Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Uitgerekend juni 2019
- Onderwerp starter Basilicum
- Startdatum
Oh @lepeltjelepeltje wat vind ik dit naar om te lezen zeg! Ik schuif net aan in deze topic omdat ik eindelijk een forum heb gevonden met mensen die tegelijkertijd zwanger zijn!
Heel veel sterkte komende tijd, heb afgelopen mei mijn eerste kindje verloren en ben er deze zwangerschap (uitgerekend 11 juni) ook weer net zo bang voor. Blijf goed praten met je partner, en doe dit vooral samen.
Heel veel liefs,
M
Heel veel sterkte komende tijd, heb afgelopen mei mijn eerste kindje verloren en ben er deze zwangerschap (uitgerekend 11 juni) ook weer net zo bang voor. Blijf goed praten met je partner, en doe dit vooral samen.
Heel veel liefs,
M
Oh @lepeltjelepeltje wat vind ik dit naar om te lezen zeg! Ik schuif net aan in deze topic omdat ik eindelijk een forum heb gevonden met mensen die tegelijkertijd zwanger zijn! Heel veel sterkte komende tijd, heb afgelopen mei mijn eerste kindje verloren en ben er deze zwangerschap (uitgerekend 11 juni) ook weer net zo bang voor. Blijf goed praten met je partner, en doe dit vooral samen. Heel veel liefs, M
Dank jullie wel, superlief. Echt veel miskramen inderdaad, gek dat je daar bijna nooit iets over hoort. Ik ga nog even lekker huilen en met mijn kittens knuffelen. Gelukkig hoeft het niets te zeggen over een komende zwangerschap. Dus ik hoop dat jullie allemaal gezonde baby's krijgen en dan sluit ik hopelijk weer snel aan in een andere maand.
Hallo,
Ook hier een week geleden positief getest en jeetje wat ben ik veel aan het huilen, ik moet het gewoon ff kwijt. Het is mijn derde zwangerschap. Eerste zwangerschap heeft zonder al teveel kleerscheuren een gezonde zoon opgeleverd. Tweede zwangerschap ben ik met 19 weken bevallen omdat hij niet meer leefde, dit nieuws kregen we de dag voor de 20 weken echo. Bijna negen maanden geleden hebben we abrupt afscheid moeten nemen van onze kleine generaal. Een hartverscheurend, rauw en pijnlijk verlies. In de eerste dagen na het nieuws leerden we dat rouw niet veel anders was dan liefde die nergens meer naar toe kan. Overweldigend verdriet en machteloosheid voerden de boventoon en het willen dat het anders was, dat het niet zo was.
Nu, zoveel maanden later is de wond geheeld en rest er alleen nog een litteken op mijn moederhart. Een litteken die soms nog gevoelig is. En als je me nu vraagt welk verlies dat litteken heeft veroorzaakt, dan weet ik het antwoord niet zo goed. Want jeetje, wat hebben we een verdriet gevoeld. Een gebroken belofte, een niet uitgekomen wens. De wens is er nog steeds, we hebben die niet verloren. We hebben onze toekomst met een tweede kindje niet verloren, want alles is goed en mijn lijf kan leven produceren. We zijn elkaar niet verloren, we hebben geruzied, we hebben gehuild, we hebben elkaar gevonden. We zijn hem verloren en het idee van een toekomst die we toen dachten of hoopten te hebben.
Onze kleine generaal. Gewenst, gewild, geliefd. Hij was het allemaal. En we hebben hem verloren. Maar we hebben ook zoveel gewonnen. We hebben de ruimte in ons hart die we voor hem in gebruik namen, de extra liefde nu weer in gebruik. We gebruiken de extra liefde voor onze, voor elkaar, voor het leven. En we houden een beetje extra liefde apart. Zodat het volgende broertje of zusje kan profiteren van de extra liefde. Zo blijft hij toch een beetje bestaan.
Eenmaal besloten dat we voor een nieuwe zwangerschap zouden gaan was het meteen raak en dus nu ongeveer 5 weken zwanger. Over the moon natuurlijk maar jeetje wat een onzekerheid. Ik weet dat mijn lijf het kan, maar jeetje, mede door de hormonen vliegt het alle kanten op. Maar, de kans is groter dat het goed gaat dus we proberen positief te blijven! Hoewel ik naast vermoeidheid en af en toe misselijk ben vind ik het mentaal zwaar. Ik hoop dat ik snel kan gaan genieten, over 2 weken eerste echo!
Ook hier een week geleden positief getest en jeetje wat ben ik veel aan het huilen, ik moet het gewoon ff kwijt. Het is mijn derde zwangerschap. Eerste zwangerschap heeft zonder al teveel kleerscheuren een gezonde zoon opgeleverd. Tweede zwangerschap ben ik met 19 weken bevallen omdat hij niet meer leefde, dit nieuws kregen we de dag voor de 20 weken echo. Bijna negen maanden geleden hebben we abrupt afscheid moeten nemen van onze kleine generaal. Een hartverscheurend, rauw en pijnlijk verlies. In de eerste dagen na het nieuws leerden we dat rouw niet veel anders was dan liefde die nergens meer naar toe kan. Overweldigend verdriet en machteloosheid voerden de boventoon en het willen dat het anders was, dat het niet zo was.
Nu, zoveel maanden later is de wond geheeld en rest er alleen nog een litteken op mijn moederhart. Een litteken die soms nog gevoelig is. En als je me nu vraagt welk verlies dat litteken heeft veroorzaakt, dan weet ik het antwoord niet zo goed. Want jeetje, wat hebben we een verdriet gevoeld. Een gebroken belofte, een niet uitgekomen wens. De wens is er nog steeds, we hebben die niet verloren. We hebben onze toekomst met een tweede kindje niet verloren, want alles is goed en mijn lijf kan leven produceren. We zijn elkaar niet verloren, we hebben geruzied, we hebben gehuild, we hebben elkaar gevonden. We zijn hem verloren en het idee van een toekomst die we toen dachten of hoopten te hebben.
Onze kleine generaal. Gewenst, gewild, geliefd. Hij was het allemaal. En we hebben hem verloren. Maar we hebben ook zoveel gewonnen. We hebben de ruimte in ons hart die we voor hem in gebruik namen, de extra liefde nu weer in gebruik. We gebruiken de extra liefde voor onze, voor elkaar, voor het leven. En we houden een beetje extra liefde apart. Zodat het volgende broertje of zusje kan profiteren van de extra liefde. Zo blijft hij toch een beetje bestaan.
Eenmaal besloten dat we voor een nieuwe zwangerschap zouden gaan was het meteen raak en dus nu ongeveer 5 weken zwanger. Over the moon natuurlijk maar jeetje wat een onzekerheid. Ik weet dat mijn lijf het kan, maar jeetje, mede door de hormonen vliegt het alle kanten op. Maar, de kans is groter dat het goed gaat dus we proberen positief te blijven! Hoewel ik naast vermoeidheid en af en toe misselijk ben vind ik het mentaal zwaar. Ik hoop dat ik snel kan gaan genieten, over 2 weken eerste echo!
Sterkte lepeltjelepeltje! Houdt moed! Als je in je hart kijkt zie je dat je huilt om iets wat je vreugde schonk. Hopelijk vind je snel weer die vreugde.
Lepeltjelepeltje jeetje heel veel sterkte!
Ik sluit mij ook graag aan bij het forum. Zelf berekend ongeveer 18 juni uitgerekend. Dit is ons tweede kindje, we hebben een dochtertje van 13 maanden oud.
Ik sluit mij ook graag aan bij het forum. Zelf berekend ongeveer 18 juni uitgerekend. Dit is ons tweede kindje, we hebben een dochtertje van 13 maanden oud.