Hallo allemaal,
Vanaf nu ga ik jullie ook volgen. Fijn om hier ervaringen te kunnen delen.
Het is een hectische tijd hier, veel veranderingen. In januari gehoord dat ik per 1-6-2016 mijn huidige baan ga verliezen (reorganisatie, na 8 jaar dienstverband), half februari met de pil gestopt, 5 maart ten huwelijk gevraagd door mijn vriend en begin april ziek thuis komen te zitten met een longontsteking.
Moe! Moe! Moe! En hoesten. Maar raar genoeg ook erg gevoelige borsten. Niet bepaald een symptoom van een longontsteking. Dus voor de zekerheid maar een zwangerschapstest gedaan en wat blijkt: Zwanger! Nu al!
We zijn er erg blij mee, maar doordat het samen valt met de longontsteking heb ik helaas wel veel last van klachten. Extreme moeheid, misselijkheid (door het hoesten moet ik extra overgeven) en hoofdpijn. Oh ja, en die borsten die onder enorme spanning staan. Als mn vriend er naar kijkt doen ze al pijn, bij wijze van spreken.
Ik heb gelukkig nu pilletjes tegen het overgeven gekregen en vitamine D tegen de moeheid (ik had een vitamine D niveau van 24 in mijn bloed en dat moet minimaal 50 zijn). Dus het gaat de goede kant op.
Maar van een mooie roze wolk heb ik nog niets gemerkt helaas. Ik zou er graag wat meer van willen genieten en houd er aan vast dat dat de tweede trimester en na het herstel van mijn longontsteking vast goed komt. Ik ben jaloers op verhalen van vrouwen die nergens last van hebben. Dat wil ik ook!
20 mei hebben we de termijnecho. In het intakegesprek met de verloskundige (14 april jl) is geschat dat we uitgerekend zijn op 15 December 2016. Ik denk zelf dat ik iets verder ben in mijn zwangerschap, maar we zullen het met de termijnecho zien.
Ik hoop dat ik me snel meer zwanger dan ziek ga voelen. En wat meer kan genieten.
Gelukkig word ik gesteund door mijn lieve verloofde, mijn lieve moeder, lieve schoonouders en een huisarts die me serieus neemt. Dus komt vast goed.
