Uitgerekend April 2022
- Onderwerp starter NorahEs
- Startdatum
Even van me afschrijven..
9 jaar geleden werd ik ongepland zwanger van mijn zoon. Sinds oktober 2020 zijn we bewust bezig met zwanger worden. Toen kreeg ik in april 2021 een miskraam. Dit had een lange nasleep en toen 2 weken geleden een nieuwe positieve test.
Vanochtend werd ik wakker met bloedverlies, verloskundige gebeld en ontzettend dankbaar dat ik gelijk kon komen. Ik ben vandaag 6,4 weken. Op de echo was een hele lichte hartslag te zien dat is positief nieuws. Echter laat de groei van het vruchtje zien dat het nog niet groter is dan 5 weken. De vk was echt superlief en heeft onwijs haar best gedaan om mij positief te krijgen. Een kloppend hartje is goed, volgende week mag ik terug voor een nieuwe echo.
Maar ik.. het lukt me niet meer. Ik zit er echt doorheen. Mijn eerste zwangerschap ging zo vanzelf en zonder er ook maar over na te denken. Nu ben ik al bijna een jaar bezig en misschien wel twee miskramen verder.. hormonaal ben ik sowieso een puinhoop. Ik kan alleen nog huilen of iedereen en alles stom vinden. Ik ben heel erg in mezelf gekeerd merk ik. Normaliter ben ik ontzettend outgoing, sociaal, veel de luidruchtig en vooral heel positief.
Mijn man die heeft heel zo'n 6 jaar moeten wachten voordat ik ja zei tegen een tweede en was echt gebroken na de eerste miskraam. Wat moet ik hem nou vertellen als het weer mis gaat.
7 dagen duren dan ineens heel erg lang..
Liefs Sje
9 jaar geleden werd ik ongepland zwanger van mijn zoon. Sinds oktober 2020 zijn we bewust bezig met zwanger worden. Toen kreeg ik in april 2021 een miskraam. Dit had een lange nasleep en toen 2 weken geleden een nieuwe positieve test.
Vanochtend werd ik wakker met bloedverlies, verloskundige gebeld en ontzettend dankbaar dat ik gelijk kon komen. Ik ben vandaag 6,4 weken. Op de echo was een hele lichte hartslag te zien dat is positief nieuws. Echter laat de groei van het vruchtje zien dat het nog niet groter is dan 5 weken. De vk was echt superlief en heeft onwijs haar best gedaan om mij positief te krijgen. Een kloppend hartje is goed, volgende week mag ik terug voor een nieuwe echo.
Maar ik.. het lukt me niet meer. Ik zit er echt doorheen. Mijn eerste zwangerschap ging zo vanzelf en zonder er ook maar over na te denken. Nu ben ik al bijna een jaar bezig en misschien wel twee miskramen verder.. hormonaal ben ik sowieso een puinhoop. Ik kan alleen nog huilen of iedereen en alles stom vinden. Ik ben heel erg in mezelf gekeerd merk ik. Normaliter ben ik ontzettend outgoing, sociaal, veel de luidruchtig en vooral heel positief.
Mijn man die heeft heel zo'n 6 jaar moeten wachten voordat ik ja zei tegen een tweede en was echt gebroken na de eerste miskraam. Wat moet ik hem nou vertellen als het weer mis gaat.
7 dagen duren dan ineens heel erg lang..
Liefs Sje
Hi Sje, wat een naar gevoel! Probeer ook te vertrouwen op je positieve echo met kloppend hartje. Dat is positief nieuws!
Ik kreeg vandaag eindelijk een echo. Ook een kloppend hartje! Ben wel 6 weken ipv 6+4 (wat ik zelf dacht). Daar maak ik me dan ook weer ongerust om (had immers 2+4 geleden ook al een positieve test, dus ik denk niet dat ik fout zit). Maar ik hou me gewoon vast aan het kloppende hartje
Ik kreeg vandaag eindelijk een echo. Ook een kloppend hartje! Ben wel 6 weken ipv 6+4 (wat ik zelf dacht). Daar maak ik me dan ook weer ongerust om (had immers 2+4 geleden ook al een positieve test, dus ik denk niet dat ik fout zit). Maar ik hou me gewoon vast aan het kloppende hartje
Sje, hoe gaat het nu met je? Nog bloedverlies gehad? Is het mogelijk dat je gewoon echt korter zwanger bent dan gedacht? Ik snap wel dat je helemaal gestresst bent door dit dubbele nieuws. Misschien is het vruchtje wel heel laat ingenesteld?
Han, van wat ik begrepen heb is het lastig om met deze termijn op te meten en kan er altijd een paar dagen speling in zitten zonder dat het eng nieuws is. Misschien is dit bij jou ook het geval. Of heeft het vruchtje wat langer gedaan over innestelen. Ik had trouwens ook op dag 12 dpo al een positieve test.
Han, van wat ik begrepen heb is het lastig om met deze termijn op te meten en kan er altijd een paar dagen speling in zitten zonder dat het eng nieuws is. Misschien is dit bij jou ook het geval. Of heeft het vruchtje wat langer gedaan over innestelen. Ik had trouwens ook op dag 12 dpo al een positieve test.
Ik slik momenteel maximaal paracetamol, spray al een week met otrivin, en slik nu een kuur antibiotica, plus de pillen tegen de misselijkheid. Hoop zo dat het morgen eindelijk eens beter gaat ?
Omdat ik echt toenemend ongerust word over deze berg medicatie, heb ik volgende week donderdag een extra echo om te zien of alles nog goed is. Ben nu 8+5 dus dan een week later. De intake bij de verloskundige is ook verzet naar volgende week vrijdag, want ze hadden mn coronatest kwijt gemaakt en die moest opnieuw (was het verder niet natuurlijk, maar zonder bewijs willen ze je nergens zien).
Mn buikje is nu met aansluitende kleding echt niet meer te missen, dus dat is in elk geval een hoopvol teken. En sinds de emesafene spuug ik niet meer ?
Omdat ik echt toenemend ongerust word over deze berg medicatie, heb ik volgende week donderdag een extra echo om te zien of alles nog goed is. Ben nu 8+5 dus dan een week later. De intake bij de verloskundige is ook verzet naar volgende week vrijdag, want ze hadden mn coronatest kwijt gemaakt en die moest opnieuw (was het verder niet natuurlijk, maar zonder bewijs willen ze je nergens zien).
Mn buikje is nu met aansluitende kleding echt niet meer te missen, dus dat is in elk geval een hoopvol teken. En sinds de emesafene spuug ik niet meer ?