tips tegen pijn bij de bevalling

ik ben het met heel veel reacties eens, ook ik vregeet de pijn nooit van mijn leven meer, ik had de hele tent wel willen verbouwen, heb gegilt, geschreeuwd en wel 10 keer om pijnstilling gevraagd, en dat verzoek werd naar mijn idee elke keer afgedaan met een ander smoesje, maar pijnstilling heb ik niet gekregen.
Let wel: ik ben echt geen pieperd, kan best wat hebben, maar dit? nooit meer.

gr sandra
 
hoi allemaal, jammer dat dit meer een ervarings pagina is geworden in plaats van dat er tips op staan. Ik ben zelf drie keer bevallen en alle drie keer op een totaal andere manier maar ik vind het vooral belangrijk dat je goed gecoached word en je niet verzet tegen de weeen hoe meer je ze toelaat hoe vlotter het gaat. bij mijzelf waar het de eerste keer een week geduurt heeft en de tweede keer een weeenstorm overgegaan in een keizersnede en de derde keer een bevalling volgens het boekje 10 uurtjes maar toch weet je waar je het allemaal voor doet dat prachtige kleine wereldwondertje.
 
Hoi allemaal ik zat ook even een te kijken of er een bruikbare tip tussen zat tegen de pijn. Niet zoveel dus maar goed ik heb er nog wel 1. Je hebt van die zakken met kersenpitten erin die heb ik meegenomen naar het ziekenhuis. Toen de weeen lekker door gingen zetten heb ik hem laten opwarmen en lekker op mijn buik gelegd. Voor mensen met rugweeen is dit ook erg fijn ik hoop dat je hier wat aan zult hebben bij mij heeft het in ieder geval goed geholpen en ik zeg maar zo alle kleine beetjes helpen toch


groetjes Leonie
 
hallo a.s moeders/ of al moeders

ik heb een vraagje hoe weet je nou dat de bevalling is begonnen dat het nou echt weeen zijn???

breek het vruchtwater eerst of hoeft dat niet???

voelt het als erge menstratie pijn (dat heb ik gehoort)

is het persen of de weeen nou het ergste ????

graag wil ik hiet antwoord op dank je wel

groetjes shamantha
 
Beste Samantha, een goede vuistregel is: zolang je twijfelt of het weeen zijn  , zijn het geen weeen. Als je echte weeen hebt  kun je dat niet missen.  10% van de bevallingen begint met gebroken vliezen. Bij de rest breken de vliezen tijdens de ontsluiting of worden de vliezen gebroken door de verloskundige.
De meeste vrouwen vinden het persen prettig omdat  ze dan actief mee kunnen doen.    
 
Ik moet ook nog bevallen en ben dus geen ervaringsdeskundige  maar ik vond het boek "Veilig bevallen" van Beatrijs Smulders & Mariël Croon een goed boek. Zij halen veel verhalen aan, ook van de voordelen van bevallen in NL en de gekke manier van hoe het soms in andere landen er aan toe gaat. Het is echt niet alleen maar kommer en kwel en het laten pijn lijden van barende vrouwen, zoals sommigen hier schetsen. Misschien verschilt het per ziekenhuis maar als je het echt niet meer redt krijg je heus wel een ruggenprik of een andere vorm van pijnstilling.

En zoals Arelya al zegt: Al die verschrikkelijke verhalen tsja die horen we meer dan genoeg; bevallingen gaan vaak ook nog gewoon góed, met weinig pijn of zelfs helemaal geen pijn of heel snel, dus het is niet enkel maar verschrikkelijk onuitstaanbare pijnen lijden en dat uren lang. Mijn moeder heeft 4 kinderen op de wereld gezet, ging allemaal heel goed. Ook haar moeder heeft 7 kinderen gebaard en die vond zei dat verstopping (wc) erger was dan bevallen. Natuurlijk is dit geen garantie dat ik zelf een gemakkelijke bevalling krijg maar het toont wel aan dat er heus nog wel vrouwen zijn die redelijk bevallen! Ook mijn schoonmoeder heeft met gemak 4 kinderen gebaard en een vriendin van mij heeft één kindje waarbij de doktoren in het ziekenhuis gewoon verbáásd waren over hoe gemakkelijk en zonder enig probleem dit ging! En dan heb ik het niet eens over vrouwen die helemaal gelukkig waren met hun relaxte thuisbevalling.
Dus voor iedereen die afgeschrikt is door al die horrorverhalen: het kan ook gemakkelijk gaan, je bevalling, en zit het tegen dan krijg je in de meeste gevallen gewoon een goede pijnstilling in het ziekenhuis hoor!
De dames die echt veel pijn hebben gehad en geen meewerkende gynaecologen, dat spijt mij echt voor jullie en ik hoop het zelf niet mee te maken, maar het is geen maatstaf voor hoe het er in Nederland aan toe gaat.

Trouwens, wat Arelya zegt over pijnstilling dat las ik ook in het eerder genoemde boek. Dat is ook niet zaligmakend: Als je in je weeën duikt, de pijn op je af laat komen dan maakt je lichaam inderdaad zelf stoffen aan waardoor je het aan kunt. Juist met een ruggenprik (wat écht niet zonder risico is!!) is je lichaam niet voorbereid op de pijn als ze het 'kraantje' weer dichtdraaien op het moment dat je moet persen. En dat kan dus flink tegen vallen! Bovendien is het zoals  gezegd niet geheel zonder risico. Even goed je verdiepen in de achtergrondinformatie, raad ik iedereen aan, en ga niet af op eenzijdige verhalen.

Iedereen sterkte met bevallen!
 
Wat ik me kan herinneren dat ik best wel pijn had bij 1 wee ze wilden dat ik hem op bed uitpufte maar liggen deed extreem pijn.
Ik ben toen op zo'n kruk gaat zitten waar ze zitting kan draaien soort piano krukje en bij elke wee draaide ik dan en zo kom ik heel goed de weeen opvangen de bevalling deed zelf geen pijn.
 
Aan het boek "veilig bevallen" heb ik veel gehad tijdens mijn eerste bevalling. Het leert je op je eigen lichaam te vertrouwen, die weet namelijk precies hoe dat moet. En als je daar maar in mee gaat (of in ieder geval niet teveel tegen vecht) werkt de endorfine (je eigen natuurlijke pijnstiller) prima. Een andere "les" die erin staat is dat je bevalling loopt zoals die loopt en dat je daar niks aan kan veranderen. Het is iets wat je lichaam doet en daar heb je eigenlijk geen invloed op. Vind het dus vooral niet erg als je thuis wilde bevallen en het wordt ineens ziekenhuis ofzo. Wat gebeurt dat gebeurt, laat het over je heenkomen en dan komt alles goed want je krijgt een kind, en daar gaat het uiteindelijk allemaal om. Pijn hoort nu eenmaal bij een bevalling en zolang je die aankan heb je geen hulpmiddel op toegediende pijnstilling nodig.
Ook het boekje "duik in je weeën" vond ik erg handig, niet dat dat zo makkelijk is om uit te voeren maar ik heb iets gedaan wat erop leek en ik heb geen "bevallingstrauma" overgehouden. (En voor diegenen die nu denken die zal wel een hele korte en makkelijke bevalling hebben gehad....nee, dat was het niet)
Groetjes,
Ingrid (23w/4d)
 
Terug
Bovenaan