Uitgerekend September 2019

@hoopjegeluk: ik heb ook elke dag hoofdpijn. Heel vervelend inderdaad. Ik heb een oogmasker in de vriezer liggen en dat doe ik dan om mijn hoofd. Dit verlicht het enigzins. Als het ook te heftig wordt, neem ik ook wat in. Anders is het soms niet te doen. Ik hoop voor ons beide dat het niet de hele zwangerschap duurt.
Morgen heb ik een echo, we zullen zien of ik het jongensgehalte wat kan op krukken. Maar kan niks beloven natuurlijk;)
 
Ha Floraa, wat verdrietig, sterkte hopelijk komen jullie er nog uit.
Juffie ik heb het ook al gemerkt, vandaag werd ik aangehouden met mijn fiets op het Centraal station door een boze meneer: ik had niet ingecheckt en had wel heel vrolijk hallo gezegd onder het voorbijlopen, haha ?
Net een restaurant uit gelopen zonder te betalen... Gelukkig werd ik weer herinnerd door het personeel :p .... Ik dacht dat dit pas veel later zou komen
 
Jeetje Floraa wat ontzettend heftig. Wens je veel sterkte toe!
Hoopjesgeluk en Nolaatje: Ik heb ook 2 weken lang elke dag hoofdpijn gehad, vreselijk. Bij mij is het gelukkig nu weggetrokken, hopen dat het niet meer terugkomt.
Wat een boel meisjes zeg! Begint bij mij nu ook wel echt te kriebelen om te weten wat het wordt, na al jullie leuke berichten. 6 mei hebben we de 20 wekenecho en hopen we erachter te komen.
Heeft er ook iemand een soort spierpijn bij haar navel? Bij mij net iets links van mn navel is het af en toe wat gevoelig, bijvoorbeeld als ik buk enz. Iemand die dit herkent of weet wat het is?
 
Majom ik vind het heerlijk om het te weten en nu haar en zij te zeggen i.p.v de baby. Heb ook die pijn bij de navel en al zo’n 3 weken na een paar uur werken een dikke vochtbult eronder. Ze dachten even aan n navelbreuk, mja wordt echt afwachten tot na de bevalling.
Merk wel dat ik nu ik een week vakantie heb ik minder last heb van bandenpijn en ook van mijn navel. Het heeft dus (denk ik) wel echt te maken met rust nemen of inspannen.
 
vergeetachtigheid ook wel, maar nog niet op dat niveau ? meer dat ik kleine de helft van de boodschappen vergeet of op sta om iets te pakken en niet meer weet wat ?
 
 
Bedankt voor jullie lieve en fijne berichtjes. Ik weet gewoon echt niet hoe het verder gaat. Ik ga nu eerst bij mijn ouders wonen. Ik probeer hoop te houden voor onze relatie. Mijn partner ervaart geen hoop meer voor een liefdesrelatie. 
Hij wil er alles aan doen ons kindje het beste te geven wat er mogelijk is. Hij wil goed contact met mij blijven houden en mij financieel ondersteunen. Hij wil graag bij de echo zijn aanstaande maandag. Ik ben blij dat hij er zo in staat, aan de andere kant vind ik dat hij ons weinig mogelijkheid geeft om nog enigszins aan de relatie te kunnen werken. De liefde was er wel, door heftige meegemaakte dingen en onze valkuilen zijn we uit elkaar gegroeid. Mijn intentie is nog zeker aan de relatie te werken. Maar beide partijen moeten dat willen..
Als ik jullie tips mag geven: blijf zo goed mogelijk met elkaar communiceren en let er op de lat niet te hoog voor jezelf en/of je partner te leggen. 
 
Jeetje Floraa, ik vind het zo heftig voor je! Wat ontzettend jammer dat je vriend er zo in staat. Speelde dit al langer of kwam het ineens zo rauw op je dak? 
 
 
Jemig Florraa wat zal jouw wereld op zijn kop staan nu. Wat een vreselijk moment om verlaten te worden door je partner. Ik heb het erg met je te doen en hoop dat je een fijne familie en vriendenkring om je heen hebt die je opvangen en steunen. Sterkte!?
 
Ja Floraa, sterkte met de hele situatie. Erg heftig lijkt mij.
Ik heb zojuist een echo gehad.. en het wordt een jongen! Zo leuk, al was een meisje ook prima geweest. Hij bewoog erg veel, zelfs de verloskundige vond dat hij erg bewegelijk was, maar dat was een paar weken terug ook al zo. Hartje had ook een goed ritme. Helemaal blij :)
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan