Hoi allemaal, Gefeliciteerd!Ons plan was om na de huwelijksreis te gaan proberen zwanger te worden. Deze staat voor 13 t/m 20 januari gepland. 28-12 had ik ongesteld moeten worden, maar dat gebeurde niet. Vanwege drukte op het werk de afgelopen weken dacht ik dat het door de stress kwam. Ik begon steeds meer te twijfelen, omdat ik erg pijnlijke borsten had en me anders voelde. Toen 30-12 toch maar een test gedaan en die was positief. We waren allebei echt heel erg verrast en kunnen het eigenlijk nog steeds niet goed geloven. We zijn nog heel erg aan het wennen. Ik word er wel continu aan herinnert: pijnlijke borsten, krampen en steken in m'n onderbuik, moe, hoofdpijn. Het brengt voor mij ook veel onzekerheid met zich mee. Ik heb 6 dagen na m'n eisprong een borrel gehad van het werk waar ik gewoon biertjes heb staan drinken. Gisteravond had ik een restje van het stoofpotje opgewarmd dat ik met 2e kerstdag gemaakt had. Ik had net drie happen gegeten toen ik dacht: hier zit wijn in, zou dat er wel allemaal uitkookt zijn? Ik googlen: er blijft ongeveer 5% van de alcohol over na uren stoven. Toen kwam de eerste huilbui en ik kon ook niet meer stoppen. Ik had echt zoiets van ik ben nu al een slechte moeder. M'n man had echt zoiets van wat is er aan de hand, want ik huil normaal gesproken vrijwel nooit. Ik heb dit vorige week met de kerst dus ook gewoon gegeten. Uiteindelijk gekalmeerd en wat anders te eten klaar gemaakt. Ik ben wel blij dat ik het nu even hier kan vertellen, want ik vind het best lastig dat ik het er met niemand dan m'n man over kan hebben. Hij is zorgzamer dan anders en heel lief, maar hij is geen vrouw, dus hij heeft geen idee, haha.