Ik weet niet of het door vriendlief zijn burn-out kwam of toch door de buren. Nu horen wij vrouwen regelmatig goedbedoelde adviezen, maar voor vriendlief was het tegen het zere been. Net met mijn vruchtbare dagen wilde het bij hem gewoon totaal niet. Bij hem gaat het dan helemaal tussen zijn oren zitten en omdat de buren zoiets hadden gezegd van om de dag en er nog pittig op doorgingen werd dat een heel drama thuis. Ik mopperen dat het tussen zijn oren zit en het normalidair gewoon prima gaat. Alleen net deze week niet, en? Natuurlijk wel, want als dan het moment daar is wordt de druk te hoog en dan wordt het dus helemaal niets. Vriendlief riep dingen als, maar zo komen er dus inderdaad geen kinderen en dat is mijn schuld. Dat de buurman appte dat er mogelijk iemand tegen onze auto was gereden was een welkome afleiding. Was gelukkig niets mee aan de hand. Lekker tegen hem aangekropen en hem bemoedigende woorden toegesproken. Die hebben wel gewerkt want vanmorgen lukte het ineens wel. Buiten mijn vruchtbare dagen... Vriendlief denkt van niet, maar we hebben al zo vaak wel gevreeën dat ik wèl vruchtbaar was. Alleen hij had gisteravond helemaal de moed verloren na alle woorden van de buren en het feit dat zon gesprongen eitje maar 12 uur leeft. Hopen dat volgende maand dan onze maand wordt. Maar het is weleens extra ingewikkeld.