tips tegen pijn bij de bevalling



Ik heb ook pijn gehad natuurlijk bij de bevalling, maar om nu te zeggen ik had een ruggeprik willen hebben, nee, terwijl Anouk toch bijna 9 pond was.
De enige tip die ik heb tegen de pijn is de steun van je partner, die heeft mij echt er doorheen gesleept, zonder hem had ik niet goed kunnen ademhalen vanwege het hyperventileren.


 
Inmiddels ben ik 2 keer bevallen. Zowel mijn dochter (4060 gram) als mijn zoon (4000 gram) waren geen kleintjes. Het zal volgens sommigen wel raar klinken, maar ik vond de bevallingen allebei de keren absoluut niet vreselijk of vervelend. Ik vond het eerlijk gezegd wel fijn!! Zeker als je voor ogen houdt dat door die weeen je een kindje gaat krijgen.
Aan die drama-verhalen zal ik geen bijdrage leveren. Ook de kreten dat iedereen maar pijnstilling moet krijgen, en dat we niet in de oertijd leven,  vind ik zwaar overtrokken. Vrouwen zijn er gelukkig nog altijd voor gebouwd om kinderen te krijgen. En natuurlijk, als blijkt dat een en ander niet verloopt zoals gewenst, dan moet er naar gegrepen kunnen worden in een medische setting. De bevalling moet dan  zeker plaats hebben in de nabijheid van een gynaecoloog en kinderarts, want er zijn wel degelijk risico's verbonden aan bevallen met vormen van pijnstilling. Men kan nog zo hard roepen dat dat zwaar overtrokken is; wel dat is echt niet zo!! Verloskundigen en ook gynaecologen hebben echt wel redenen om enigzins terughoudend te zijn met het toedienen van pijnmedicatie.
Ik hoop dat vele net zo'n ervaring zullen hebben als die ik met mijn bevallingen heb gehad!! Ik kijk er nog altijd geweldig goed op terug. Ik zou het zo over willen doen!!
 
Nu ben ik helemaal vergeten om   nog wat tips achter te laten:
* warmte!! Warmte om je heen doet je makkelijker ontspannen, dus een warm bad (als de vliezen nog niet gebroken zijn), ander een warme douche, warme kruiken of kerspittenzakken tegn de plek waar je je ween het meeste voelt.
* afleiding! Zoek afleiding, zodat je je tijdens je weeen niet alleen fixeert op een wee, op de pijn, op de volgende wee enz.enz. Vouw bv. de was nog op of bak een cake (lekker voor de kraamverzorgster en de verloskundige!)
* skippy-bal: al draaiende / rollende op de grote bal neem je vaak een goed houding aan, waarbij je bepaalde plekken va je lichaam kunt ontzien.
* verzet je niet tegen de pijn, a met de wee mee, en zodra de wee wat afzwakt en je weet dat er weer een einde aan komt, ontspan je dan weer wat meer en weer wat meer, zodat de wee ook echt weg kan gaan.
 
Op 7 februari j.l. vermelde Gerdien, "Lees geen negatieve bevallingsverhalen indien
je daar niet tegen kunt", dus onmiddelijk van deze website af en niet meer naar dergelijke forums kijken.
Bulshit, vraag aan de behandelend arts om de ruggeprik indien je "helse" pijnen hebt
en geen arts die dat tegenwoordig afwijst.
Je blijft gewoon bij bewustzijn en maakt alles van de bevalling mee behalve de pijn.
 
bij mijn bevalling hiel het erg goed om te wiebelen....van links naar rechts met mijn hoofd of op mijn knieeen en daan van links nnar rechts en van voor naar achter.
en dan neurieeen. was wel fijn
 
Nou, Lievertje... ik wou dat jij daar gelijk in had... Mijn eerste is geboren d.m.v. een spoedkeizersnede na een loslatende placenta i.v.m. een ernstig HELLP-syndroom. Tijdens de zwangerschap van mijn tweede ben ik zeer goed onder controle gehouden in het Sophia kinderziekenhuis, een begrip op het gebied van zwangerschapsvergiftigingen en vroeggeboorten. Met 38 weken besloot men mij in te leiden d.m.v. gel. Dit lukte niet snel genoeg en de gel is 4 x achtereen ingebracht. Daarna ontstond er een weeënstorm die zijn weerga niet kende. Niet op te vangen en angstwekkend heftig. Vooraf had ik met de gynaecoloog afgesproken dat ik in geval van hevige pijn een ruggeprik zou krijgen. Die werd mij echter op het 'moment supreme' botweg geweigerd omdat de anaesthesist er zeker een uur over zou doen om er te zijn en het nog heel lang zou duren voor de ruggeprik zou gaan werken. Mijn zoon bleek scheef te liggen en is na 7 uur stormweeën (waarbij ik alleen maar op mijn rug kon liggen terwijl ik alleen maar rugweeën had) uit mij gerukt met behulp van een vacuumpomp. Je wil niet weten hoe grof en onaardig de gynaecoloog tegen me was, ik heb overigens wel een prikje tegen de pijn gehad maar daar werd ik alleen maar een beetje 'high' van. Ik had zoveel bloed verloren dat ik na 3 dagen nog mijn bed niet uitkon van de bloedarmoede, ik viel gewoon al flauw als ik rechtop wilde gaan zitten. Ondanks dat had de gynaecoloog gewoon ingevuld dat ik de standaard halve liter bloed was verloren... Ik ben vrijwel niet ondersteunt, niks massage van de rug of tips hoe ik kon gaan liggen of zitten. Ik kon niet rond lopen (laat staan een cake bakken!!!), ik kon niet eens op een andere bil gaan liggen want dan kwamen die stormweeën weer.

Achteraf bleek dat ik helemaal niet ingeleid had mogen worden met gel vanwege die keizersnede. De weeën kunnen dan zó zwaar worden dat het litteken in je baarmoeder kan scheuren en de baby kan dan in je buikholte terecht komen, levensbedreigend voor moeder en kind. Goh... als dat was gebeurd dan was ik nu dood geweest want de aneasthesist deed er wel een uur over volgens de gynaecoloog om te komen...

Ik ben nu voor de derde keer zwanger en hopelijk zal het nu anders gaan. Ik weet wel dat dit forum bedoeld is om tips te geven tegen de pijn tijdens de bevalling maar er wordt zó makkelijk gepraat over bevallen dat ik me verplicht voelde om mijn verhaal te vertellen. Dit is niet bedoeld als horrorverhaal maar als realistisch, zo kan het dus ook gaan!

Wat mij wel heel goed heeft geholpen is de aanwijzingen van de verpleegkundige opvolgen voor wat betreft de ademhaling. Puffen, puffen, puffen, niet in paniek raken en de pijn toestaan. Verzetten heeft inderdaad geen enkele zin, accepteer de pijn en hou je zelf voor dat de scherpste pijn weer wegzakt.
 
Buggy,
Inderdaad is de inleiding zoals je beschreef, bij je tweede bevalling echt een CONTRA-INDICATIE na een keizersnede. Je koopt hier nu niets meer voor en gelukkig is er niets akeligs met je baarmoeder gebeurd. Neemt niet weg dat dit een geweldige aanslag voor jouw lichaam en geest moet zijn geweest.
Mijn advies voor je: bespreek nu al in je zwangerschap, met je gynaecoloog, wat je graag wel en zeker ook wat je niet zou willen met de bevalling. Als je zaken bespreekt kunnne ze er beter rekening mee houden. Schrijf het eventueel oppapier en vraag of ze dit aan je dossier willen toevoegen zodat elke dienstdoende gynaecoloog op het moment van je bevalling op de hoogte jkan zijn van je wensen en er zo mogelijk rekening mee kan houden. Vraag eventueel wat extra tijd bij de eerstkomende controle, zodat je je standpunten kunt toelichten, en je niet het idee zult krijgen dat je snel-snel weer buiten moet staan. Het is ontzettend belangrijk dat je ook (eens) positief op een bevalling kunt terug kijken! Hopelijk geldt voor je: 3* is scheepsrecht!! Succes!
 
verloskundige,

Ik wil graag reageren op jou reactie, bij twijfel is het geen wee. Dat maakt me boos en verdrietig. door dat de verloskundige bij mijn eerste zwangerschap ook zo reageerde, zijn wij onze dochter verloren na 42 mooie weken zwangerschap. Ik had wel degelijk weeen, maar rug weeen. En ons meisje kon niet op de natuurlijke weg, door een te smal geboorte kanaal, over de kundigheid van een verloskundige twijfel ik nu. Zeker als ik jou reactie lees, en als je een echte verloskundige bent. Gelukkig zijn er in het ziekenhuis goede gyneacologen, en hebben we een gezonde zoon van 2 jaar en ben ik nu 21 wk zwanger, en word er wel naar de moeder geluisterd.....
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan