hoor! Maar ik wilde je er toch ook even wat dingen over vragen!
@Zwindo: wat verdrietig om te lezen dat de poging niet positief is geeindigd. Super fijn en knap dat je de knop hebt weten om te zetten en zo leuk met je vriendinnen op vakantie! Ook leuk van het klussen in jullie nieuw huis! Hoe gaat het daarmee? Wanneer zouden jullie er kunnen wonen? Je zei dat je nu rond je ovulatie zit, betekent dat ook een terugplaatsing? Hoe is het met je blaasontsteking?
@Carolinerkj: wat ontzettend verdrietig om te lezen, maar ook zo dapper dat jullie deze keuze hebben gemaakt. Ik gun jullie al het geluk en hoop dat er ooit nog een klein wondertje in jouw buik mag gaan groeien. Je bent hier altijd welkom om je ei kwijt te kunnen!
@Lovetennis: al klein maandje hier niet geweest. Ben benieuwd hoe het met je is! Fijn dat je na poging 1 veel leuke dingen hebt gedaan. Ben je ondertussen begonnen met de hormonen?
Ik zei het hier boven al, maar wij hebben afgelopen weekend de 4e IUI gehad. Een week ervoor hadden we evaluatie gesprek met de gynaecoloog en die weet ook niet zo goed waarom het nog niet raak is geweest. Om toch iets te veranderen, spuit ik nu iets andere hormonen, wat er voor kan zorgen dat ik in plaats van steeds één follikel heb, er twee heb. Daar dus direct mee begonnen en bij de eerste echo was er één van 19 mm één van 15 mm (iets sneller dan gedacht), dus die avond direct pregnyl gehad en twee dagen erna IUI 4. Geen idee of die van 15 mm nu uiteindelijk mee heeft gedaan, maar heb afgelopen week best wat tekenen voor een "tweeling" gehad en na alle teleurstellingen van de afgelopen twee jaar zou het me dus echt geweldig lijken zwanger te zijn van een tweeling. Dus ondanks dat ik er weinig vertrouwen in heb (waarom zou het nu wel raak zijn), ben ik hoopvol.
Toch denk ik ook wel eens na aan de volgende stap. Ik volg sommige mensen op social media en heb net een boek gelezen ("Spuiten en snikken", mocht iemand deze willen lezen, let me know, stuur ik het op!") en veel van die vrouwen zijn erg enthousiast over België. Veel meer en betere onderzoeken. Bijvoorbeeld bij een vrouw waarvan na veel IUI pogingen en een miskraam de baarmoeder niet een "juiste vorm" had. Dit zagen ze direct, terwijl ze dus al een dik jaar in een NL ziekenhuis kwam. Hier heeft ze een operatie aan gehad en zij zeggen nu dat ze binnen een half jaar zwanger zal zijn.
Bij ons lijkt ook alles maar goed te zijn, maar misschien is er toch wel iets (kleins) wat ons in de weg zit? Ik ben daar toch wel nieuwsgierig naar. Geen idee of en hoe dit vergoed wordt, als je kiest om naar een buitenlands ziekenhuis te gaan. Het lijkt me alleen heel vervelend met reistijd, maar het voelt soms een beetje als de oplossing.
Hoe denken jullie daarover? Hoe zit dat bijvoorbeeld bij NijBarrahus of Duitsland? Wordt dit vergoed?
Ahh lieve Carolinerkj wat verdrietig om dit te lezen. Ik hoop heel erg verschrikkelijk hard dat het toch om de magische en geweldige reden op de natuurlijke manier mag lukken. Ik wens je heel veel sterkte met dit definieve punt en besluit om deze weg achter jullie te laten. Een hele dikke digitale knuffel.
Lulu wat goed dat je het voor elkaar hebt gekregen om je naam te veranderen. IUI 4 alweer, snap dat het heel lastig is om hoop te houden, maar je hoort het echt vaker mensen die dan net de overstap zouden maken naar ivf waar het dan toch ineens bij is gelukt. Het huis gaat verder goed, maar moet nog genoeg gebeuren voor we officieel de sleutel zullen krijgen. Ik zit nu in mijn rustmaand, dus sowieso geen tp. Geen idee of je een tp met een blaasontsteking zouden doen. Zal er eens naar vragen. Op jou vraag over extra onderzoeken. Nij barrahus bekijkt je echt als een persoon en kijkt naar jullie situatie. Welke onderzoeken zijn al gedaan sommige worden herhaald voor de zekerheid. Ze doen geen onnodige onderzoeken als het niet nodig is. Je kan er altijd naar vragen en ze zullen je daarin dan adviseren of een plan maken waarin je je kan vinden. Lees hieronder ook maar even mijn update.
Verder een update vanuit hier. Want vandaag ook mn evaluatie gesprek gehad. Gezien we al een tijdje bezig zijn (nu 3,5 jaar medische molen) en zonder succes terwijl onze embryo's van top kwaliteit zijn (woorden van de arts), is het advies van de arts om nog vervolgondezoek te laten doen. Heel vaag want ik werd vanmorgen wakker met het idee om naar eventuele vervolgonderzoeken te vragen, dat was dus niet meer nodig. De onderzoeken zijn onderzoeken die in Duitsland worden uitgevoerd maar nij barrahus werkt veel samen, dus ik kan gewoon hier alles laten afnemen en dan wordt het opgestuurd en daar onderzocht. Nadeel, kosten voor deze 2 onderzoeken worden niet vergoed door de verzekering en zullen zo rond de 700 euro uitkomen als het ik goed heb begrepen. Dus moesten dit even goed bespreken en dan een afspraak inplannen om een plan te maken.
Het lijkt me goed om dit wel te doen om eventuele andere oorzaken (iets met bacteriën en plasmacellen, zal wanneer ik de brochures heb ontvangen en een duidelijker beeld heb even laten weten wat de onderzoeken precies inhouden) aan het licht te brengen of uit te sluiten. Baal er alleen wel mega van dat dit betekend dat we dus voorlopig geen tp zullen krijgen. Een van de onderzoeken is namelijk cyclus gevoelig en moet 1 week na de eisprong plaatsvinden. Dat is nu (denk ik, heb geen ovulatietesten gebruikt) dus dat gaat niet lukken. Dus dat zou weer een maand rust betekenen. En misschien wel 2 of meer afhankelijk van de uitslagen. Kortom denk je alle onderzoeken gehad te hebben komt dit op je pad. Aan een kant ben ik daar echt wel een beetje klaar mee. Aan de andere kant wil ik ook duidelijkheid of hier een verklaring ligt waarom het nog niet (weer) is gelukt. Als we willen mogen we natuurlijk ook gewoon wel voor een tp gaan.
Wat zouden jullie zelf doen?
Verder een update vanuit hier. Want vandaag ook mn evaluatie gesprek gehad. Gezien we al een tijdje bezig zijn (nu 3,5 jaar medische molen) en zonder succes terwijl onze embryo's van top kwaliteit zijn (woorden van de arts), is het advies van de arts om nog vervolgondezoek te laten doen. Heel vaag want ik werd vanmorgen wakker met het idee om naar eventuele vervolgonderzoeken te vragen, dat was dus niet meer nodig. De onderzoeken zijn onderzoeken die in Duitsland worden uitgevoerd maar nij barrahus werkt veel samen, dus ik kan gewoon hier alles laten afnemen en dan wordt het opgestuurd en daar onderzocht. Nadeel, kosten voor deze 2 onderzoeken worden niet vergoed door de verzekering en zullen zo rond de 700 euro uitkomen als het ik goed heb begrepen. Dus moesten dit even goed bespreken en dan een afspraak inplannen om een plan te maken.
Het lijkt me goed om dit wel te doen om eventuele andere oorzaken (iets met bacteriën en plasmacellen, zal wanneer ik de brochures heb ontvangen en een duidelijker beeld heb even laten weten wat de onderzoeken precies inhouden) aan het licht te brengen of uit te sluiten. Baal er alleen wel mega van dat dit betekend dat we dus voorlopig geen tp zullen krijgen. Een van de onderzoeken is namelijk cyclus gevoelig en moet 1 week na de eisprong plaatsvinden. Dat is nu (denk ik, heb geen ovulatietesten gebruikt) dus dat gaat niet lukken. Dus dat zou weer een maand rust betekenen. En misschien wel 2 of meer afhankelijk van de uitslagen. Kortom denk je alle onderzoeken gehad te hebben komt dit op je pad. Aan een kant ben ik daar echt wel een beetje klaar mee. Aan de andere kant wil ik ook duidelijkheid of hier een verklaring ligt waarom het nog niet (weer) is gelukt. Als we willen mogen we natuurlijk ook gewoon wel voor een tp gaan.
Wat zouden jullie zelf doen?
Hee lulu, wat fijn om een naam te zien! Hier ook nog op het wachtbankje van de laatste IUI, maar zoals jij je voelt, voel ik me ook. Mijn hoop op een positieve test is ook volledig verloren. Ik voel me echt kwaad, wanneer mag het dan wel een keer raak zijn?!
Dankjewel voor je lieve berichtje. We zitten enorm in de rouw en zijn er veel mee bezig. Wel op een goede manier hoor, maar het is intens.
Dit was in principe mijn laatste IUI, als ik aankomende week mijn menstruatie krijg is het bellen voor het gesprek over IVF. Ik ben daar wel mee bezig geweest en kan me deels berusten dat het tot dit punt gekomen is. Hoewel ik tot de vorige IUI nog altijd hoop gehouden heb en positief was, elke ronde kon het tenslotte ook raak zijn. Ik moet nog wel nadenken waar ik de IVF wil gaan doen, reisafstand en tijd speelt wat mij betreft ook mee, ik vond de IUI’s af en toe al pittig om te combineren met werk.
Ik heb ook veel issues met de hormonen gehad, uiteindelijk 1 overstimulatie en twee rondes op het randje en de afgelopen ronde ook een grote follikel (21,5mm) en twee kleintjes van 10 en 12 mm en voor de rest niets. Wat dat betreft is de IUI niet echt een succes geweest. Mijn BMS was overigens voor het eerst een stuk dunner (8,7mm ten opzichte van tussen de 10 en 12 mm tijdens de andere rondes).
Met mijn studie gaat het redelijk, maar het laatste tentamen van afgelopen dinsdag heb ik door mijn eigen stommigheid gemist. Ik was overtuigd dat het om een bepaalde tijd was, maar het was eerder. Dus dat wordt minimaal één her aankomend studiejaar. Maar eerlijk gezegd kan het me allemaal even gestolen worden.
Zwindo, we zitten allemaal rondom onze evaluatiegesprekken wat dat aangaat. Pittig hoeveel geld dat is, als je nagaat welke andere kosten sowieso al op je pad komen (hier hebben wij beiden net ons eigen risico betaald en dan heb ik het nog niet eens over alle supplementen en vitamines die ik zelf gebruik). Ik denk overigens wel dat het goed is dat je je verder laat onderzoeken, het is niet logisch om met zulke top embryo’s nog niet zwanger te zijn.
Ik kan me voorstellen dat je door wilt en dat geen tp verschrikkelijk voelt, anderzijds maak je misschien wel meer kans als helder is of er issues zijn waardoor het niet lukt. Ik zou denk ik persoonlijk voor verder onderzoek gaan, misschien ook wel om het gevoel te krijgen dat ik een eerlijke kans maak om zwanger te raken. Lastig! Ik wens je veel sterkte met het maken van die beslissing.
Zoals hierboven benoemt, begint ons IUI-pad op zijn eind te raken. Ik heb dezelfde klachten als de vorige ronde, dus verwacht er weinig van. Dit was sowieso een bizarre ronde. Ik was 10 dgn gonal-f aan het spuiten en ik kwam voor mijn eerste echo in het zk en toen bleek dat één follikel al volledig rijp was. Ik moest eigenlijk de dag van de uitvaart van onze vriend geïnsemineerd worden, maar ik vroeg of het niet die dag kon. Gelukkig was dat te fixen, want voor ons was de dag daarna gewoon niet te doen. Tijdens de echo kwamen alle emoties los en vroeg ik me echt even af waarom ik door was gegaan. Mijn man voelde zich wel super happy met het nieuws, ik was vooral verward en boos omdat ik er helemaal niet klaar voor was. Ik had de IUI pas in de dagen daarna verwacht en omdat we zo in rouw waren, dacht ik dat mijn lichaam langzamer zou werken. Niet dus. Maar gonal-f 87,5 heeft dus ook maar één grote follikel opgeleverd, en we hebben niet meer bij kunnen sturen. Dat voelt jammer. Het was echt een rollercoaster, en dat ik nu 9 dagen na IUI nog geen enkel verschil voel, voelt als een gefaalde ronde. Maar wat is dat is.
Wel is er ook goed nieuws! We hebben vrijdagochtend onze nieuwe kittens opgehaald! Jopie en Meneertje zijn onze heerlijke donderstralen en ze doen het mega goed. We zijn helemaal verliefd op onze nieuwe roommates ?? Ik focus dan ook lekker helemaal op deze twee pluizebollen en zijn mega blij.
Dankjewel voor je lieve berichtje. We zitten enorm in de rouw en zijn er veel mee bezig. Wel op een goede manier hoor, maar het is intens.
Dit was in principe mijn laatste IUI, als ik aankomende week mijn menstruatie krijg is het bellen voor het gesprek over IVF. Ik ben daar wel mee bezig geweest en kan me deels berusten dat het tot dit punt gekomen is. Hoewel ik tot de vorige IUI nog altijd hoop gehouden heb en positief was, elke ronde kon het tenslotte ook raak zijn. Ik moet nog wel nadenken waar ik de IVF wil gaan doen, reisafstand en tijd speelt wat mij betreft ook mee, ik vond de IUI’s af en toe al pittig om te combineren met werk.
Ik heb ook veel issues met de hormonen gehad, uiteindelijk 1 overstimulatie en twee rondes op het randje en de afgelopen ronde ook een grote follikel (21,5mm) en twee kleintjes van 10 en 12 mm en voor de rest niets. Wat dat betreft is de IUI niet echt een succes geweest. Mijn BMS was overigens voor het eerst een stuk dunner (8,7mm ten opzichte van tussen de 10 en 12 mm tijdens de andere rondes).
Met mijn studie gaat het redelijk, maar het laatste tentamen van afgelopen dinsdag heb ik door mijn eigen stommigheid gemist. Ik was overtuigd dat het om een bepaalde tijd was, maar het was eerder. Dus dat wordt minimaal één her aankomend studiejaar. Maar eerlijk gezegd kan het me allemaal even gestolen worden.
Zwindo, we zitten allemaal rondom onze evaluatiegesprekken wat dat aangaat. Pittig hoeveel geld dat is, als je nagaat welke andere kosten sowieso al op je pad komen (hier hebben wij beiden net ons eigen risico betaald en dan heb ik het nog niet eens over alle supplementen en vitamines die ik zelf gebruik). Ik denk overigens wel dat het goed is dat je je verder laat onderzoeken, het is niet logisch om met zulke top embryo’s nog niet zwanger te zijn.
Ik kan me voorstellen dat je door wilt en dat geen tp verschrikkelijk voelt, anderzijds maak je misschien wel meer kans als helder is of er issues zijn waardoor het niet lukt. Ik zou denk ik persoonlijk voor verder onderzoek gaan, misschien ook wel om het gevoel te krijgen dat ik een eerlijke kans maak om zwanger te raken. Lastig! Ik wens je veel sterkte met het maken van die beslissing.
Zoals hierboven benoemt, begint ons IUI-pad op zijn eind te raken. Ik heb dezelfde klachten als de vorige ronde, dus verwacht er weinig van. Dit was sowieso een bizarre ronde. Ik was 10 dgn gonal-f aan het spuiten en ik kwam voor mijn eerste echo in het zk en toen bleek dat één follikel al volledig rijp was. Ik moest eigenlijk de dag van de uitvaart van onze vriend geïnsemineerd worden, maar ik vroeg of het niet die dag kon. Gelukkig was dat te fixen, want voor ons was de dag daarna gewoon niet te doen. Tijdens de echo kwamen alle emoties los en vroeg ik me echt even af waarom ik door was gegaan. Mijn man voelde zich wel super happy met het nieuws, ik was vooral verward en boos omdat ik er helemaal niet klaar voor was. Ik had de IUI pas in de dagen daarna verwacht en omdat we zo in rouw waren, dacht ik dat mijn lichaam langzamer zou werken. Niet dus. Maar gonal-f 87,5 heeft dus ook maar één grote follikel opgeleverd, en we hebben niet meer bij kunnen sturen. Dat voelt jammer. Het was echt een rollercoaster, en dat ik nu 9 dagen na IUI nog geen enkel verschil voel, voelt als een gefaalde ronde. Maar wat is dat is.
Wel is er ook goed nieuws! We hebben vrijdagochtend onze nieuwe kittens opgehaald! Jopie en Meneertje zijn onze heerlijke donderstralen en ze doen het mega goed. We zijn helemaal verliefd op onze nieuwe roommates ?? Ik focus dan ook lekker helemaal op deze twee pluizebollen en zijn mega blij.
@ Zwindo: ik ben het met LindavV eens. Ik zou liever nu weten of er meer dan aan de hand is wat jullie nu weten, want dat kan alleen maar helpen in de toekomst. Zonde van deze en volgende maand, maar misschien ben je daarna wel zoveel informatie rijker, wat jullie alleen maar helpt (en uiteindelijk sneller zwanger maakt). Maar snap heel goed dat het een lastige keuze is! Wat voelt voor jou op dit moment goed?
@LinavV: oh jakkes, wat naar dat je sneller dan gedacht de IUI had en ook net op een verdrietig moment. Ik snap dat dat heel dubbel voelt. Ik had deze rond ook dat ik voor de 1e echo kwam en dat er al één hele rijpe bij zat, 5 dagen eerder dan ik dacht... blijft apart he, ons lichaam en hoe het reageert op hormonen?
Hoe was de uitvaart zelf? Kunnen jullie er veel met vrienden en famiie over praten?
Jammer van je examen, maar wat je zegt, er zijn wel even belangrijkere dingen op dit moment. Fijn dat het verder wel oké gaat met je studie!
Zou je wel IVF willen doen in Nederland? En kan het in het ziekenhuis waar je nu heen gaat of bieden zij dit niet aan?
Hier ook weer alle symptomen dat ik (eind) deze week ongesteld wordt... bluhhhh! Ik probeer nog hoop te houden, maar vind het ook zo moeilijk. En om mij heen zoveel zwangeren Soms heb ik geen eens zin om met een vriendin af te spreken, omdat ik al aan alles voel dat ze iets moet vertellen... ik gun het ze, maar ik vind het zo oneerlijk dat het bij hun DIRECT raak is..
Nou, LinavV, ik ga toch voor ons duimen dat onze ongesteldheidssymptomen toch resulteren in iets anders...
Fijne week allemaal
@LinavV: oh jakkes, wat naar dat je sneller dan gedacht de IUI had en ook net op een verdrietig moment. Ik snap dat dat heel dubbel voelt. Ik had deze rond ook dat ik voor de 1e echo kwam en dat er al één hele rijpe bij zat, 5 dagen eerder dan ik dacht... blijft apart he, ons lichaam en hoe het reageert op hormonen?
Hoe was de uitvaart zelf? Kunnen jullie er veel met vrienden en famiie over praten?
Jammer van je examen, maar wat je zegt, er zijn wel even belangrijkere dingen op dit moment. Fijn dat het verder wel oké gaat met je studie!
Zou je wel IVF willen doen in Nederland? En kan het in het ziekenhuis waar je nu heen gaat of bieden zij dit niet aan?
Hier ook weer alle symptomen dat ik (eind) deze week ongesteld wordt... bluhhhh! Ik probeer nog hoop te houden, maar vind het ook zo moeilijk. En om mij heen zoveel zwangeren
Soms heb ik geen eens zin om met een vriendin af te spreken, omdat ik al aan alles voel dat ze iets moet vertellen... ik gun het ze, maar ik vind het zo oneerlijk dat het bij hun DIRECT raak is.. Nou, LinavV, ik ga toch voor ons duimen dat onze ongesteldheidssymptomen toch resulteren in iets anders...
Fijne week allemaal