MarijkePlusTwee, herkenbaar. Ik ben pas 25 weken (de 23e uitgerekend) maar mijn buik is nu ook al enorm (ook dikker dan ik was bij mijn zoontje met 33 weken). Veters strikken: hoe dan?! Haha, het lukt wel, maar kost wel aanzienlijk meer tijd en moeite dan voorheen. En dan weer overeind komen is soms ronduit pijnlijk in mijn bekken. Vind het wel jammer dat ik zoveel opmerkingen krijg over hoe dik mijn buik is, maar mensen dan wel met compleet onbegrip kunnen reageren als ik nu al zeg dat sommige dingen gewoon voorlopig even niet meer gaan als ze dan weten dat ik 'nog maar' 25 weken zwanger ben.
Ik heb afgelopen week ook een suikertest gehad, gelukkig een goede uitslag gehad, maar pffft, die dag kon je me voor de rest ook bij elkaar vegen. Hielp niet mee dat mijn oma ook nog is overleden op dezelfde dag. Het ging al een tijdje niet goed met haar gezondheid, en ergens ben ik wel opgelucht dat ik nu weet dat ze haar volgende achterkleinkind niet meer gaat ontmoeten (prognose was aanvankelijk dat ze rond de uitgerekende datum zou overlijden) en dat dus niet meer zo'n knagende onzekerheid is, en het wel behoorlijk gek moet lopen als ik komende week al de uitvaart zou missen door een evt vroegtijdige bevalling of herstel daarna. Maar vind het wel heel jammer dat ze elkaar dus nooit zullen ontmoeten.
Ik heb afgelopen week ook een suikertest gehad, gelukkig een goede uitslag gehad, maar pffft, die dag kon je me voor de rest ook bij elkaar vegen. Hielp niet mee dat mijn oma ook nog is overleden op dezelfde dag. Het ging al een tijdje niet goed met haar gezondheid, en ergens ben ik wel opgelucht dat ik nu weet dat ze haar volgende achterkleinkind niet meer gaat ontmoeten (prognose was aanvankelijk dat ze rond de uitgerekende datum zou overlijden) en dat dus niet meer zo'n knagende onzekerheid is, en het wel behoorlijk gek moet lopen als ik komende week al de uitvaart zou missen door een evt vroegtijdige bevalling of herstel daarna. Maar vind het wel heel jammer dat ze elkaar dus nooit zullen ontmoeten.
