Hey allemaal!
Vandaag ben ik pas bij dit forum gekomen! Beetje laat maar ik zat bij een Amerikaans forum en opeens dacht ik; dit bestaat vast ook in NL ??..
ik ben karima, 33 jr en uitgerekend op 26-8-‘19 van ons eerste, onverwachte & ongeplande maar zéér welkome wonder. Ik heb me maar bij de sept groep aangemeld omdat bij de laatste echo bleek dat ik misschien een paar dagen later dan 26 uitgerekend ben. Ik had een keer een andere gyn, ze zei dat mijn gym het goed had en dat ik (toen) 10 wkn en 4 dgn was. Volgens mijn gyn was ik 11 wkn dus ik snapte het niet meer. Ik houd het dus op tussen 26 en 30 aug..? Ik heb PCOS maar ben 5 jr geleden wel eerder zwanger geweest en nu dus weer.
De vader van het kindje en ik kennen elkaar al 30 jaar maar kwamen pas 30 nov samen.. het was een paar dagen later kennelijk direct raak. Beiden waren we er helemaal niet mee bezig en ik heb het best moeilijk met hoe hij ermee omgaat. Hij reageerde in eerste instantie heel positief maar later die week kregen we (vast door mijn hormonale schommelingen en doordat we elkaar al zoveel jaren kennen en met elkaar in de zandbak hebben gezeten, anders gebeurt dat niet zo snel zo kort in een relatie) heftige ruzie. Sindsdien is ons contact minimaal en ik neem het hem enorm kwalijk maar ik heb geen behoefte (meer) aan zijn gezelschap.
Voor dit kindje ga ik 1000% (iets wat wiskundig gezien niet mogelijk is ?) en wil ik alleen het beste van het beste. Rust, stabiliteit en een vertrouwde omgeving. Gelukkig heb ik lieve ouders, zus en vrienden.
Ik heb de eerste weken, toen ik nog niet wist dat ik zwanger was, veel medicijnen geslikt. Echt veel.. omdat dit geen medicatie is waar je zomaar vanaf mag, moet ik afbouwen en daar word ik enorm naar en ziek van. Daar voel ik me heel heel schuldig over. Ik compenseer het (in mn hoofd althans) door heel gezond te eten en leven.
Ik word gelukkig elke twee weken gezien door de gyn en vk en vorige week ben ik geprikt voor de tests.. nipt en algehele test. De 21e weer naar de gyn en ik heb zo een enorm lieve gyn dat ik vast mn baby’tje wel weer even mag zien. Misschien hoor ik dan ook de NIPT uitslag, wie is daar ook zo zenuwachtig voor (geweest)?
Ik heb wel veel kwaaltjes maar ik neem ze echt met liefde op. Vooral super emotioneel, ik kan echt huilen om reclames.. ik huil eigenlijk om alles en moet niet teveel nadenken om niet heel boos te worden op de papa. Ook nog steeds (ben nu 12&6) de hele dag misselijk. De dokter zegt dat ze daar juist blij mee is, dat het een goed teken is.
Ik zou het heel leuk vinden jullie allen te “leren kennen” hier en ik lees elke dag een stukje vanaf het begin van deze topic!
Sorry voor mijn lange verhaal!! ?en gefeliciteerd allemaal! Ik ben best wel benieuwd of mijn onzekerheden terecht zijn.. of ik wel een goede moeder zal zijn, of mn kindje wel gezond is, of ik het allemaal wel goed doe.. etc.. hebben jullie ook onzekerheden? Liefs, Karima
(hoop dat mijn energielevel dan ook wat gaat toenemen ?)