Hier ook aan het aftellen hoor. Van de week met verlof gegaan en nu 36+3. De ene dag vol energie, de andere dag is een broodje smeren al veel werk. Ik heb nu bijna 2,5 week geleden mijn laatste afspraak bij de verloskundige gehad en ga maandag voor het eerst naar het ziekenhuis. vind er wel veel tijd tussen zitten.
Uitgerekend juni 2022
- Onderwerp starter enenha
- Startdatum
Hier lijken de oefeningen van de bekkenfysiotherapeut eindelijk hun vruchten af te werpen, het gaat echt weer veel beter qua wandelen enzo. Ik kom weer naar de supermarkt en terug zonder de rest van de dag gesloopt te zijn (hallo meloensalades!). Van het oppakken van mijn werkzaamheden is niet veel terecht gekomen de afgelopen weken, want de supercomputer waarop ik werk heeft er net deze twee weken uitgelegen ivm stroomstoringen en onderhoud...
En vandaag lekker in de watten gelegd vanwege moederdag, dat doet me ook wel goed. De laatste tijd voel ik me dus ook zo'n onbeholpen walvis op land, dat veel spelen met en sommige zorgtaken voor mijn zoontje niet zo makkelijk meer gaan en dat gaat wel gepaard met schuldgevoelens. Het is dan toch fijn dat er ondanks dat niet alles meer gaat en wat wel gaat langzamer/minder soepel gaat (zelfs boekjes voorlezen - ik struikel tegenwoordig zo over mijn woorden) toch gewaardeerd wordt.
Afgelopen week ook wel een beetje een raar momentje gehad. Bij mijn zoontje lag ik vanaf 32+5 tot 33+2 in het ziekenhuis ivm een dreigende vroeggeboorte. Nu ben ik 33+3 en voelt het dus toch een beetje alsof er een last van me afgevallen is, ook al weet ik dat het natuurlijk niet per se iets is dat op de dag precies overeen hoeft te komen. Ik hoor ook uit mijn omgeving vaak 'er is toch niets dat erop wijst dat het deze keer weer gaat gebeuren?' - maargoed, dat was er toen ook niet en toen gebeurde het wel (ik stond letterlijk te vertellen dat ik me goed voelde toen ik ineens iets voelde knappen en het bloed langs mijn benen naar beneden stroomde en ik dus ineens naar het ziekenhuis moest en er vanalles aan de hand bleek). Maargoed, ik ben nu dus in elk geval verder dan destijds, dus dat is fijn.
Volgens mij is het helemaal niet erg om het zwanger zijn een beetje zat te zijn tegen deze tijd @CGVRCIV dat hoort er gewoon een beetje bij. Hoe leuk is het nou eenmaal om voor elke keer dat je snachts om moet rollen wakker te worden en je schoenveters niet meer te kunnen strikken? Ik heb wel eens gehoord dat dit ook helpt om je voor te bereiden op de bevalling: zo klaar zijn met het zwanger zijn dat je je over evt angst voor de bevalling heen kan zetten omdat het zwanger zijn dan in elk geval voorbij is.
@MarijkePlusTwee dat klinkt inderdaad wel als lang tussen de controles voor hoe ver je bent. Ik heb dinsdag weer een controle bij de verloskundige en donderdag ook een groeiecho en gesprek bij de gynaecoloog, ik denk dat dit waarschijnlijk mijn laatste controle bij de verloskundige gaat zijn. Ik ben sowieso medisch ivm de keizersnede bij de eerste. Maar slechts 2 dagen ertussen vind ik dan wel weer een beetje erg vlot na elkaar, van mij had die controle bij de verloskundige niet per se meer gehoeven.
@Leenjoo, is de kleine nog gedraaid?
En vandaag lekker in de watten gelegd vanwege moederdag, dat doet me ook wel goed. De laatste tijd voel ik me dus ook zo'n onbeholpen walvis op land, dat veel spelen met en sommige zorgtaken voor mijn zoontje niet zo makkelijk meer gaan en dat gaat wel gepaard met schuldgevoelens. Het is dan toch fijn dat er ondanks dat niet alles meer gaat en wat wel gaat langzamer/minder soepel gaat (zelfs boekjes voorlezen - ik struikel tegenwoordig zo over mijn woorden) toch gewaardeerd wordt.
Afgelopen week ook wel een beetje een raar momentje gehad. Bij mijn zoontje lag ik vanaf 32+5 tot 33+2 in het ziekenhuis ivm een dreigende vroeggeboorte. Nu ben ik 33+3 en voelt het dus toch een beetje alsof er een last van me afgevallen is, ook al weet ik dat het natuurlijk niet per se iets is dat op de dag precies overeen hoeft te komen. Ik hoor ook uit mijn omgeving vaak 'er is toch niets dat erop wijst dat het deze keer weer gaat gebeuren?' - maargoed, dat was er toen ook niet en toen gebeurde het wel (ik stond letterlijk te vertellen dat ik me goed voelde toen ik ineens iets voelde knappen en het bloed langs mijn benen naar beneden stroomde en ik dus ineens naar het ziekenhuis moest en er vanalles aan de hand bleek). Maargoed, ik ben nu dus in elk geval verder dan destijds, dus dat is fijn.
Volgens mij is het helemaal niet erg om het zwanger zijn een beetje zat te zijn tegen deze tijd @CGVRCIV dat hoort er gewoon een beetje bij. Hoe leuk is het nou eenmaal om voor elke keer dat je snachts om moet rollen wakker te worden en je schoenveters niet meer te kunnen strikken? Ik heb wel eens gehoord dat dit ook helpt om je voor te bereiden op de bevalling: zo klaar zijn met het zwanger zijn dat je je over evt angst voor de bevalling heen kan zetten omdat het zwanger zijn dan in elk geval voorbij is.
@MarijkePlusTwee dat klinkt inderdaad wel als lang tussen de controles voor hoe ver je bent. Ik heb dinsdag weer een controle bij de verloskundige en donderdag ook een groeiecho en gesprek bij de gynaecoloog, ik denk dat dit waarschijnlijk mijn laatste controle bij de verloskundige gaat zijn. Ik ben sowieso medisch ivm de keizersnede bij de eerste. Maar slechts 2 dagen ertussen vind ik dan wel weer een beetje erg vlot na elkaar, van mij had die controle bij de verloskundige niet per se meer gehoeven.
@Leenjoo, is de kleine nog gedraaid?
@Elsiejoy, Dat is wel een mijlpaal die je mag vieren. Mijn eerste is ook met een keizersnee gekomen ivm stuit. Ga je nu voor een keizersnee of vaginale bevalling? Goede controle gehad afgelopen maandag. Kindje ligt een week voor. Dit keer wel met hoofd beneden en helemaal ingedaald. Dat verklaart waarom mijn bekken/spieren/banden/rug het zo fijn vinden de laatste weken. Hoop info meegekregen over voor/nadelen nog een keizersnee of vaginale bevalling. Het rommelt al wel sinds de controle en voel behoorlijk wat druk op mijn liezen.
@MarijkePlusTwee wat fijn dat deze wel gewoon netjes in de goede houding is gaan liggen. Wil je het nu vaginaal gaan proberen?
Ik zou het liefst proberen vaginaal te bevallen, maar ik weet nog niet of dat wel mag. De kleine (of eigenlijk grote?) is nog totaal niet ingedaald, dinsdag lag hij nog dwars bij de laatste controle bij de verloskundige (ze twijfelde bij het voelen dus middels een snelle echo weet ik dat ook echt zeker). En donderdag bij de controle bij de gynaecoloog lag die wel met het hoofd naar beneden, maar ik heb het gevoel dat ik em sindsdien nog heb voelen draaien. Kennelijk heb ik erg veel vruchtwater (vandaar dattie nog zo makkelijk kan keren) en is de buik van de baby wel erg hard gegroeid (al had ik wel het idee dat de echoscopist moeite had om het juiste vlak te vinden om te meten), dus ik mag nog een glucose tolerantietest gaan doen volgende week... Ik kijk er echt naar uit - maar niet heus...
Maargoed er waren ook wat positieve puntjes, zoals de hoofdligging, het minder extreem grote hoofd deze keer (wel bovengemiddeld, maar dit durf ik wel aan als hij/zij tenminste goed gaat/blijft liggen) en mijn bloedarmoede is eindelijk voorbij.
Ik zou het liefst proberen vaginaal te bevallen, maar ik weet nog niet of dat wel mag. De kleine (of eigenlijk grote?) is nog totaal niet ingedaald, dinsdag lag hij nog dwars bij de laatste controle bij de verloskundige (ze twijfelde bij het voelen dus middels een snelle echo weet ik dat ook echt zeker). En donderdag bij de controle bij de gynaecoloog lag die wel met het hoofd naar beneden, maar ik heb het gevoel dat ik em sindsdien nog heb voelen draaien. Kennelijk heb ik erg veel vruchtwater (vandaar dattie nog zo makkelijk kan keren) en is de buik van de baby wel erg hard gegroeid (al had ik wel het idee dat de echoscopist moeite had om het juiste vlak te vinden om te meten), dus ik mag nog een glucose tolerantietest gaan doen volgende week... Ik kijk er echt naar uit - maar niet heus...
Maargoed er waren ook wat positieve puntjes, zoals de hoofdligging, het minder extreem grote hoofd deze keer (wel bovengemiddeld, maar dit durf ik wel aan als hij/zij tenminste goed gaat/blijft liggen) en mijn bloedarmoede is eindelijk voorbij.
Ja ik wil ook vaginaal proberen. Ze gaven aan dat ze iets terughoudener zijn met ruggenprikken (zodat je eventueel sneller voelt wanneer het lidteken scheurt). Ze zijn voorzichtiger met inleiden/opwekken en dergelijke omdat het de kans van scheuren ook iets verhoogd. Allemaal goede dingen om te weten, maar niets om onze mening gelijk te wijzigen. En bij nogmaals een keizersnede is het grootste 'probleem' dat je dat niet oneindig vaak kan blijven doen (bij eventueel volgende zwangerschappen).
Ik vind het nu ook wel byzonder dat het hoofdje vast ligt en dat we zekerheid hebben voor een vaginale bevalling mogen proberen. Bij de vorige was er ook nog zoveel onduidelijk/onzeker en elke keer maar weer afwachten hoe het die dag stond (want suikerziekte/inleiden, draaipoging, keizersnee plannen, toch vaginaal proberen, alsnog keizersnee)
Groeiecho met 32 weken gaf aan een buikje van 35 weken. Afgelopen week met 36+5 gaf aan 38 weken, maar beentje en hoofdje waren nu ook 38 weken. Is goed dat ze het in de gaten houden, maar zo lastig om daar een peil op te trekken. Die glucose test is wel super smerig inderdaad. Ik heb er drie gehad. Bij mijn eerste was het gelijk raak. Bij deze zwangerschap twee gehad die beide goed waren.
En yay van de niet bloedarmoede. Dat je de laatste weken maar (relatief) fit door mag komen
Ik vind het nu ook wel byzonder dat het hoofdje vast ligt en dat we zekerheid hebben voor een vaginale bevalling mogen proberen. Bij de vorige was er ook nog zoveel onduidelijk/onzeker en elke keer maar weer afwachten hoe het die dag stond (want suikerziekte/inleiden, draaipoging, keizersnee plannen, toch vaginaal proberen, alsnog keizersnee)
Groeiecho met 32 weken gaf aan een buikje van 35 weken. Afgelopen week met 36+5 gaf aan 38 weken, maar beentje en hoofdje waren nu ook 38 weken. Is goed dat ze het in de gaten houden, maar zo lastig om daar een peil op te trekken. Die glucose test is wel super smerig inderdaad. Ik heb er drie gehad. Bij mijn eerste was het gelijk raak. Bij deze zwangerschap twee gehad die beide goed waren.
En yay van de niet bloedarmoede. Dat je de laatste weken maar (relatief) fit door mag komen
Een ruggenprik wil ik ook helemaal niet, tenzij ik een keizersnede krijg, dan liever die met ruggenprik dan met algehele narcose. Alleen het inleiden zijn ze dus wel echt terughoudend mee hier. Achja, eerst maar eens kijken wat er uit de GTT komt volgende week en uit de groeiecho daaarna. Misschien valt het allemaal wel mee met dat buikje, en ik moet eerlijk zeggen dat ik een grote buik minder spannend vind klinken dan een groot hoofd. Ik zit me alleen wel af te vragen of ik niet ook alvast de kleertjes in maat 62 en 62/68 moet gaan wassen en van 62 het een en ander in de vluchtkoffer moet gaan stoppen.
Dat is goed om te lezen Cvdpluijm.
Hoe gaat het met jullie dames?
Hier is de uitslag van de tweede zwangerschapsdiabetes test weer negatief, dus dat is het niet gelukkig. Wel een paar uur ontzettende hoofdpijn gehad van al die suikers op een lege maag, en uiteraard net op de dag dat ik niet mag ontbijten besloot mijn zoontje dat het om vijf uur al tijd was om het hele huishouden wakker te maken (meestal mogen we toch wel tot 6 uur a kwart over 6 blijven liggen). Ik heb het idee dat onze kleine weer dwars ligt op basis van waar ik de grote harde plekken voel in mijn buik. Ik ben heel benieuwd naar de volgende echo, hoe de kleine er dan bij ligt en of mijn dieet van de afgelopen week (dat ik sowieso wil proberen vol te houden tot de bevalling) zin heeft gehad Ik hoop toch dat ik het buikje nog iets onder de p90 kan krijgen. Volgende week weer een echo. Volgens mij gaan ze dan ook kijken of er misschien een andere oorzaak is voor de ruime hoeveelheid vruchtwater, gezien het dus kennelijk niet door diabetes komt.
Hoe gaat het met jullie dames?
Hier is de uitslag van de tweede zwangerschapsdiabetes test weer negatief, dus dat is het niet gelukkig. Wel een paar uur ontzettende hoofdpijn gehad van al die suikers op een lege maag, en uiteraard net op de dag dat ik niet mag ontbijten besloot mijn zoontje dat het om vijf uur al tijd was om het hele huishouden wakker te maken (meestal mogen we toch wel tot 6 uur a kwart over 6 blijven liggen). Ik heb het idee dat onze kleine weer dwars ligt op basis van waar ik de grote harde plekken voel in mijn buik. Ik ben heel benieuwd naar de volgende echo, hoe de kleine er dan bij ligt en of mijn dieet van de afgelopen week (dat ik sowieso wil proberen vol te houden tot de bevalling) zin heeft gehad Ik hoop toch dat ik het buikje nog iets onder de p90 kan krijgen. Volgende week weer een echo. Volgens mij gaan ze dan ook kijken of er misschien een andere oorzaak is voor de ruime hoeveelheid vruchtwater, gezien het dus kennelijk niet door diabetes komt.