Topic voor iedereen die langer dan 1 jaar bezig is en nu in de medische molen stapt of zit...

He meiden,

nou de gyn belde net (was denk ik de 1e op zijn bellijstje!!)...hij gaf me groot gelijk dat ik direct was gestopt met de pil, hij zei ook de bijwerkingen mogen niet erger dan de kwaal worden!!

Hij was ook blij dat ik nu ongi was zonder buikpijn....mocht ik later toch weer buikpijn krijgen dan toch die zware pijnstillers nemen (het is tenslotte maar een dag of 2.....).
Verder denkt hij dat we nu alle kansen weer hebben en omdat ik momenteel geen polonaise aan mijn lijf wil en geen andere pil wil, hebben we afgesproken dat we nog een half jaar zelf proberen...lukt het dan nog niet dan trek ik aan de bel en dan gaan we andere behandelingen starten!!

Voelt wel opgelucht, hij heeft weer goed naar me geluisterd en me vertrouwen in mezelf gegeven! Manlief staat hier ook helemaal achter dus we gaan er weer voor (maar wel op een "normale" en niet op een geforceerde manier!)

liefs Yosha
 
Hoi wenser,

ja hoor, uiteindelijk ben ik nog steeds niet zwanger en we krijgen het niet kado, dus ik val nog steeds onder dit item (helaas maar waar....)

Dus we gaan het nu zelf proberen en dan zien we wel weer verder...wilde vorige keer zooo graag dat de gyn actie ondernam en nu wil ik alleen maar rust....haha lekker tegenstrijdig.

Ach we zien wel, wanneer ik het toch weer zat ben om zelf te proberen bel ik gewoon de gyn weer!!

gr Yosha
 
hai

Ik zal me eerst even voorstellen,
Ik ben Lyn, ben 26jaar en ben sinds aug 2007 gestopt met de pil. Zit sinds begin dit jaar in de molen van onderzoeken en dergelijke. Ik durfde de stap niet eerder te maken naar de huisarts.

We hebben alles al laten onderzoeken en alles was goed, bloed, cyclus en zaadjes.
Gister heb ik een HSG gehad om te kijken of de eierstokken/eileiders/baarmoeder wel op orde zijn. Eerste reactie was postief. Maandag krijg ik de uitslag te horen, Ik ben heel bang dat het allemaal niet gaat lukken en ik nooit op een normale manier zwanger zal worden.

Ik vind het moeilijk om hier over te praten omdat ik het idee heb dat in mijn omgeving er niemand is die me begrijpt. Er wordt zo makkelijk over gepraat terwijl het elke dag aan me knaagt.
Op dit forum zie ik tenminste dat ik niet de enige ben die met dit probleem kampt.
De teleurstelling maand na maand krijgt steeds een zwaardere belasting.
Afgelopen maand was ik maar liefst 6 dagen over tijd en de vreugde was al heel groot, maar helaas, hoeveel testen ik ook deed, ze bleven negatief en uiteindelijk werd ik ongesteld.

Lyn
 
Hoi Anna-Lyn,

Ook jij bent al een poos bezig zeg. Net als Esk in augustus 2007 gestopt. Ik ben iets later gestopt, maar heb ook het gevoel dat het niet meer vanzelf gaat lukken. Misschien heeft de HSG wel kleine verklevingen weggehaald en is daardoor je vruchtbaarheid vergroot. Dat hoor je wel eens (en is dan niet pers zichtbaar op de foto). ik moet de HSG volgende maand.

Ik heb ook vrees gehad voor de medische molen. en u ik er in zit valt het wel mee, maar het moet niet te lang meer duren merk ik aan mijzelf. al dat gefrut aan mijn lijf door verschillende mensen, soms hardhandig. En die verplichte dates.... het maakt sexualiteit wel erg plastisch en ik merk dat ik daardoor wel emotioneel geraakt wordt.

Veel sterkte met je gesprek en als je lekker je hart wil luchten, ervaringen wilt uitwisslen etc. dan zijn lotgenoten daar prima geschikt voor (hier).

gr.
wenser


 
Hoi Lyn,
Welkom hier. Je zal hier best veel steun vinden, hoewel het soms wat langer duurt voordat iemand reageert.
De stap om de medische molen in te gaan vond ik lastiger dan het feit dat ik er in zit. Natuurlijk is het niet leuk, maar ik ben behoorlijk bereid om ver te gaan. Wij zijn onverklaarbaar, dus geen reden gevonden. Als ik zo je verhaal beluister komt dat er bij jullie ook uit? Veel succes in ieder geval maandag.
Het allermoeilijkste van dit hele traject vind ik zelf eigenlijk de onzekerheid. Ik doe al die behandelingen en misschien volgt er nog wel IVF en dan doe ik dat allemaal en dan heeft het misschien (moet er niet aan denken) niet eens effect. Dat is heel moeilijk.
In ieder geval welkom hier en als je vragen hebt, of gewoon even lekker van je af wilt schrijven, dan moet je dat gewoon doen. Bij mij helpt het altijd wel. Het is inderdaad een lange tijd al sinds augustus (zelf ook gestopt in augustus 2007).

Wenser, leuk een bericht van je te zien. Hoe is je vakantie (geweest? Ben je al terug?). Ik las elders dat je in ieder geval wat rustiger bent nu. Wat gaat er nu op het kinderwensvlak gebeuren?

Yosha, jij gaat het weer een half jaar op eigen kracht proberen las ik. Heel veel succes en ik hoop van harte dat de verklevingen de oorzaak waren en dat je snel goed nieuws hebt.

Ik mag morgen voor een echo. Ben benieuwd hoe het eruit ziet. Ik hoop stiekem eigenlijk dat er 2 eitjes aan het groeien zijn. Ik wil ook graag weten wanneer ik de IUI krijg... we zullen zien...

Iedereen alvast een prettig weekend,

Esk (Klik hier voor mijn blog)
 
Dag Esk,

Het gaat inderdaad wel beter met me, nog niet stralend, maar wel beter. Ik ben weer wat aangekomen en zie er niet uit als een natte krant. Ik heb al heel lang niet gehuild, zelfs niet met mijn ongi die 5 dagen te vroeg kwam na mijn ovulatie. Goed teken toch!

Ik heb een heerlijke vakantie gehad (10 dagen)  in Frankrijk. Dat was wel even nodig. We waren met de hele familie, dus veel afleiding van het feit dat ik ongi was. En kon dus ook lekker genieten van de kaasjes en wijntjes die bij het franse leven horen.

Mijn man zei iedere keer: 'als het zo door gaat (met het verdriet etc.)   dan moet je maar weer even terug aan de pil, zo houd je dat niet vol'. Nu ben ik wel weer zo fit en sterk dat dat nu iig. niet nodig is gelukkig. We gaan dus 'vrolijk' door met onderzoeken en proberen zwanger te worden. Ik heb bijna alle onderzoeken gehad. Moet nog geprikt worden voor hormonen op dag 1,2 of 3 (hopelijk lukt dat, valt net rond het weekend) en een afspraak maken voor een HSG zodra ik ongesteld ben. Hopelijk helpt dat, want de hoop om vanzelf zwanger te worden is na 16 rondes bij mij  erg klein (maar elke ronde is een kans natuurlijk).

Vandaag mijn eisprong schatte de gyn in, daarna weer op het wachtbankje...

Ik duim voor jou en als het in één keer 2 eitjes zijn, dat zou toch helemaal een wonder zijn. Ik denk wel eens; als het gelijk een tweeling zou mogen worden hoef ik dit lange traject tenminste nooit meer door. Maar eerst maar eens uberhaupt zwanger proberen te worden natuurlijk. Ik blijf het raar vinden hoor; alles werkt goed, we doen het op de goede momenten, met alle liefde en we zitten in stabiel vaarwater.... wat maakt het nu zo moeilijk dan? Maar ja, we zullen het waarschijnlijk niet te  weten komen...

gr en veel succes met de spanning weer!!!!

Wenser




 
quote: wenser reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('15-05-2009 13:02:36'));

Mijn man zei iedere keer: 'als het zo door gaat (met het verdriet etc.)   dan moet je maar weer even terug aan de pil, zo houd je dat niet vol'. Nu ben ik wel weer zo fit en sterk dat dat nu iig. niet nodig is gelukkig. We gaan dus 'vrolijk' door met onderzoeken en proberen zwanger te worden. Ik heb bijna alle onderzoeken gehad. Moet nog geprikt worden voor hormonen op dag 1,2 of 3 (hopelijk lukt dat, valt net rond het weekend) en een afspraak maken voor een HSG zodra ik ongesteld ben. Hopelijk helpt dat, want de hoop om vanzelf zwanger te worden is na 16 rondes bij mij  erg klein (maar elke ronde is een kans natuurlijk).



Hoi Wenser,

Het is ook gewoon zwaar om niet te weten waar je aan toe bent. Je moet het ook een plekje geven, zelf accepteren dat het niet gaat zoals je graag gewild had. Ik had de dingen die jij beschrijft ook rond ronde 15 / 16. Vooral ook omdat je nog geen echte uitslagen hebt (niet dat die in mijn geval hielpen trouwens). Het geeft wel wat rust als er een traject uitgezet wordt. Overigens, in mijn geval (en ook vaker weet ik) zegt het ziekenhuis vaak dat als alles goed is en je een HSG gehad hebt die ook goed is, dat je dan nog 6 maanden zelf aan de klus moet. Blijkbaar geeft een HSG een extra kans omdat je eileiders doorgespoeld zijn. Statistisch worden er meer mensen zwanger na een HSG dan zonder. Ik zeg dit zodat je een beetje voorbereid bent als het ziekenhuis straks zegt dat je het zelf nog moet proberen voor 6 maanden.
Ik hield dat dus niet vol (vond het vreselijk en had er absoluut geen vertrouwen in) en wij zijn dus overgestapt naar Elsendorp (Geertgen kliniek) voor een second opinion. Zij waren wel bereid om ons meteen te helpen met IUI. Ik heb op die manier de 6 maanden terug gebracht naar 4 maanden op eigen kracht.
Nou, moet nog even gaan werken.

Fijn weekend, Esk
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan