Nou, manlief en ik staan dus ineens allebei onder spanning :-(. Ik had in eerste instantie het initiatief tot seks genomen en ineens begon ik over alles wat nog moest gebeuren (oa ramen lappen...). Man dus behoorlijk pissig, want die mist nu wat. En natuurlijk is het mijn schuld. Nu was mijn manoeuvre niet handig, maar nee, 'hij heeft geen spanning'. Dus ligt hij boven in bed en zit ik hier eea van mij af te typen. Dit kan op deze manier nog wel eens een lange week worden :-(.
@zwangere, Nu Wendy en ik volgende week beiden ingeleid worden, klinkt het voor jou nog wel ver weg, denk. Dat is dan even balen. Snap dat je er dan doorheen raakt. Ik zou bijna zeggen: dat is het nadeel van een goed verlopende zwangerschap. Maar ik zou willen dat ik zo'n zwangerschap had. Zo is het ook niet alles, hoor. Loop bijna elke dag te janken. Ik heb in die negen maanden geen roze wolk gezien. Na deze, nooit meer!!
Ik ben trouwens meer gefocust op vruchtwater dan op weeën. Meer omdat ik het idee heb dat ik een wee wel zal herkennen, maar als de dood ben dat ik het niet doorheb dat mijn vliezen breken. Zeker niet als het steeds een klein scheutje is. Maar bij mij geen matrasje op bed en denk ook niet dat die er gaat komen. Ik gok erop dat het niet nodig is. (zei degene met twee kraampakketten in huis).