Ook ik ben erg onzeker en nog niet heel erg aan het genieten. Ik denk dat dat pas komt als we voor het eerst de kleine spruit hebben gezien.
Gisteren had ik ook een vreselijke paniek ineens kwam alles naar boven en stresste ik over alles. Wat als we er toch niet klaarvoor zijn, het is allemaal zo duur, ik moet minder gaan werken en ik hou echt van mijn baan. Hoe doen we het met opvang. Wat gaat er allemaal gebeuren. Paniek all over the place en je kan er alleen met je partner over praten.
Dus daar zat ik huilend overstuur op de bank. Wat natuurlijk ook heel erg door de hormonen komt en ik ook echt een panieker kan zijn.
Het enige waar ik mee zit is dat ik me schuldig voel tegenover mijn werk. Ik werk op schiphol waar de zomer het drukste is en we normaal gesproken veel overuren draaien, en nu ben im uitgerekend half september dus ze zullen niet heel blij met me zijn en daar kan ik me wel schuldig over voelen .
Ik ben nu 5+2 en heb nog niet veel last van symptomen, behalve dat mijn borsten voller worden, en dat ik nu al heel snel kan huilen pfff
