Uitgerekend September 2019

Ik ben eind deze maand uitgerekend en heb 2 bruiloften van vriendinnen op 3 en 14 sept. Ze weten allebei dat het mogelijk is dat ik er niet bij ben. Je weet natuurlijk niet wanneer en hoe de bevalling gaat. Ik zie het gewoon tzt. Jammer als ik er niet bij kan zijn, maar ik ga niets forceren. 
 
Als ik vanuit mijzelf kijk zou ik als ik nog zwanger ben, als mogelijk, alleen maar de ceremonie gaan en dan daarna snel weer naar huis. Maar ik ben dan ook niet zo'n fan van drukte en feestjes ?
Als ik net mijn baby heb gebaard dan is het jammer voor de rest van de wereld ? ik ben even ergens anders mee bezig ? wat mijn man doet moet hij weten. Ik zou laten weten dat ik het zou waarderen als hij niet te lang zou gaan, maar begrijp het ook als hij het feest graag meemaakt.
 
Nog even wat van me afschrijven. Ik heb vandaag ook de laatste groeiecho gehad. Toch wel gek idee dat ik haar vanaf nu tot de geboorte niet meer ga zien. En ook een hele opluchting dat alles weer zo goed eruit zag!
We zijn gelukkig definitief "goedgekeurd". De baby is groot, maar niet te groot, en geen zwangerschapsdiabetes. Dat was de vraag, of het een gewone grote baby was of iets anders. Al met al vind ik het achteraf een beetje nutteloos gecheck. Ik heb gelijk al zo'n suikertest gedaan en had juist een heel lage bloedsuiker (2.5 terwijl normaal is tussen 4.5-6.9 zoiets). Maar dan willen ze toch voor de zekerheid onderzoeken. Natuurlijk is het leuk om elke keer de baby weer te mogen zien maar ik vind het ook best veel stress opleveren. Je bent toch bezorgd dat er iets mis is. Ook omdat ze elke keer zeggen van: "het ziet er goed uit maar pas na 3 metingen weten we het zeker". Ondertussen gaan er 10 weken overheen voordat je duidelijkheid hebt. Bij een volgende baby hoop ik dat ze gewoon accepteren dat wij grote baby's maken ?
Wat heel schattig is en nu voor het eerst te zien, is dat ze echt al spekkies heeft! Een wit randje om het buikje en de beentjes... Cute! Dat is echt de silver lining van vaak een echo krijgen ? We hebben haar heel goed zien groeien. Het hoofd konden ze nu nog maar net in beeld krijgen. Als ze zo doorgroeit wordt ze 3900 gram bij 40 weken. Nu was ze dus al 2900! Ze was nog niet ingedaald maar wel met hoofd naar beneden en kan ook niet meer draaien nu dus dat was heel fijn.
Vandaag ook het bevalplan besproken en definitief gekozen voor een poliklinische bevalling. Heb heel erg lang zitten twijfelen tussen thuis of ziekenhuis (ook omdat ik tot vandaag niet wist of ik medisch zou worden) maar uiteindelijk ben ik toch gezwicht voor het argument: wat als... Ook wel omdat de baby groot is het toch wat vaker blijft hangen of andere problemen kan opleveren ben ik het liefst vanaf het begin onder begeleiding van hetzelfde team. Niet dat je halsoverkop naar het ziekenhuis moet en dan ook te maken hebt met werk overdacht en nieuwe gezichten die er niet vanaf het begin bij zijn. Misschien dat ik bij een tweede wel lekker thuis kan en wil blijven.
Het blijft uiteindelijk toch een gevoelskwestie, voor mij dan. Ik vind het geruststellend dat ik altijd nog op het laatste moment kan beslissen om thuis te bevallen.
Zijn er nog meer twijfelaars of weten jullie al tijden waar je wilt bevallen?
 
Ik ben het eens met Iris. Als je nog niet bevallen bent zou ik alleen naar de ceremonie gaan en als je wel bevallen bent zou ik dit echt even aan je voorbij laten gaan. 
 
Herkenbaar minni. Volgens mij lopen wij gelijk. 34 + 4. Die van ons was nu 2619 en schatte ze zo rond de 3700 bij 40 weken. Het is ons eerste kindje. Ik heb trouwens nooit een suiker test of iets dergelijks gehad. 
Ivm medische redenen moeten wij in het ziekenhuis bevallen dus heb ik er nooit overnagedacht wel/niet thuis. Zelf lijkt het mij altijd een prettig idee in goede handen te zijn als het nodig is.
 
Helaas meneer is niet gedraaid en ligt dus nog in stuit.. Hij kon ook niet goed opgemeten worden omdat hij met zn knieeen in zn buikje gevouwen ligt (toch bijzonder dat je ervoor kiest om zo te gaan liggen ;-)). Hij is helaas ook al wat ingedaald... grrrr.... eigenlijk alles gehoord vanavond dus wat ik niet wilde horen.. Helaas valt er niets af te dwingen in dit geval.
Morgen word ik gebeld om een afspraak te maken voor een versie in het ziekenhuis en om te starten met moxa therapie. Net even flink gebaald maar ga nu toch proberen het knopje om te zetten. Zou zelf heel graag thuis bevallen maar ga toch vast een beetje aan het ziekenhuis idee proberen te wennen zodat als het draaien niet lukt ik niet heel teleurgesteld zal zijn. 
Vind het enorm spannend allemaal! 
 
Vet balen Juffielies, kan me voorstellen dat je je er super rot over voelt! Keiiihard hopen dat die versie gaat lukken! Hopelijk kan dat al snel. Hou ons op de hoogte wanneer het gaat gebeuren!
En JLG: wat misschien een optie kan zijn is videobellen tijdens de ceremonie? Dat met een laptop of telefoon je het toch mee kunt maken? Daarmee laat je ook zien dat je het wel belangrijk vindt! Jullie zouden ook samen thuis via videobellen kunnen doen, en dat je vent 's avonds nog wel even naar het feest gaat. Zo maakt hij alles mee maar is hij het grootste gedeelte van de dag wel bij jullie. 
 
JLG: dat zijn lastige situaties mbt een bruiloft. Ik had er bij mijn tweede dochter ook 2 in het verschiet plus een vrijgezellenfeest van mijn broer waarvoor mijn man was uitgenodigd. Bruiloft 1 (van zwager, broer van mijn man) ging plaatsvinden op het moment dat ik 41w en 1 dag zou (kunnen) zijn. Twee dagen ervoor vrijgezellenfeest van mijn broer. En bruiloft 2, dus van mijn broer, was 6 dagen nadat ik 42 weken zou zijn. Nou.. dat was ook even afwachten allemaal! Want bij de eerste had ik de 42 weken aangetikt, dus grote kans dat ik rond 41 weken nog zwanger was.
Dat was dus ook zo. Uiteindelijk mijn man op zaterdag naar het vrijgezellenfeest, maar wel voor middernacht thuis en mijn moeder standby bij ons thuis. Op maandag zou dan mijn zwager trouwen, maar op zondag zijn we om half 10 's ochtends bevallen.. ? Dus ja.. die bruiloft de volgende dag.. wat te doen? Wij zijn naar de ceremonie geweest in het stadhuis en de baby bleef bij de kraamverzorgster (half uurtje rijden). Mijn man is 's avonds nog even naar het feestje geweest, maar om 22:30 uiterlijk weer thuis. Ik heb daar geen moeite mee gehad, ik vond het belangrijk omdat het zijn broer was. Ik bleef lekker tuttebellen met de baby thuis. Misschien scheelde het ook dat het de tweede was?
Helaas bruiloft van mijn broer uiteindelijk gemist omdat onze dochter een virus opliep en hoge koorts kreeg en opgenomen moest worden in het zh (ander verhaal). Maar.. mijn broer had voor mij en mijn zus wél een speciale kamer geregeld in het hotel waar wij even konden rusten, ons terugtrekken en voeden. Hier dus geen gebruik van gemaakt zelf, maar wel heel fijn idee. Wij waren anders nl. gewoon gegaan met onze 13 dagen oude baby (en dreumes van 1,5). 
Volg jullie gevoel en beslis eventueel op het moment, de dag zelf. Zo afhankelijk van hoe je je dan voelt, wel/niet bevallen bent, hoe het dan gaat met jou en de baby... 
Minni: bij ons staat al vanaf het begin vast dat we thuis willen bevallen (tenzij er een indicatie komt om naar zh te gaan). De oudsten zijn ook beide thuis geboren. Omdat dat goede ervaringen waren, willen we nu graag weer thuis bevallen.
Juffielies: ik hoop dat de moxa therapie aanslaat en de baby draait! Ik hoorde laatst iets over 'spinning baby's' (als ik het goed onthouden heb) en oefeningen die je kunt doen die mogelijk de baby uit zichzelf laten draaien. Je zou eens kunnen googelen?
Vandaag heb ik zelf even een ledikant matras bij de Ikea gehaald. We zijn er zo langzamerhand bijna met alle spulletjes! Volgende week wil ik alles klaar hebben.
 
Terug
Bovenaan