Topic voor iedereen die langer dan 1 jaar bezig is en nu in de medische molen stapt of zit...

Hi Yosha en Esk,

Bedankt voor jullie lieve reacties. Yosha, wat ontzettend goed van je. Ik heb die momenten ook wel hoor, lekker genieten, wel dat wijntje drinken en niet meetellen en in totaal heb ik maar 1 of 2 x getest, bijvoorbeeld omdat het lang duurde en ik iets had waarvoor ikhet graag zou willen weten. Voor de rest altijd gewoon gewacht tot de ongi. Maar echt helemaal loslaten... nee, dat lukt me niet helemaal. Wie weet komt dat nog.

Esk: ik vind ook de tweede wachtweek erger. De eeste geeft wat klusrust (tenminste, bij mij dan, bij jou zit dat nu anders natuurlijk)   en je voelt nog niet van alles.

Helaas heeft het ziekenhuis deze ronde geen mogelijkheid voor een HSG. Ik baal ontzettend, want vorige keer konden ze m niet doen omdat ze de samenlevingstest al een keer over moest en nu is het pinksteren en onderhoud van de rontgenapparaten op de dagen dat normaal HSG's worden gedaan. Een ander ziekenhuis was ook geen optie. Ik was zo verdrietig, ik had  me aan  deze strohalm vastgeklampt en nu weer een ronde wachten. En voor die tijd ook geen evaluatiegesprek, dus ik weer eigenlijk nog niet veel. (Gelukkig hebben ze de samenlevingstest wel al teruggekoppeld). Morgen bloedprikken en dan weer wachten. En proberen nog maar wat meer voorbeeld nemen aan Yosha ;-)

groetjes
wenser
 
Hoi Dames,

Het heeft weer even geduurd maar hier weer een bericht van mij. Heb wel meegelzen maar niet altijd de puf om te reageren.

Wenser: balen zeg dat de hsg is uitgesteld, maar ja je doet er niets aan. Ik vond het wel een rot onderzoek, erg pijnlijk maar wel van korte duur. Daarna was bij mij de pijn meteen verdwenen. Iedereen ervaart het anders.

Esk: spannend, weer in het wachtbankje. Sterkte !!!

Yosha, knap hoor dat je de knop om hebt kunnen zetten. Helemaal fijn dat je weer goed in je vel zit.

Rcrtjc: welkom op het forum, succes met de eerste stappen in de MM.

Bij mij zijn vandaag de RD weer gekomen. Nu alweer 27 maanden bezig zonder gewenst resultaat. Heb nu dankzij clomid wel een regelmatige cyclus gekregen.
Dit was ronde 6 met clomid. Van de week starten met ronde 7 en dan afwachten tot 9 juni. Dan hebben we een afspraak bij de gyn over het vervolgtraject.
Ben benieuwd wat ze dan gaan zeggen en wat het allemaal in gaan houden ???
Begin er steeds meer van te balen en kan het deze maand maar meoilijk van me af zetten. Wie weet lukt het in juni wel. Het gaat echt met ups en downs.

Iedereen succes en ik hoop dat we binnenkort eens beter nieuws te melden hebben want dat is al lang geleden op dit forum !!!!!!

Groetjes tjoller
 
Hallo allemaal!

Wenser, wat ongelooflijk balen dat ze geen ruimte hebben! En wat een onzin dat ze geen HSG kunnen doen omdat er nog een samenlevingstest moest en nu weer wachten. Dat is gewoon erg vervelend en rot. Inderdaad moet je gewoon maar af en toe een wijntje nemen. Je kan nou eenmaal niet alles laten omdat je misschien zwanger bent. Ik ben gelukkig geen alcoholdrinker, dus voor mij is het geen straf, maar wat ik meestal doe is nagaan bij mezelf waar ik zit in de cyclus. De eerste 2 weken is er zowiezo geen probleem en eigenlijk in de 3e week ook nog niet zo. Ik bedoel, er is dan nog niets ingenesteld, dus een eventuele embryo krijgt er niets van mee. De 4e week ben ik heel strikt.  Het zou anders zijn als ik zeker zou weten dat ik zwanger ben, maar aangezien er in al die 2 jaar nog niets gebeurd is, waarom nu dan wel?

Dat testen doe ik ook niet meer. Tussen de 7e en 15e cyclus had ik daar wel een handje van (vroeg testen), maar die teleurstelling doe ik mezelf niet meer aan. Tegenwoordig wacht ik gewoon tot de datum waarop ik denk dat ik ongesteld moet worden + 1 dag. Hoe moeilijk ook, maar het is in ieder geval voordeliger en het voorkomt de teleurstelling van de ene streep. Dan is ongesteld worden nog rotter dan als ik niet test.

Tjoller, wel fijn dat je nu in ieder geval een goede cyclus hebt, dat helpt in ieder geval wel. Een eisprong is toch wel handig. Zou je volgende ronde doorgaan met IUI? Ik duim voor je dat het niet nodig is. Hoe langer het duurt hoe rotter het ook gewoon wordt. Het word ook steeds moeilijker om je voor te stellen hoe het is als je wel zwanger bent.

Nou, hier verder niet echt nieuws te melden. Ik probeer maar te genieten van alles wat niets te maken heeft met kinderen en zwanger worden. Je moet wat.

Groetjes, Esk
 
Zo ik ben voor mijn doen best lang ongesteld. Ik was natuurlijk veel te vroeg (9 dagen na ei), en nu ben ik al 6 dagen best heftig ongesteld. Normaal ben ik na 5 dagen meestal klaar of zie je in ieder geval dat het veel minder wordt...

Nou ja, voordeel is wel dat ik dus even rust aan mijn hoofd heb en daarmee mijn libido weer toeneemt. Toen wij aan zwanger worden begonnen was dat mijn mans grootste angst: dat de lol er vanaf zou gaan. Toen dacht ik dat het wel mee zou vallen, maar nu merk ik dat het dus wel aan het gebeuren is. Voor mijn man valt het nog mee, maar voor mijzelf is het af en toe best wel moelijk. Is dit herkenbaar bij jullie?

Vannacht heb ik gedroomd dat ik zwanger was en het voelde heel vertrouwd. Stom he, ik weet helemaal niet hoe het is, want ik ben nooit zwanger geweest. Vanmorgen dus erg verdrietig. Gelukkig een heerlijk weekend voor de boeg, de laatste dingen in de voortuin doen, en dan lekker van de zon genieten (en nog 2 verjaardagen en een BBQ).

groetjes,

Wenser

 
Dinsdag mogen we eindelijk naar de specialist...ben benieuwd. Je maakt je er allerlei voorstellingen van, maar waarschijnlijk zal het wel weer anders gaan als ik denk...gaat meestal zo :-D
@ wenser; zeer herkenbaar die dromen...heb ik al meerdere keren gehad. Ook dat ik net bevallen ben enzo. Pas geleden gedroomd dat ik n klein jongetje gekregen had, en het voelde zo echt dat ik hem in mijn armen hield, en ik dacht echt, lief klein ventje, ik ga zo heeeel veel van jou houden. En tsja,...dan wordt je wakker, moet je wel echt even bijkomen hoor!
Gisteren van een vrouw uit mijn omgeving gehoord dat ze haar kindje met 16 weken is verloren. Zo erg voor haar, ze was zo verschrikkelijk trots dat ze na n aantal jaar na haar vorige kindje eindelijk weer zwanger was. Ze had al steeds het gevoel dat er iets niet goed was, maar het duurde erg lang voor de artsen haar eindleijk een echo gaven...dan voel je toch het verdriet van anderen ook erg en lijkt je eigen situatie wat minder erg.
 
Hi RC (ik kort het maar even af ;-)
Wat verschrikkelijk lijkt me dat. 16 weken in de hoop en dan ineens einde droom. Dat is nog wel wat erger dan zo n droom van een nacht zeg.
Wel vervelend ook he als je zoiets hebt, dan ben je echt de hele dag van slag.

Ik wens je veel succes alvast dinsdag, ik dnek dat ik hier morgen niet ben.Laat je wat weten nog van de week?

groetjes

Wenser.
 
Hallo,

Zo vanmiddag dus eindelijk naar de uroloog geweest. Dat was wel spannend zeg...je wilt wel alles weten, maar zodra het er dan eindelijk is....
We weten nu dus ook eindelijk de echt uitslag van de sperma test. Er waren zeer weinig levende sperma cellen aanwezig (1 milj) en de beweeglijkheid lag onder de 50 %.
Hij heeft bij mijn man gekeken en het is inderdaad wat wij al dachten. Hij heeft een vericocele aan de ene kant en de andere kant doet waarschijnlijk niets (was bij zijn geboorte niet ingedaald). Nu moet hij dus n operatie aan zn vericocele maar er is niet bekend hoeveel effect dit zal hebben.
Hij vertelde dus dat dit echt geen goed nieuws is en dat we niet teveel moeten hopen. Dat is wel even slikken ondanks dat we het toch wel hadden verwacht. We kunnen wel redelijk snel terecht voor de operatie, maar we moeten nog even zien wanner het kan ivm werk.
Het is zo moeilijk om steeds in onzekerheid te zitten, wat jullie waarschijnlijk allemaal heel goed weten. Maar er zijn zoveel vragen, heeft dit wel zin, en zo ja, hoeveel effect zal het hebben, moeten we dan nog steeds aan IVF of ICSI etc. denken?
Onze familie weet nog van niets, tenminste we hebben ze het niet verteld. Maar misschien hebben ze wel een vermoeden...ze moeten toch wel wat denken als je in tranen uitbarst als je schoonzus verteld dat ze zwanger is...Dus die moeilijke hobbel, om het te vertellen hebben we ook nog. We weten nog niet waar we moeten beginnen, maargoed het nog maar even in laten zinken.

groetjes
 
RC: jeetje meid, dat is schrikken!! Maar wat is dat wat je omschrijft?? dat veri....huppeldepup?? Nooit van gehoord en wat gaan ze dan opereren??

Oh meis, ik hoop zooooo dat ze jullie na de operatie kunnen helpen met IVF ofzo en je weet het he...er is maar 1 zaadje nodig, dus die hoop (hoe klein ook) moet je vast zien te houden hoor, doe ik ook!!

Sterkte en ik zou het de familie gewoon vertellen hebben wij ook gedaan en het luchtte mij enoooorm op dat ik mijn gevoel, verdriet en frustratie met mensen kan bespreken!

liefs Yosha
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan