Wij krijgen maandag einde van de middag de 20 weken echo. Afgelopen weken lijken wel redelijk voorbij gevlogen, maar deze laatste dagen lijken ineens weer eindeloos te duren. Bijna weekend en dan nog maandag hele dag werken en dan pas kunnen we kijken hoe het met onze baby gaat.
Gisteravond ineens heel veel buikpijn gehad. Wist niet waar ik het zoeken moest, steken, krampen, het gevoel als of m'n maag en darminhoud tegelijk aan de onderkant en bovenkant eruit zou komen. Kon geen houding vinden waarin het te doen viel, probleren rustig adem te halen en elke keer weer naar de wc rennen om de denken dat er een hoop uit zou komen, maar nee hoor. Vriend schrok zich een hoedje, vroeg wat hij kon doen, sja geen idee natuurlijk! Heeft hij een kruik gemaakt, heel lief, en beetje aaien over m'n rug. Dat hielp wel iets. Net op het punt dat ik dacht, ik denk dat hij maar de VK of huisarts moet gaan bellen, ging ik toch maar weer naar de wc. Zitten deed meer pijn dan liggen, maar probeerde toch vol te houden. Uiteindelijk kwam er dan toch wel iets uit, en raakte ik de scherpe randjes van de pijn. Verder op bed gelegen met de kruik en in de loop van de nacht ging de pijn verder weg en nu voel ik me wel weer ok gelukkig. Denk dat het dus een kwestie was van de darmen die in de verdrukking geraakt waren (nog geen zichtbaren buik). Hopelijk maandag de bevestiging dat er niets mis is met de baby, want in de meest pijnlijke momenten schoot er wel continu door m'n hoofd dat er iets mis was met het kindje waardoor ik zo'n pijn had..
.