Hoi allemaal,
Om je weeen weg te puffen...leerde wij de zin:
Deze Wee Komt Nooit Meer Terug!!!
Succes
Mniek31
Om je weeen weg te puffen...leerde wij de zin:
Deze Wee Komt Nooit Meer Terug!!!
Succes
Mniek31
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
tips tegen pijn bij de bevalling
- Onderwerp starter ANONYMOUS_USERNAME
- Startdatum
Jammer dat er zo weinig tips tussen staan. Want dat was de vraag. Ik heb bij de eerste hevige rugweeën gehad. Douchen werd geadviseerd, maar werkte bij mij alleen averechts. Wat voor mij het beste werkte, was op mijn rechterzij te gaan liggen en geconcentreerd wegpuffen. Afleiding werkte bij mij juist averechts, dan raakte ik bijna in paniek. Kortom, je kan iemand vragen voor afleiding, maar vertel diegene ook dat de kans bestaat dat je diegene weer wegstuurt....
Mijn tweede bevalling heb ik met behulp van de geboortetens gedaan. Dit vond ik erg prettig (voor zover je van prettig kan spreken.... maar in vergelijking met mijn eerste bevalling dus wel) zeker voor de rugweeën hielp het wel. Ook deze bevalling moest ik uiteindelijk op mijn rechterzij gaan liggen, de baby lag dan beter tegen de baarmoedermond aan. Pas vlak voor de persweeën had ik het gevoel dat ik het niet meer trok en begon ik te huilen.
Mijn derde bevalling zonder geboortetens gedaan, aangezien ik geen last had van rugweeën (die vind ik toch het meest pijnlijk). Buikweeën zijn redelijk goed weg te puffen. Verloskundige stuurde mij naar de douche omdat ontsluiting niet vorderde (na 17 uur nog maar 5 cm) maar daarvan kreeg ik weer rugweeën. Wel toen 1 cm weggewerkt in 15 minuten. Alleen de laatste 45 minuten, waarin ik 4 cm weggewerkt heb, waren ontzettend zwaar en heb ik ook flink gevloekt. Misschien was dat met de geboortetens wel wat beter gegaan....
Tip die bij mij niet werkte: de Douche
Wat bij mij wel hielp: de geboortetens en op rechterzij liggen en mezelf afsluiten (rust creëren alle mensen weg of mond dicht houden)
Mijn tweede bevalling heb ik met behulp van de geboortetens gedaan. Dit vond ik erg prettig (voor zover je van prettig kan spreken.... maar in vergelijking met mijn eerste bevalling dus wel) zeker voor de rugweeën hielp het wel. Ook deze bevalling moest ik uiteindelijk op mijn rechterzij gaan liggen, de baby lag dan beter tegen de baarmoedermond aan. Pas vlak voor de persweeën had ik het gevoel dat ik het niet meer trok en begon ik te huilen.
Mijn derde bevalling zonder geboortetens gedaan, aangezien ik geen last had van rugweeën (die vind ik toch het meest pijnlijk). Buikweeën zijn redelijk goed weg te puffen. Verloskundige stuurde mij naar de douche omdat ontsluiting niet vorderde (na 17 uur nog maar 5 cm) maar daarvan kreeg ik weer rugweeën. Wel toen 1 cm weggewerkt in 15 minuten. Alleen de laatste 45 minuten, waarin ik 4 cm weggewerkt heb, waren ontzettend zwaar en heb ik ook flink gevloekt. Misschien was dat met de geboortetens wel wat beter gegaan....
Tip die bij mij niet werkte: de Douche
Wat bij mij wel hielp: de geboortetens en op rechterzij liggen en mezelf afsluiten (rust creëren alle mensen weg of mond dicht houden)
Hoi allemaal,
Ik ben zwanger van mijn eerste kindje. Ik zie behoorlijk tegen de bevalling op. Nu heb ik het een en ander gelezen over de geboorteTENS. Een apparaatje dat er voor moet zorgen dat je de weeen minder voelt. Wie heeft hier ervaring mee en hoe is dan bevallen?
Ik ben zwanger van mijn eerste kindje. Ik zie behoorlijk tegen de bevalling op. Nu heb ik het een en ander gelezen over de geboorteTENS. Een apparaatje dat er voor moet zorgen dat je de weeen minder voelt. Wie heeft hier ervaring mee en hoe is dan bevallen?
heyhey
mijn ween begonnen om 2 uur s`nachts half 5 was ik in ziekenhuis en om 8:25 was me zoontje bryan te werld ben op 3 okt bevallen uitgerekende datum was 22 okt
ik was de pijn vergeten toen die op me uik lag
gr desiree
mijn ween begonnen om 2 uur s`nachts half 5 was ik in ziekenhuis en om 8:25 was me zoontje bryan te werld ben op 3 okt bevallen uitgerekende datum was 22 okt
ik was de pijn vergeten toen die op me uik lag
gr desiree
Net zoals steef heb ik veel aan de zwangerschapsyoga gehad, hoewel ik dat vantevoren niet had verwacht. Ik heb 5 uur een lang weeënstorm gehad en heb het aangekund door diep door de neus in te ademen en diep uit te ademen. Mijn man legde z'n hand op mijn buik zodat ik wist waar ik met de buikademhaling naar toe moest ademen. Hij kon meekijken op de monitor bij elke wee en gaf elke keer weer aan wanneer ik moest in ademen en dat ik naar de buik moest ademen. Ik heb ook niet gepufd en kon het, ondanks de behoorlijke pijn goed aan doordat ik, misschien wel door aan één stuk door op deze manier te ademen, in een een soort van trance raakte. Ik was helemaal in mezelf gekeerd en hoorde wel alles om me heen maar kon en wilde alleen maar kort reageren als er een belangrijke vraag gesteld werd.Verder concentreerde ik me helemaal op de aanwijzingen van mijn man. Dus de yoga heeft me er echt doorheen geholpen en zeker mijn man die 5 uur lang mijn ademcoach was.
Voor rugweeën: warmte!
kruik, douche, tegen de radiator aan liggen.
In het zh kreeg ik een morfineinjectie en slaappillen. Voor mijn gevoel hielpen geen van beide. De rugweeën vond ik ondragelijk. Ik heb meer dan 20 weken zwangerschapsyoga gedaan. Daardoor kon ik de eerste dag doorkomen. Mijn bevalling was ook erg lang. Bij yoga leer je voornamelijk ademen 'vanuit de buik'. helaas had ik alleen rugweeën en geen buikweeën. Het vervelendste vond ik dat ik voelde dat er niks in mijn buik gebeurde qua weeën
Tegen beenweeën weet ik niks. Ik heb ze gewoon laten komen en gaan
buikweeën heb ik niet gehad.
Persweeën terwijl je nog niet mag persen: hoofd achterover en je tong uitsteken! Lijkt raar, maar zo kun j geen kracht zetten onder (probeer het maar eens op de wc als je moet poepen)
kruik, douche, tegen de radiator aan liggen.
In het zh kreeg ik een morfineinjectie en slaappillen. Voor mijn gevoel hielpen geen van beide. De rugweeën vond ik ondragelijk. Ik heb meer dan 20 weken zwangerschapsyoga gedaan. Daardoor kon ik de eerste dag doorkomen. Mijn bevalling was ook erg lang. Bij yoga leer je voornamelijk ademen 'vanuit de buik'. helaas had ik alleen rugweeën en geen buikweeën. Het vervelendste vond ik dat ik voelde dat er niks in mijn buik gebeurde qua weeën
Tegen beenweeën weet ik niks. Ik heb ze gewoon laten komen en gaan
buikweeën heb ik niet gehad.
Persweeën terwijl je nog niet mag persen: hoofd achterover en je tong uitsteken! Lijkt raar, maar zo kun j geen kracht zetten onder (probeer het maar eens op de wc als je moet poepen)
Hallo allemaal,
Ik ben 1 keer bevallen, en zagtoen ik zwanger was ook tegen de bevalling op. Toen ik het erover had met een vriendin zei ze tegen me dat de bevalling vast minder erg zou zijn dan de eerste helft van mijn zwangerschap (tot 20 weken toe de hele dag kotsmisselijk geweest, en van toen af aan telkens een beetje minder).
En inderdaad, achteraf had ze gelijk (ook al was zij ook nog nooit bevallen, maar wel ook zwanger en erg misselijk.)
Ook ik ben tijdens de weeen onder de douche gaan staan, maar ik vond dit echt verschrikkelijk. Ben nog op een stoeltje gaan zitten, maar het lukte me niet om me te ontspannen.
Wat bij mij wel hielp was een kruik tegen mijn rug voor de rugweeen. (die waren echt niet leuk)
Ik ben niet op eencursus of iets geweest, maar heb wel gezucht en gepuft en verder zei de verloskundige tegen me wat ik moest doen.
Verder bedacht ik telkens bij mezelf, dit duurt maar even en is niet zo erg als aan een stuk door alleen maar misselijk zijn, zonder dat je verder nog maar iets ziet van dat je zwanger bent; geen bolle buik, geen schopjes die je voelt alleen maar misselijk.
Ook heb ik een poos gewacht met bellen naar de verloskundige. De weeen begonnen om twaalf uur 's nachts en kwamen gelijk al om de 5 minuten of minder. Maar ze duurden niet langer dan een minuut, en er zat ook niet echt regelmaat in. Dus durfde ik telkens niet te bellen, want ik dacht dan komen ze toch voor niks. Ik beloofde mezelf telekns dat ik op een bepaald tijdstip zou bellen, en bij nader inzien deed ik het dan toch maar niet, nog een uurjte erbij. Uiteindelijk hebben we om ongeveer 8 uur gebeld en kwam de verloskundige even later.
Ik lag ondertussen weer lekker op bed, na die rotdouche, af en toe te kreunen en te steunen. en toen de verloskundige kwam vond ze dat ik er wel relaxed bij zat, ik was ff rechtop gan zitten in bed. Ze vertelde toen ook dat ik waarschijnlijk nog geen ontsluiting of 1cm zou hebben, omdat dat meestal zo was. Maar tot haar verbazing en mijn grote blijdschap, had ik al 6 cm.!
Ze heeft toen mijn vliezen gebroken en ik kreeg toen 8 cm. ontsluiting. daarna kwam ik in een weeenstorm terecht en lag ik helemaal te bibberen en te trillen. de verloskundige is toen weer terug gekomen en is bij ons gebleven. Ik kreeg toen alleen geen persweeen. (Vond ik wel lekker, want ik kon bijkomen even.) Maar dat was natuurlijk niet d bedoeling, dus moest ik op de wc gaan zitten. waar ik 2 persweeen kreeg en toen weer terug naar boven, uiteindelijk heb ik op eigen kracht marck eruit geperst. Maar dat kwam echt omdat de verloskundige me zo goed begeleidde en precies zei wat ik moest doen.
Uiteindelijk was Marck na een uur persen er om 5 voor 2.
Alleen 2 hele kleine scheurtjes eraan over gehouden, omdat marck met zijn handje tegen zijn wang aan naar buiten kwam, en toen zijn elleboog bewoog, waardoor het net even te ver uitrekte.
Maar dan daarna, helemaal super, je kindje op je buik, en helemaal blij dat je zo'n geweldige prestatie hebt geleverd. Je mag dan echt wel trots zijn op jezelf.
Wat mij verder goed geholpen heeft is om in jezelf gekeerd te zijn en te denken tijdens de weeen dat ze maar even duren en dat je straks je kindje in de armen hebt, dat je het niet voor niets doet!
Wat ook goed helpt is een lauwig washandje van onder, daardoor wordt het perineum ook beter doorbloed en kan het allemaal beter oprekken.
Mensen die nog moeten bevallen: heel veel succes. Ik hoop niet dat ik jullie nog banger heb gemaakt, want dat was juist niet mijn bedoeling. Mij is het heel erg meegevallen, ook al ging mijn bevalling niet helemaal volgens het boekje. Ik had me voorbereid op het ergste, maar 't is me erg meegevallen!
Ik ben 1 keer bevallen, en zagtoen ik zwanger was ook tegen de bevalling op. Toen ik het erover had met een vriendin zei ze tegen me dat de bevalling vast minder erg zou zijn dan de eerste helft van mijn zwangerschap (tot 20 weken toe de hele dag kotsmisselijk geweest, en van toen af aan telkens een beetje minder).
En inderdaad, achteraf had ze gelijk (ook al was zij ook nog nooit bevallen, maar wel ook zwanger en erg misselijk.)
Ook ik ben tijdens de weeen onder de douche gaan staan, maar ik vond dit echt verschrikkelijk. Ben nog op een stoeltje gaan zitten, maar het lukte me niet om me te ontspannen.
Wat bij mij wel hielp was een kruik tegen mijn rug voor de rugweeen. (die waren echt niet leuk)
Ik ben niet op eencursus of iets geweest, maar heb wel gezucht en gepuft en verder zei de verloskundige tegen me wat ik moest doen.
Verder bedacht ik telkens bij mezelf, dit duurt maar even en is niet zo erg als aan een stuk door alleen maar misselijk zijn, zonder dat je verder nog maar iets ziet van dat je zwanger bent; geen bolle buik, geen schopjes die je voelt alleen maar misselijk.
Ook heb ik een poos gewacht met bellen naar de verloskundige. De weeen begonnen om twaalf uur 's nachts en kwamen gelijk al om de 5 minuten of minder. Maar ze duurden niet langer dan een minuut, en er zat ook niet echt regelmaat in. Dus durfde ik telkens niet te bellen, want ik dacht dan komen ze toch voor niks. Ik beloofde mezelf telekns dat ik op een bepaald tijdstip zou bellen, en bij nader inzien deed ik het dan toch maar niet, nog een uurjte erbij. Uiteindelijk hebben we om ongeveer 8 uur gebeld en kwam de verloskundige even later.
Ik lag ondertussen weer lekker op bed, na die rotdouche, af en toe te kreunen en te steunen. en toen de verloskundige kwam vond ze dat ik er wel relaxed bij zat, ik was ff rechtop gan zitten in bed. Ze vertelde toen ook dat ik waarschijnlijk nog geen ontsluiting of 1cm zou hebben, omdat dat meestal zo was. Maar tot haar verbazing en mijn grote blijdschap, had ik al 6 cm.!
Ze heeft toen mijn vliezen gebroken en ik kreeg toen 8 cm. ontsluiting. daarna kwam ik in een weeenstorm terecht en lag ik helemaal te bibberen en te trillen. de verloskundige is toen weer terug gekomen en is bij ons gebleven. Ik kreeg toen alleen geen persweeen. (Vond ik wel lekker, want ik kon bijkomen even.) Maar dat was natuurlijk niet d bedoeling, dus moest ik op de wc gaan zitten. waar ik 2 persweeen kreeg en toen weer terug naar boven, uiteindelijk heb ik op eigen kracht marck eruit geperst. Maar dat kwam echt omdat de verloskundige me zo goed begeleidde en precies zei wat ik moest doen.
Uiteindelijk was Marck na een uur persen er om 5 voor 2.
Alleen 2 hele kleine scheurtjes eraan over gehouden, omdat marck met zijn handje tegen zijn wang aan naar buiten kwam, en toen zijn elleboog bewoog, waardoor het net even te ver uitrekte.
Maar dan daarna, helemaal super, je kindje op je buik, en helemaal blij dat je zo'n geweldige prestatie hebt geleverd. Je mag dan echt wel trots zijn op jezelf.
Wat mij verder goed geholpen heeft is om in jezelf gekeerd te zijn en te denken tijdens de weeen dat ze maar even duren en dat je straks je kindje in de armen hebt, dat je het niet voor niets doet!
Wat ook goed helpt is een lauwig washandje van onder, daardoor wordt het perineum ook beter doorbloed en kan het allemaal beter oprekken.
Mensen die nog moeten bevallen: heel veel succes. Ik hoop niet dat ik jullie nog banger heb gemaakt, want dat was juist niet mijn bedoeling. Mij is het heel erg meegevallen, ook al ging mijn bevalling niet helemaal volgens het boekje. Ik had me voorbereid op het ergste, maar 't is me erg meegevallen!
Hallo allemaal,
Wat mij echt heel erg heeft geholpen tijdens de bevalling is haptonomie.
Van te voren zijn we (ik en mijn vriend) 5 keer bij een haptonoom geweest. Dit is zwangerschapsbegeleiding gericht op de man. Je gaat samen leren hoe je contact met je kindje kunt krijgen terwijl het nog in de buik zit. Ook krijg je tips over allerlei bevallingshoudingen. En de laatste keer voor de bevalling krijg je pijnbestreiding tijdens de bevalling. Dit heeft ons echt super geholpen. We hebben de bevalling ook echt samen gedaan. Kan ook echt alleen maar terug kijken op een super mooie gebeurtenis!!
Wat mij echt heel erg heeft geholpen tijdens de bevalling is haptonomie.
Van te voren zijn we (ik en mijn vriend) 5 keer bij een haptonoom geweest. Dit is zwangerschapsbegeleiding gericht op de man. Je gaat samen leren hoe je contact met je kindje kunt krijgen terwijl het nog in de buik zit. Ook krijg je tips over allerlei bevallingshoudingen. En de laatste keer voor de bevalling krijg je pijnbestreiding tijdens de bevalling. Dit heeft ons echt super geholpen. We hebben de bevalling ook echt samen gedaan. Kan ook echt alleen maar terug kijken op een super mooie gebeurtenis!!