Uitgerekend April 2022

Wat grappig dat iedereen al een meisjesnaam heeft en jongensnaam lastig vindt. Dat hebben wij nu ook! ?
We horen het over 3 weken, mocht het dan een jongen zijn hebben we nog genoeg bedenktijd. We gaan het verder nog wel geheim houden denk ik. Qua voorgevoel ben ik totaal blanco, geen flauw idee gewoon.
Vandaag de uitslag van de nipt gehad, die was goed. We hadden zonder bevenbevindingen.
Nu ik het op het werk verteld heeft, hoor ik van meerdere dat ze al een voorgevoel hadden en wat signalen hadden gemerkt dat ik zwanger zou kunnen zij. Echt fijn om het er nu gewoon met mensen over te kunnen hebben.
Leuk om ook te horen hoe iedereen andere dingen ineens eet en lekker vindt. Ik heb daar weinig last van. Nu de misselijkheid zo goed als weg is, kan ik alles weer eten wat ik voorheen ook deed. Paar weken terug kon ik geen zompige dingen als brood eten en moest alles knapperig. Maar dat is nu ook voorbij. Alleen zout heb ik soms behoefte aan en dan pak ik dat ook. Denk dat mijn lijf het dan nodig heeft ofzo.

Ik ga beginnen met zwangerschapsyoga en proberen wekelijks te gaan zwemmen. Doe nu niks aan sporten, nadat we ons huis verbouwd hebben, dus vind het wel weer tijd!
Wat doen jullie verder nog aan sport? Zag paardrijden al voorbij komen.
 
Leuk hoe iedereen zo met namen bezig is. Wij hebben een lang traject gehad met de eerste. Het duurde 4 jaar. In de tijd dat ik nog maar net begonnen was, startte ik een lijst met namen die ik overal en nergens opving en die ik wel mooi vond. Voor jongens en meisjes. Na een jaar of 3 waren dat er erg veel. Toen ik eenmaal zwanger bleek hebben we gewacht tot we wisten wat het geslacht was. Daarna heb ik een shortlist van een naam of 8 uit die lijst gemaakt. En mijn man keek ernaar en pikte zonder aarzeling mijn nummer 1 eruit. Hier dus totaal geen moeite met een meisjesnaam gehad. Alleen nu met de tweede voelt het toch een beetje alsof de andere meisjesnamen dan tweede keuze zijn. Dus ik was toch weer een beetje gaan rondzoeken. 
Een jongensnaam... Tja lastig. Ik vind juist wel een paar jongensnamen heel mooie en bijzonder. Maar ik weet hoe ik een zoon zou noemen. Die naam zouden we ook gebruiken als de eerste een zoon had gebleken. De eerste naam wordt die van mijn opa. Ondanks dat ik hem nooit persoonlijk gekend heb, hij was al dood, heb ik juist met hem veel affiniteit. Hij heeft mijn interesses en is gewoon een hele interessante persoon. Mijn moeder heeft veel over hem verteld. En dankzij mijn tante kennen we zijn stamboom tot in de 17e eeuw. En hij komt uit een lange generatie van die naam. Elke keer opa en kleinzoon. Niemand van zijn kleinkinderen heet zo. Maar het idee van een achterkleinkind met die naam vind ik wel leuk. Hij was gek op kinderen en keek heel erg uit naar zelf kleinkinderen hebben, dus ik weet zeker dat hij het mooi had gevonden. Als het een zoon wordt dan krijgt hij wel een tweede naam. Ondanks dat we niet religieus zijn. Dat wordt de naam van mijn schoonvader die onze kinderen net niet heeft mogen leren kennen. Zo is het kindje ook verankerd in de familie van mijn man, die naam komt namelijk ook meerdere generaties voor. Wel jammer dat ik al die mooie gevonden jongensnamen moet laten schieten. Ach misschien dan toch maar een derde ??
Dat van verschillende voorkeuren hebben tov eerste zwangerschap herken ik. Toen was het zout. Patat, kaasbroodjes, broodjes kroket (waarom niks gezonds??). Nu juist veel zoetigheid. Gelukkig ook lekker sappig fruit. En die pepers dus haha! 
Debb fijn dat de nipt goed was! 
Mylwen, dapper hoor dat je blijft rijden. Vroeger heb ik een eigen paard gehad en daarvoor heb ik jaren gereden op een manege. Dus ik snap wel de liefde voor rijden. Het is moeilijk dat dat dan een tijd niet mag. Toen ik zwanger werd was ik al een tijd uit de paarden. Maar ik werd ineens ultra voorzichtig. Zo erg dat ik wel eens om mezelf stond te zuchten, slaat nergens op. Ik durfde niet te zwemmen rond kinderen, stel je voor dat iemand in je buik schopt. Fietsen, nope, straks val ik. Trap lopen, oeh goed vasthouden! Auto rijden, bang voor een ongeluk. Echt met alles. Ik heb er nog wel een beetje last van. Zeker nu ik weer zwanger ben. Het is erg mooi om die verantwoordelijkheid voor je kindje te voelen. En ik vind het dus dapper dat je gewoon nog op een paard stapt haha! Goed dat je je hebt laten informeren. 
 
Oh en ik en mijn broer hebben ook dezelfde voorletter. Geen tweede letter. Dat was soms wel eens onhandig met officiele post. Van de bank ofzo. Toen kon mijn moeder nog een verzonnen tweede letter opgeven ?. Tegenwoordig zou ik om die reden dan wel voor een tweede naam gaan. Maar bekenden schreven gewoon de voornaam voluit. En verder was het geen enkel probleem en heb ik me in elk geval nooit gerealiseerd dat het misschien raar zou kunnen zijn. 
Wel heb ik ooit een gezin gekend. Ouders hadden beiden een J naam. En ze hadden hun 3 kinderen ook een J naam gegeven. Dat was wel een beetje too much haha! Maarja als je het leuk vindt...
 
