Topic voor iedereen die langer dan 1 jaar bezig is en nu in de medische molen stapt of zit...

Hi allemaal,

Alles goed met iedereen, het is rustig!

Isolde, hoe is het met je?

Esk: weet je al of je dinsdag of vrijdag de IUI hebt? Ik hoop dat het lekker vrijdag is, is wat relaxter voor jou! Vervelend zeg lijkt mij dat, dat al je andere afspraken moeten lijden onder dat proces waar je al lang mee bezig bent: onderzoeken,spuiten en IUI's.

Ik moet dit keer rekening houden met  dat ik  volgende week vrijdag mijn NOD heb, maar ook bloed moet laten prikken op dag 1,2 of 3 en dat in het pinksterweekend niet mogelijk is. Dus als ik vrijdagochten nog ongi wordt, moet ik als een speer 25 km rijden om bloed te laten prikken en als ik later ongi wordt, dan kan het deze ronde dus weer niet (3e keer).

Nou ja, we zien het wel weer. Als ik (ooit)  echt behandelingen ga krijgen wordt het natuurlijk alleen maar erger . dan leef je helemaal om de afspraken heen.

groetjes

Wenser

 
Hoi,

jeetje  Wenser dus dat wordt nog spannend!! ik duim voor je dat als je dan toch ongi moet worden t voor vrijdag gebeurt!!

Met mij gaat ie prima, heb zoveeeeel rust in hoofd en lichaam, ik weet niet eens op welke dag ik nu zit of wanneer ik mijn ei of NOD zou hebben....vind t wel best even...we klussen wanneer we zin hebben en als dat niet de juiste tijd is, jammer dan volgende maand weer een kans...
Voel me er echt heel goed bij, even geen medische molen voor ons!!

Fijne avond,

gr Yosha
 
Hay,
Na al n poosje steeds hebben meegelezen...ook maar ns aangemeld..en zal me voorstellen. Ben 23, ruim 1,5 getrouwd en zijn nu net in de MMM gestapt...:-S
T eerste wat onderzocht werd was het zaad van mijn man, en dat blijkt slecht te zijn. Hoe slecht en meer details weet ik niet...We werden gebeld met de uitslag, maar verder geen cijfers of hoeveelheden genoemd, dus ben nog niet veel wijzer. De arts weigerde daarna meer info via de tel. te geven. We konden wel n andere afspraak maken, maar mijn man zag dat niet erg zitten, omdat hij t erg druk heeft en we moesten toch n afspraak maken met n specialist. Dus zit nog wel n beetje in  onzekerheid en  probeer nog van alles te hopen en te bedenken...haha, alsof  heeeel veeel info van het internet lezen de situatie zou veranderen...
Afijn, dat weten we nu  dus zo'n anderhalve maand  en over 2 weken hebben we  n afspraak met de specialist. Wist niet dat  dat alleen al zo  lang zou duren...hmppff...laat staan als we straks  echt wat behandelingen e.d. moeten krijgen.  
Ik  heb nog  veel vragen...ben bang dat er met mijzelf ook iets 'mis' is,  you never know. Daar is nog verder niets aan onderzocht, maar  'ziet' er verder normaal uit.  

Dus, we hopen binnenkort wat meer te weten  te komene  en dan zien we  wel wat er gaat komen...!  
 
Hi

Yosha, wat goed van je dat je er nu zo in zit. Volhouden! Ik heb af en toe ook wel een maandje gehad dat ik even niet meer meetelde, heerlijk. Maar na een maand lukte mij het niet meer om het los te blijven  laten ;-)

RTjc   (oid.): vervelend dat het zo lang duurt. Ik moest ook ongeveer 3 weken wachten voor mijn eerste onderzoek. Daarna kreeg ik iedere keer een onderzoek, afhankelijk van de tijd in de maand (soms moet je juist ongi zijn, soms juist je ei hebben). Dan werd iedere keer gelijk de volgende afspraak gemaakt, dus dat ging op zich wel goed. Helaas zat er nog een vakantie tussen waardoor ik 1 onderzoek pas een maand later kon doen.

Waar ik je wel vast voor wil waarschuwen is dat je niet gelijk 'behandeld' wordt. Ze kijken eerst of er iets mis is, en als dat zo is, dan kunnen ze wel iets starten. Maar als er niks vindbaar  is, is er kans dat ze je weer voor een half jaar naar huis sturen na alle onderzoeken. Hoeft niet altijd zo te zijn, maar ik wil je er toch een beetje op voorbereiden dat dat zo kan zijn.

En verder: je kunt hier je vragen en verhalen kwijt, de meesten hebben enige ervaring  ;-)

groetjes
Wenser
 
@ wenser: bedankt voor je reactie! ja, sorry voor mn moeilijke naam, maar het leek wel of alle namen al bezet waren, dus dan maar iets ingewikkelds!!

Het probleem ligt voor zover we weten alleen bij mijn man, dus de specialist is echt op mannen gericht...hopelijk worden wat meer vragen beantwoord.

Ik hoop dat er misschien nog een 'gemakkelijke' oplossing voor ons is aangezien mn man aan een testikel geopereerd is vroeger omdat deze niet ingedaald was en aan de andere kant heeft hij n vericocèle (als ik dat goed schrijf).....dus misschien met n kleine operatie al n verbetering ??...maar ik maak me evengoed nog allerlei zorgen. Vooral ook omdat we nog niet weten of we wel aan IVF en ICSI etc. willen beginnen omdat we niet weten of we hier op principiele basis wel  achter kunnen staan.  maar volgens mn man maak ik me dan al weer veel teveel druk over dingen die er nog niet zijn....
Ik kan af en toe n hoopje emoties zijn, en dan is het wel fijn om zo'n lieverd naast je te hebben die n beetje nuchter is ;-)

Ik kan t ene moment zo hopeloos zijn en t andere moment denk ik, tkomt wel goed...er zullen op de een of andere manier (al zij het via adoptie/pleegzorg) wel kinderen in dit huis komen...:)
 
Hi allemaal,

Gisteren waren de RD's er weer. 5 a 6 dagen te vroeg vergeleken met mijn eisprong, die de gyn vorige week vrijdag schatte. Zit maar kort tussen, dus dat is niet goed (hoort +/-  14 dagen te zijn natuurlijk). Ik verloor ook veel stolsels, wat ik normaal niet heb en zeker niet in het begin van mijn ongesteldheid. Dus misschien was er iets en is het mis gegaan? Ik weet het niet. Weet alleen dat ik vannacht slecht geslapen heb vanwege de krampen en dat ik heel heel erg verdrietig ben. Ik had echt goede hoop, omdat ik al een paar dagen  na de bevruchting de hele tijd allerlei gerommel voelde in mijn buik. Tot een dag of 3 geleden.... maar misschien haal ik mij van alles in mijn hoofd en was er niks.

In ieder geval kom ik nu niet in de knoop met bloedprikken met pinksteren  en ga ik vandaag gelijk een afspraak maken voor de HSG. Wie weet gaat dat helpen. Ook al zie ik er erg tegenop.

Hoe is het met jullie allemaal? Hebben jullie er nog wel puf voor? Ik merkte gisteren weer dat ik het allemaal zo verschrikkelijk zat ben. Al dat plannen en hopen en gefrut aan mijn lijf. En iedere keer weer jezelf oprapen na elke ronde...

Nou ja, een drukke werkweek voor de boeg, dus deze week vliegt om denk ik. En een lekker lang weekend weer, dus dat is fijn! Onze voortuin is bijna af, dus daar kan ik ook weer van genieten.

groetjes
wenser

 
Ha Wenser,

Wat rot dat het weer niet gelukt is, het blijft iedere keer toch weer een teleurstelling die je toch moet verwerken. Inderdaad raar dat het zo'n korte tijd was (als ik goed tel een dag of 10?). Mijn dokter zegt altijd dat als je maar boven de 10 dagen blijft het goed gaat en anders moet ik het melden, dus ik zou het zeker ook aan je dokter doorgeven.

Die HSG is niet zo erg als het lijkt. Ik zag er ook erg tegenop, maar uiteindelijk viel het me heel erg mee. Je krijgt een zetpil vantevoren (pijnstilling) en ik had zelf nog 2 paracetamollen genomen. Als alles goed is, dan heb je heel even hele erge krampen (en dat is inderdaad niet prettig), maar dat is ook meteen weer weg als ze de vloeistof weg laten lopen. Het hele onderzoek duurt nog geen kwartier, waarvan 10 minuten voorbereiding is, dus valt reuzemee.

Ik heb vrijdag m'n 3e IUI gehad dus zit nu weer op het wachtbankje. Alles is goed gegaan en meer kan ik momenteel niet doen dus ik hou me rustig. Deze periode (week 1 van de wachtweken) is het meest makkelijk: je hoeft niets te doen en je druk maken of het gelukt is ja of nee heeft ook nog geen zin, dus dit gaat meestal redelijk relaxed.

Groetjes, Esk
 
Hoi,

Wenser: meis balen joh weeeeer ongi...ik weet zooo goed hoe je je dan voelt.

Ondanks dat ik maar een paar weken aan de pil ben geweest, heeft het bij mij wel voor een omslag gezorgd....ik heb sinds een jaar geen idee op welke dag van mijn cyclus ik zit, we klussen wanneer wij dat willen (en niet wanneer een of andere thermometer of test dit aangeeft...haha) en het bevalt me prima. Het laatste jaar heeft alleen maar in het teken gestaan van zwanger worden, met als resultaat.... nog steeds niet zwanger...dus ik gooi het nu over een andere boeg.

Ik zit weer lekker in mijn vel, sport weer meer, geniet lekker van het leven en we zien wel wat er dit jaar gebeurt (of niet natuurlijk...). Ik heb geen zin om me bij elk "pijntje of kwaaltje" af te moeten vragen wat dat nu weer is....wil mezelf geen valse hoop meer geven.

Geen idee hoe lang ik dit gevoel kan vasthouden, maar heb het nu 2 weken en het voelt echt suuuuupergoed! Mensen zien me ook weer stralen ipv elke keer in een dip zitten....geen idee wanneer ik NOD heb, maar als het te lang gaat duren kijk ik wel een keer terug in mijn agenda....het heeft allemaal geen zin om van tevoren te testen zoals ik het laatste jaar vaak deed...als je zwanger bent, ben je zwanger tot het tegendeel is bewezen zegt mijn huisarts en daar heeft ze nog gelijk in ook...

Ik weet ook dat je niet zomaar die knop om kunt zetten, dat kon ik ook niet, bij mij is het door de pil gekomen....

Esk sterkte met wachten!!
Wenser: hopelijk deze ronde meer geluk!!

Ik hou jullie op de hoogte,

gr Yosha
 
Terug
Bovenaan