Uitgerekend september 2017

Goede morgen allemaal,

Het is voor ons nu 4 dagen geleden dat we onze eerste echo (vervroegd) hebben gekregen met 6 weken en 6 dagen en een perfect embryootje zagen qua groei en een kloppend hartje. Ik dacht nou na zo'n echo start het genieten zeker, maar niets is minder waar. De angst voor of er wel wat zou groeien heeft nu plaats gemaakt voor de angst of hij het wel blijft doen. Ik schrik nog steeds van wisselende symptomen en nu ik 2 nachten goed heb geslapen ben ik ook weer minder misselijk. Ik vrees echt dat die angst wel aan zal gaan houden tot de volgende echo rond de 11 weken, wat nog zo'n 3 weken zal duren. Toch heb ik ergens gelezen dat de kans op een miskraam bij het zien van een kloppend hartje sterk verminderd, wat me wel weer een beetje hoop geeft.

Zucht... ik word af en toe zo moe van mezelf! Maar is er iemand die dit herkent?
 
Ik ben 33.  Ik heb mijn manager en een collega ingelicht zodat ze het kan overnemen als er iets gebeurt. Daarnaast weten gezamelijke vrienden heb moest wel op oud en nieuw want ik hou normaal van een drankje.

Wij wachten echt tot 12 weken dan is de kans op een miskraam het kleinst. Onzekerheid blijft tot die tijd zeker. Voor ons nog iets meer dan een week tot de echo.
 
Hoi Anita,

Wat voor klachten had je bij een bbz ? Had je plotseling pijn of had je eerder al symptomen van een bbz. Want ik ben ook zo bang omdat ik al eerder mijn baby heb verloren met 30 weken. Hij was overleden in mn buik.
 
Ik had last van bloedingen met helder rood bloed de vorige keer. En verder gewoon de normale kwaaltjes.  Ik probeer nu gewoon weer te genieten van het wondertje in mijn buik. Deze kleine smurf mag geboren worden. Ik heb er alle vertrouwen in dat het goed gaat. De vorige keer had ik vanaf het begin het idee dat het niet goed zat. Dit was niet aanwijsbaar maar ja gevoelens hè. Maak je geen zorgen en wacht de echo af. Dat probeer ik me ook voor te houden.
 
<p style="text-align: left;">Dankjewel.. ik ga mn best doen. Nog 10 dagen te gaan voor de 1e echo. Spannend allemaal. </p>
 
Gefeliciteerd met jullie zwangerschap allemaal!

Ik weet zelf nu precies een week dat ik zwanger ben, rond 20 september uitgerekend. Ik wist dat het door mijn PCOS lastig zou worden om zwanger te worden, maar we wilden het eerst toch zonder medicijnen proberen. Net toen we op het punt stonden om toch een ziekenhuistraject te starten (afspraak stond zelfs al) had ik een positieve test in handen!! Super spannend, maar ook nog wel een hele onzekere tijd hoor! Kijk heel erg uit naar de echo op 3 februari! Daarna gaan we het pas aan de aanstaande opa's en oma's vertellen.
 
<p style="text-align: left;">Spannend allemaal!</p>
<p style="text-align: left;">Ik merk dat ik toch meer kwaaltjes krijg, de moeheid was er al maar sinds deze week ook misselijk en toch ook overgeven helaas.</p>
<p style="text-align: left;">verder voel ik die steken waar jullie het over hebben niet. Volgende week donderdag de eerste echo gelukkig. Het wachten duurt echt lang.</p>
 
Ik heb al een kinderwagen gekocht! Nog meer mama's dergelijke grote aankopen al gedaan omdat ze het gewoon NIET kunnen laten..
 
Terug
Bovenaan