Debb, Fijn dat jullie een goede NIPT uitslag hebben! Bij mij is de misselijkheid ook bijna zo goed als weg, inderdaad en kan ik ook weer redelijk normaal eten, al vind ik nog niet alles lekker. Naast paardrijden doe ik ook nog dansen, dat kan ik gelukkig wat langer blijven doen, als ik zelf niet te lomp ben.

Lewis, Leuk zo met die namen! Klinkt wel echt mooi, die vernoemingen. Ik wil inderdaad ook nog wel over een 2e naam gaan nadenken, want 2x alleen dezelfde voorletter lijkt me toch niet handig. Wat paardrijden betreft, ik val al met wandelen, aangezien ik nogal lomp ben. En ik weet idd dat paardrijden iets gevaarlijker is, maar de keren dat ik met wandelen ben gevallen zag ik er erger uit dan met paardrijden, al is dat natuurlijk geen garantie. Ik kijk gewoon hoe lang ik me er prettig bij voel, maar ben t met je eens dat het mss niet de veiligste optie is. Maar om nu al te stoppen voelt ook biet echt goed...
 
Namen is echt iets waar wij totaal nog niet mee bezig zijn… komt straks wel als we weten wat het wordt denk ik! Ben stiekem wel benieuwd naar alle inspiratie die jullie al hebben.
Ben nog steeds erg misselijk dus dat is wat me tegenhoudt om net zo veel als normaal te sporten. Probeer wel elke week iets te doen met hardlopen, wielrennen en crossfit. ?
 
Hi all, 
Die cravings van jullie... hahaha. Toevallig mijn man vanochtend ook broodjes en grillworst gehaald. Verder valt het bij mij wel mee. Ik ben sowieso een enorme lekkerbek van mezelf en dat veranderd nu niet heel erg. Ik hou van patatjes, sushi, chippies etc. Probeer nu wel gezonder te zijn en ook meer kwark, noten en groente te eten. 
Ik voel me superrrr schuldig over iets.. ik was gisteren zo klaar met het gezeur over zwanger zijn omdat ik niet meer rook dat ik een sigaret heb opgestoken om er maar vanaf te zijn. Ik heb letterlijk de sigaret opgestoken en weer doorgegeven maar ik heb er gewoon niet van kunnen slapen. Hoop dat alles goed is met de kleine beeb.. 
Qua voorkeur hoop ik juist heel erg op een jongetje. Ben benieuwd wat het gaat zijn. Ben nu 9 weken dus dat duurt nog wel even. Volgens de chinese kalender wordt het een jongen maar t is idd ook maar net welke kalender je erbij pakt. 
Ik ben begonnen met een invulboekje, erg leuk! Iemand tips waar je foto's van je telefoon makkelijk uitprint? Ik had t bij de kruidvat gedaan maar vond de foto's niet mooi.. 
 
 
Mylwen, ach de verloskundige zal je wel laten weten wanneer het echt niet meer kan toch? Je hebt paardrijden en paardrijden. Gewoon rustig op een braaf beest is heel wat anders dan springen met je rodeopaard. Komt vast goed. 
Han, ik sport verder ook niet hoor. Ik wandel veel. Van de week hier op vakantie had ik zelfs 10K gewandeld met hoogteverschil en een rugzak. Vond ik anders behoorlijk sporten hoor. Heb mn bekken wel gevoeld de dag erna. Maar was leuk. Mij zie je niet snel in de sportschool staan. Ooit wel 2 jaar fanatiek. Maar het blijft gewoon niet plakken. 
Sje, ach moest je stoppen met roken voor je zwangerschap? Kan me voorstellen dat dat moeilijk is. Als je verder niet gerookt hebt zal het wel meevallen met schade denk ik. En dit zeg ik niet om je te stimuleren om het wel te doen, maar die ene sigaret, zelfs als je het wel gerookt hebt, zal niet veel schade aanrichten. De schade komt van dagelijks roken en de bloedtoevoer en zuurstof aan de placenta en baby die daardoor in gevaar komen. Ik zou me geen zorgen maken over schade. Maar misschien wel naar een andere uitlaatklep voor je frustratie zoeken. Want straks kom je nog eens in die situatie. Je bent maar een mens hoor, en stoppen is moeilijk. Wees lief voor jezelf, je doet het goed! 
Ik print vaker fotoboekjes gewoon via Albelli. Weet niet of ze ook losse foto's afdrukken. Hema heeft ook wel een goede service. 
Ik schrijf in een dagboekje. Elke 2 weken ongeveer schrijf ik even wat gedachten op. De echo's bewaar in daar ook in. Voor mijn eerste deed ik dit ook. Ik heb uiteindelijk een mooie doos met dat boekje, alle papieren rond de zwangerschap en bevalling, het geboortepakje, de navelstreng, kaartjes en geboortekaartje enzo. Mijn moeder deed dit ook voor mij en ik heb er uren doorheen zitten bladeren. Erg interessant ook als je zelf ook zwanger raakt. Voor baby 2 ben ik er nu dus ook weer aan gestart. 
 
Ik ben ook nog steeds op volle kracht misselijk. Ben wel een beetje jaloers op degenen die er alweer vanaf zijn. Bij de vorige werd het nu minder en was ik met 15 weken er helemaal vanaf. Maar ik merk nog geen verandering, zucht.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan