Hoi allemaal,
Druk weekend gehad. We zijn bij onze ouders geweest om het nieuws te vertellen! Geweldige reacties gehad, dat hadden we ook niet anders verwacht. Mijn moeder bleef maar zeggen dat ze het zoooo leuk vond dat ik weer zwanger was en dat ze had gedacht dat we nog wel een paar jaar zouden wachten etc.
We hadden Wieteke het truitje aangedaan dat Hanneke anderhalf jaar terug aanhad toen we de 2e zwangerschap aankondigden. Hoera..(z.o.z.) Ik word een grote zus!
Mijn moeder las het hardop voor en dacht er helemaal niet over na, ze dacht gewoon praktisch als altijd, och, ja die past Wieteke nu wel, dus dan kan ze hem mooi aan. Ze verwachte niet dat de boodschap weer serieus was!
Mijn zus had het meteen door, dus die begon te gillen van: Wow echt waar!!!
We hebben nog lopen speculeren over meisjesnamen, eentje die bij Hanneke en Wieteke past, maar kwamen er niet echt uit, suggesties als Lonneke en Nelleke, maar dat is het niet helemaal voor me. Ik denk dat het gewoon iets heel anders wordt, en anders maar een jongen, dat lost het probleem meteen op (en ook wel leuk voor m’n man, die zit nu al met 3 meiden in huis. Beetje evenwicht!)
Helaas had Wieteke op het shirtje gespuugd en kon ze het de volgende dag niet weer aan. Maar de blijdschap bij de schoonfamilie was er niet minder om.
Nou, dat was mijn weekendje in het kort.
Verder voel ik me nog steeds nu en dan beroerd en happy, maar het vertellen lucht op, ik kan me nu wel wat beter concentreren op het werk. Hoop dat het zo blijft.
Mijn sollicitatie is niets geworden, maar dat vind ik ook weer niet zo erg, het is wel veel gedoe, overstappen in zo’n hectische periode, en nu kan ik lekker ouderschapsverlof opnemen, dat zou ik ook wel een keer willen, wat langer thuis blijven dan 16 weken!
Groetjes
Klarie