Uitgerekend April 2022

Hallo allemaal,
Net een eerste afspraak gemaakt bij de vk. Van het weekend ontdekt dat ik zwanger ben. Eigenlijk sneller dan verwacht. De hele tijd een weeig gevoel in mijn buik, eigenlijk helemaal geen honger, maar ik moet wat eten van mezelf. Lopen anderen hier ook tegenaan? Ik hik ook aan tegen het feit dat ik op een hoog niveau volleybal. Iemand ervaring met intensief sporten en zwanger zijn? Overigens: ik ben 29 en mijn vriend is 28 en dit wordt ons eerste kindje, dus we vinden het heel spannend en leuk tegelijk.
 
Het ging super! 
Er zit een mooi boontje van 1,1 cm met een sterk kloppend hartje. Volgens de meting ben ik 7+2 en dat klopt precies. Dus alles is perfect ?
Ik lees verder morgen even bij want we hebben bezoek. 
 
Wat fijn Lewis! ?Welkom Lisette.
Zelf geen ervaring mee met intensief sporten, maar ik denk als het belangrijk is dat je gosd naar de lichaam blijft luisteren. Misschien even aan de vk vragen als je je afspraak hebt.

Heb het uiteindelijk wel aan mijn baas verteld. Vond het al erg genoeg dat ik mijn collega's nog niets kan vertellen en smoesjes moet verzinnen. Iedereen is zo betrokken met elkaar. Ik.ben blij als ik het over een paar weken iedereen kan vertellen.
 
Superfijn Lewis!! Hier ook de eerste echo gehad vandaag, ging super, alles is zoals het zou moeten zijn hihi ? termijn is rond 7w4d/7w6d, ietsjes verder dan ik had berekend. Zo fijn ? nagenieten ❤
 
Fijn dat er meer positieve echo's binnen komen ?

Ik ben geen professioneel sporter. Ik rij veel paard en doe bootcamp, dat kan ik beiden gewoon aanpassen op de zwangerschap straks. Met hoog niveau volleybal lijkt me dat een stuk lastiger. De eerste 12 weken zit de baby goed ingepakt heb ik ergens gelezen, maar daarna zou ik niet graag meer naar een bal springen en op de grond belanden.
 
Zo even bijgelezen. Ik heb mijn baas ook ingelicht ivm de misselijkheid. Bij 6 weken meteen. Maargoed hij wist ook van de IUI's, dus de stap was niet zo groot. Morgen ga ik het ook aan mn andere collega's vertellen. Het team is maar 7 man groot en best wel hecht, dus als het zo laat nog mis gaat zou ik het een heel vreemd geheimpje vinden. Het geeft inderdaad wel vrijheid om het over de misselijkheid te hebben. Dat lucht mij enorm op. Maar het is persoonlijk denk ik. Als ik in een groot bedrijf had gewerkt dan zou ik het wel andere koek vinden denk ik. Dan zou ik het misschien alleen aan mn leidinggevende in vertrouwen vertellen. Omdat het wel invloed heeft op je functioneren en je baas voor ziekte een uitkering aan kan vragen ter compensatie. 
Maar fijn dat je de knoop al doorgehakt hebt!
KB, jij ook al zo'n goede echo! Wat een positiviteit hier ineens. Heel fijn ?
Ik ben geen sporter dus ik kan er niet goed over adviseren. Ik weet alleen dat je contactsporten en vallen/stoten of op andere manieren je buik bezeren wel moet vermijden. En dat het ook helemaal ligt aan hoe je zwangerschap loopt. Soms krijg je complicaties waarbij het niet verstandig meer is om fysieke inspanning te doen. Dus ik denk dat je verloskundige je het beste kan adviseren over jouw situatie specifiek. 
Net heb ik de verloskundige gemaild waar ik bij de eerste onder controle was. Daar wil ik graag weer terug. De gyn vond het prima onder een paar voorwaarden. Tijdens mijn eerste zwangerschap had ik veel gedoe. Verkorte baarmoederhals, en leverbultjes die in de gaten gehouden moeten worden. Het eindigde met 35 weken in een zwangerschapsvergiftiging. Tijdens de bevalling een totaalruptuur opgelopen waarna ik een vernauwing in mijn vagina overgehouden heb. 
Ik moet dus overleggen over de vergiftiging en mogelijk preventief bloedverdunners slikken. Ik hoop dat de verloskundige daar anders in staat. Want het is helemaal geen garantie dat het deze keer weer zo zal gaan en ik ga niet maandenlang preventief zooi zitten slikken. In het ziekenhuis staan ze zo snel klaar met hun potjes met pillen. Zucht. 
Ik heb begin oktober een afspraak bij de gyn die me voor de vernauwing behandelt om te overleggen over vaginaal bevallen vs keizersnede. Ik ben als de dood om het vaginaal weer te proberen. Bang dat het weer zo scheurt en dat het nog erger herstelt. Maar ik weet dat zij dat liever wel ziet. Maar ze wilde het graag allemaal bespreken zodra ik een doorgaande zwangerschap zou hebben. 
En de eerste leverecho om de bultjes in de gaten te houden staat ook weer gepland. Dat vind ik zelf niet heel spannend, want ze zijn maar klein en vorige keer veranderde er niks. Maarja moet wel. 
En vreemd misschien, maar ik heb mijn lieve embyootje maar vast voor de opvang aangemeld (in vertrouwen bij de eigenaar). Mijn dochter zit op een kleinschalige onafhankelijke opvang met mega wachtrijen. Woon in een grote stad. Haar had ik met 12 wk ingeschreven en het was kantje boord of ik 4 mnd na de bevalling wel plek zou hebben. Nu zijn we zelfs gebonden aan dezelfde dagen. Dus hup, gauw op de wachtlijst!
Zijn anderen hier ook al bezig met de vervolgacties?
 
 
Wat fijn, al die positieve echo's!!


Wij hebben afgelopen weekend het nieuws aan onze ouders en zusje+vriend verteld (broer van mn vriend komt komend weekend). Mijn schoonmoeder begon meteen te huilen en heeft ons alleen maar geknuffeld, de hele tijd (tot zover corona, hahah). Mijn schoonvader was opeens heel stil en moest het echt verwerken, maar was er wel heel blij mee. Mijn moeder begon echt te gillen toen ze het hoorde en mijn vader was helemaal van slag en wist even niet meer hoe hij het licht aankreeg (om de echofoto te zien, hahah), en ik zag traantjes. Bij de reactie van mijn zusje heb ik jammer genoeg wel een iets negatiever gevoel overgehouden ?. Ze probeerde vrolijk te reageren, maar het leek niet oprecht. Ik weet niet precies wat het was, maar mn vriend merkte het ook. Sommige momenten leek ze dan wel blij. Sowieso bleef ze ook dingen herhalen die ik nu niet meer mag (en waar ik zelf natuurlijk ook een beetje moeite mee ga krijgen ?), wat ook wel vervelend was. Haar vriend daarintegen was echt al dingen aan het plannen met de baby ?. Dat was echt super leuk.
 
Wat fijn om alle reacties te lezen en ook antwoord te krijgen. Uiteindelijk ook aan de telefoon aan de vk gevraagd en idd de eerste 12 a 14 weken zit de embryo goed ingenesteld, dus dan kan het geen kwaad en dan is het bekijken hoe je je voelt en op moet gaan passen met ballen in je buik of naar de grond duiken. Ik pas daar nu al mee op (bewust en onbewust). Ik was ergens al bang dat ik het vroeger moest gaan vertellen ook al lees ik dat sommige dat al wel doen. Wij twijfelen nog om het eerder te vertellen. 9 september onze eerste echo, dan zou het ongeveer 8 weken zijn. Wat leuk dat de reacties op de komende baby zo leuk waren! En van je zus, misschien zijn ze al even bezig met een baby te krijgen en lukt het niet? Ik weet niet hoe oud ze is? Dan geeft het wel een dubbel gevoel voor hen natuurlijk.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan