Topic voor iedereen die langer dan 1 jaar bezig is en nu in de medische molen stapt of zit...

He Esk,

meis hoop dat t je mee is gevallen en dat je snel weer opknapt en zwanger gaat raken....ik duim voor je!!

Wenser: ja ik weet er alles van dat je per week leeft....verder dan week 4 kom ik sinds een jaar niet meer dan ga ik helaas weer terug naar week 1...pfff wat een gedoe he!

Maar goed, we hebben flink geklust afgelopend weekend...dus nu maar hopen dat de zwemmertjes de ingang nu weer konden vinden...:)

Afwachten maar....

gr Yosha
 
Dag allemaal,

Helaas vandaag weer ongi geworden. Ik ben verdrietig omdat ik nu echt de MM in ga. Hoewel ik mijn temperaturen en eisprong erg raar vond deze ronde, had ik wel hoop omdat ik een vrij lange cyclus had voor mijn doen (meestal 26 a 27 dagen, nu 28). En mijn borsten waren niet zo 'hard' als anders. Maar misschien komt dat wel omdat er iets mis was met de eisprong/hormonen. Aan de andere kant ook wel weer een opluchting dat we iets gaan doen. Nu gelukkig  4 dagen vrij om mij geestelijk voor te bereiden op de volgende stap.    

Hoe is het met jullie? Het is rustig hier!

gr Wenser
 
Hallo!

Yosha, bedankt! Het herstel gaat langzaam, maar er zit iedere dag vooruitgang in, dus het komt wel goed. Jij veel succes deze maand, misschien was dit precies wat je nodig had!

Wenser, wat vervelend dat je toch ongi bent geworden. Ik las dat je schreef dat je cyclus wat langer was. Op basis van je schrijven ben ik nog niet echt verontrust over de lengte. Mijn cyclus varieert van 25 tot 30 dagen en wordt gezien als regelmatig. Ik bedoel maar...
Je kan het 't best allemaal maar over je heen laten komen (makkelijker gezegd dan gedaan), dat werkt het fijnst voor je zelf. Je moet maar zo denken: nu gaan ze er goed naar kijken en aan het eind weet je hoe dan ook wat meer. Of het is niet goed en dan kan je een plan van aanpak maken of het is wel goed en dan heb je die rust in ieder geval (hoewel uit ervaring gesproken, ik vond het fijn om te weten dat alles goed met me was, maar vervelend dat er geen verklaring voor was, want tja, je wil dat kindje toch wel graag...). Op zich is het gevoel dat "er iets gedaan wordt" ook wel prettig. Je geeft het uit handen en dat geeft ook rust. In ieder geval, veel sterkte!

Nou, ik ga maar weer 's liggen (ben net een oude vrouw nu). Kom later nog wel even kijken.

Groetjes, Esk


 
Hoi,

Dan je Esk. Mijn cyclus is wel eens 21 dagen geweest en wel eens 29, dus daar zit voor mijn gevoel veel ruimte tussen, tenminste met name als je in je wachtweek zit en denk dat 'het' elk moment kan komen. De tijd tussen mijn eispron en ongi is ook inn langere cycli soms maar 11 a 12 dagen, dus dat is ook weer geen graadmeter (normaal zeggen ze 14 dagen).  Maar vanaf januari zijn mijn cycli gelukkig rond de 25 (en dit keer 28), dus dat is goed.

Vanmiddag ga ik naar de gyn, ik bereid mij op alles voor: van gesprek tot bloedprikken tot inwendig onderzoek. Ik lees er hele verschillende verhalen over. Ben wel erg nerveus nu.

Fijn dat het steeds beter gaat, ik hoop dat je snel weer 'de oude' bent. Ben je nog weg geweest dit weekend, of was dat volgend weekend?

groetjes
Wenser
 
Hallo allemaal,

Weer een tijdje geleden dat ik hier geweest ben.

@esk heel veel sterkte met je herstel van je operatie. Hoop dat je je alweer wat beter voelt.

Vandaag ben ik voor de eerste keer bij de gynaecoloog geweest. Heb een inwendige echo gehad en alles zag er goed uit. Hij kon zien dat mn eierstokken er goed uitzagen en dat ik deze maand een goede eisprong heb gehad,  maar hij vond wel dat min baarmoederslijm aan de dunne kant was (4mm). Hiervoor moest ik bloed laten prikken om te kijken of ik voldoende progestoron aanmaak. Het vreemde is wel dat ik zeker weet dat ik deze week  ongie moet worden (16-18 april omdat mijn cyclus variereert tussen de 26-28 dagen) maar hij weet zeker dat ik niet ongesteld ga worden deze week omdat mijn baarmoeder zich nog niet klaar maakte voor een menstruatie. Toch schat hij de kans klein in dat ik zwanger zou kunnen zijn omdat mijn baarmoederslijmvlies aan de dunne kant is. Duus we wachten het maar af.

Voor de rest moet mijn man over 6 weken terug komen voor een zaadonderzoek omdat mijn man volgende week voor zijn werk 6 weken naar het buitenland moet en voor die tijd gaat het dus helaas niet meer lukken. Dan krijg ik ook gelijk de uitslag van het bloedonderzoek. Dat is wel jammer maar het is niet anders.

@wenser hoe was jou afspraak bij de gynaecoloog vandaag?
 
Even uit ene ander forum gekopieerd waar i al had geantwoord: Het bezoek is goed gegaan. Het was een hele aardige vrouwelijke gynaecoloog. Ze heeft het gebruikelijke riedeltje vragen gesteld. De temperatuurlijsten geloofde ze wel, ze heeft er even een blik op geworpen en zei dat het wel waarschijnlijk is dat ik ovuleer, maar ik hoefde het verder niet meer bij te houden, want dat geeft toch maar stress.

Daarna heb ik inderdaad ook gelijk een inwendige echo gehad, er is een uitstrijkje gedaan (moest toch, ik ben 30 geworden) en ze heeft nog even gekeken. Dat was allemaal goed; goede eileiders, geen cystes etc. Volgende week dinsdag moet ik terug komen voor een tweede echo, dan wordt er gelijk een samenlevingstest gedaan. Dus maandag avond hebben mijn man en ik een date ...

Daarnaast moet ik op dag 1,2 of 3 van mijn menstrustie bloed laten prikken. Helaas kwam ik er achter dat ik dan precies op vakantie ben, dus ik moet nog even bellen of dat invloed heeft op het traject dat we nu zijn gestart. Als alle andere onderzoeken zijn gedaan wordt er een baarmoederfoto gemaakt (idd met contrastvloeistof). Mogelijk loopt dat dus een maand vertraging op omdat ik de bloedonderzoeken niet met mijn volgende menstruatie kan doen. Balen. Maar ik heb het er met mijn man over gehad en die vakantie is zo belangrijk om even te ontspannen, dat dat dan maar de consequentie moet zijn.

Daarna vroeg ze nog of we vragen hadden. Ik heb gevraagd hoe zij mijn zwangerschapskansen inschatte. Ze zei dat 90% binnen twee jaar zwanger is en dat het waarschijnlijk gewoon ene kwestie vban tijd is. als de ondederzoeken zijn gedaan en er komt niks uit, moeten we het dus gewoon weer zelf gaan proberen, wat ik al verwachtte. Maar zei zij wel dat het gewoon nog prima uit jezelf kan gebeuren ook al is het na ronde 15 pas... Dus daar hopen we dan maar op.

Nu ga ik het aan mijn baas vertellen zometeen. Ik vind het heel erg, maar met dei onderzoeken die ook nog eens midden op de dag vallen, kan het niet anders. Ik ben nooit zoveel vrij en heb ook allerlei afspraken dus zal zo nu en dan toch dingen moeten afzeggen of een deel vd. dag thuiswerken.


De rest van de dag heb ik een beetje verdwaasd rondgelopen met allerlei vragen die ik daar niet had, maar nu ineens wel op kwamen. Die schrijf ik maar op voor volgende week dinsdag. s Avonds hebben mijn man en ik een goed gesprek gehad. Hij zei dat het toch echt begint met vertrouwen en dat hij merkt aan mij dat ik dat heb laten varen. Ik moet echt proberen om weer een beetje te genieten van alle andere leuke dingen en vertrouwen houden dat het ooit wel gaat lukken. Ook al is dat dan niet gelijk de volgende maand, die maand erna of daarna...Hij heeft gelijk. Gelukkig heb ik veel steun aan hem en ik ga echt mijn beste beentje voor zetten. Ik wil ook niet dat het tussen ons in gaat staan.


gr.
Wenser
 
Hallo allemaal,

Wenser en Suzan, voor jullie is het nu dus ook gestart. Die eerste onderzoeken klinken mij bekend in de oren. Het is nog maar een maand of  acht geleden dat ik daar ook middenin zat (augustus '08).
Succes ermee!

Ik voel me vandaag een beetje down. Ik was naar de huisarts en daar heb ik even naar de uitslagen gevraagd. Nou is mijn huisarts natuurlijk geen specialist en kon hij verder niets melden over kansen e.d., maar hij kon wel bevestigen dat ik dus een endometriose-cyste had en daarmee dus endometriose. Nou ben ik op internet gaan zoeken (ik weet het, foute boel) en daar komt uit dat ik een chocolade-cyste in mijn eierstok had en dat is endometriose type 4, de ERNSTIGSTE vorm. Oh-O... ik ben er echt even van geschrokken. Gelukkig gaan we vrijdag al naar Elsendorp en kan ik al mijn vragen kwijt, want ik heb echt een heleboel vragen. Ik ben echt even van slag.

Manlief hielp ook al niet echt, want die vond het "niet eerlijk" en werd zelfs een beetje boos (op de wereld dan, hè, niet op mij. Hij vind het moeilijk om hiermee om te gaan omdat hij zo weinig invloed kan uitoefenen. Hij blijft maar hangen in "waarom wij" en het feit dat hij alles bereikt heeft wat hij heeft bereikt met hard werken, maar hier kan hij helemaal niets aan doen en dat vind hij niet eerlijk. Tja, welkom in het leven zal ik dan maar zeggen, want ik heb er ook niet om gevraagd, wel dan?).

Anyway, ik weet dus niet hoe het verder gaat en ik heb even moeite met het feit dat het toch tegenvalt... ik wilde even afreageren... Als iemand dit leest en in een vergelijkbare situatie zit/zat, dan hoor ik dat graag... ik heb wel behoefte aan ervaringsverhalen...

Groetjes, Esk
 
Dag Esk,

Sterkte met je dip. Internet kan je helemaal gek maken he? Dat heb ik ook wel eens. Aan de ene kant fijn om meer te lezen, aan de andere kant is elke situatie weer anders en kan het bij jou heel anders uitpakken. En je was ook bang om je eierstok te verliezen, die is gelukkig blijven zitten. Als je op internet had gezocht, had er waarschijnlijk gestaan dat dat niet zou kunnen ofzo....
Probeer dat ook voor ogen te houden, de goede dingen lees je minder dan de slechte. Nog 3 dagen, dan weet je weer meer.

Sterke meis!
Wenser
 
Terug
Bovenaan