Uitgerekend in januari

Hallo dames, 
Ik zit al even in een ander forum uitgerekend februari 2019. Heb een beetje de laatste gesprekken meegekregen. Ik zit in februari 2019 omdat ik eerst dacht dat ik 1 februari was uitgerekend... Maar ben met 10 weken  toch echt op 31 januari gezet. Ik ben nu 11 weken en 5 dagen.
Ik heb afgelopen donderdag de NIPT gedaan die naar de VUmc wordt gestuurd..Ik heb een beetje zitten lezen.. Bij mij zeiden ze dat het echt pas over 2 weken is de uitslag(10 werkdagen) maar hoor verschillende verhalen op de forums. Ik zag hier een keer 5 werkdagen en 6 geloof ik. Zijn er nog meer die het hebben gedaan bij de VUmc en wanneer kregen jullie de uitslag?
Vind het heel spannend en we het gaan vertellen  als we de uitslag weten..
@superjuffiie heel veel sterkte. Dat moet ontzettend lastig zijn
@naaatjuhhh super van die termijn echo ik hoop dat je er ondanks alles heel erg kan van genieten! En nog gecondoleerd. Hier spelen de hormonen ook heel erg. Best wel snel geïrriteerd en huilerig.. 
 
Nou dat eerste berichtje ging al lekker ?,not. Anyway, ben zwanger van de 3de. Blijft spannend. @het meisje ik heb ook een NIPT test laten doen bij VUmc en werd ook na 5 werkdagen al gebeld. Even schrok ik en dacht kan niet goed zijn. Mij was ook verteld 10 dagen. Maar alles was gelukkig oke.
 
@Naoom-Indya ah dankjewel voor je reactie! Dan houd ik er vanaf nu rekening mee dat  het eerder ook kan. Maar natuurlijk ook dat het wel twee weken kan  duren... Bem heel ongeduldig. Gelukkig goede uitslag dan idd! ? 
 
Naatjuh je bent sowieso geen jankebalk, je bent je vader verloren. Al huil je over een half jaar nog steeds elke dag, dat is je goed recht. Een ouder verliezen is 1 van de meest ingrijpende in je leven. Ikzelf heb er na 5 jaar nog steeds afentoe moeite mee. Natuurlijk neemt het af in de loop der jaren, maar nu ik zwanger ben is het toch wel weer een verdrietig moment. Gister mijn termijn echo gehad en dan is het een heel vreemd gevoel dat ik hem dat niet kan vertellen, zeker omdat ik weet hoe leuk hij dit had gevonden. Als hij er nog was had het hele huis al vol speelgoed gestaan haha. Maar goed, het andere moment troost ik me met het idee dat hij vast wel ergens meekijkt en het wel weet in ieder geval. 
Ik heb zelf geen kinderen, maar ik kan me wel indenken dat je je in een leeg huis dan extra alenig voelt. Misschien heb je (net als ik) ook nog wel een beetje in de ontkenning gezeten wat betreft je vader en wordt je op zo'n stil moment geconfronteerd met je emoties. 
Hierbij wil ik niet afdoen aan hormonen trouwens, hormonen zijn echt een bitch ;-) 
Fijn dat deze echo wel goed is gegaan en jullie het kindje hebben kunnen zien. 
 
Ahh gelukkig ben ik niet de enige
@Wila, maar dat vind ik dus heel moeilijk. Want het lijkt wel alsof iedereen vindt dat ik na 2 en halve week maar gewoon door moet kunnen gaan met mijn leven. En ik probeer het echt, maar het voelt nog steeds niet 'normaal'. De stille momenten zijn inderdaad het ergst.
Maar een voet voor de ander en we gaan door, zeker voor de kleine nu
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan