Eindelijk heb ik ook babynieuws

24 september ben ik bevallen van ons meisje. Ze doet het enorm goed en woog 4044 gram! Uiteindelijk dus met 41 weken

Ik wil graag mijn verhaal doen maar helaas is mijn ervaring niet zo positief dus als je nog moet kun je dit misschien beter overslaan. In het kort, mijn ingeleide bevalling werd een spoedkeizersnee. Alles is uiteindelijk goed verlopen en met mij en de kleine gaat het top! Ik ben totaal verliefd op haar. Morgen mogen we lekker naar huis.
...
Maandagochtend ben ik naar de VK gegaan voor een vruchtwater check en uiteindelijk bleek ik dus pre-eclampsie te hebben. Er zat zoveel eiwit in mijn urine (190 terwijl 30 de afkapwaarde voor pre-eclampsie is) dat ik niet meer weg mocht.
Om half zes 's avonds was er eindelijk plek op de verloskamer van het ziekenhuis en konden we beginnen. Mijn baarmoedermond zat nog heel ver naar achteren dus die moest eerst verweekt worden met een tabletje. Ik had wel al 1cm ontsluiting en de VK heeft me kunnen strippen. Van die combi kreeg ik gelijk krampen en het werkte heel goed, na 4 uur was het totaal verstreken en 2/3cm ontsluiting.
Toen zijn mijn vliezen gebroken en ben ik aan de weeënopwekkers gezet. Heel lage dosering nog. Ik belandde helaas gelijk in een weeënstorm van rugweeën. Nog nooit een krampje of wee gehad en ik had gewoon gelijk aan 1 stuk door weeën. Erg heftig! Na 30 minuten continu weeen hebben ze de weeënopwekkers uitgezet want mijn lichaam maakte deze weeën zelf aan. Eigenlijk heel gunstig dus!
Een tip voor dames die nog ingeleid gaan worden: vraag of je eerst een uur mag wachten na het breken van de vliezen om te kijken hoe je eigen lichaam erop reageert.
Na 2.5 uur continue weeën was ik kapot en wat bleek... Nog steeds naar 3/4 cm ontsluiting. Terwijl ik zo had gehoopt dat het in ieder geval een snelle bevalling zou worden en ik het ergens voor deed! Het schoot totaal niet op dus ik heb een ruggenprik gevraagd. Ook hebben ze de weeënopwekkers weer aangezet. Ik had een enorme pech want de ruggenprik werkte alleen op de linkerkant van mijn lichaam. Maar ik was allang blij dat ik van de helft af was dus ik heb er doorheen gepuft! Voordeel is dat ik nog steeds hard moest werken en dus de bevalling nog wel (half) mee kreeg, daardoor snap je wel wat er in je lichaam gebeurt. Toen zat er opeens schot in de zaak, netjes een cm per uur ongeveer.
Helaas bleek uiteindelijk mijn ontsluiting op 8cm hangen. Dus na 18 uur werd mijn bevalling een spoedkeizersnee. Mijn kleintje kreeg het namelijk plotseling heel zwaar. Al die tijd was ze in topconditie daarom hebben ze me zo lang door laten gaan om maar die vaginale bevalling te kunnen doen die ik zo graag wilde!
Toen werd ik ineens rennend door de gangen van het ziekenhuis gebracht en ik ben echt in totale paniek geweest en ik was zo bang dat er iets met de kleine zou gebeuren. Vanaf het moment dat ik de OK op werd gerold tot aan de geboorte zat 6 minuten. Onvoorstelbaar wat je dan overkomt er stonden wel 12 mensen aan het bed. Dit heb ik als best traumatisch ervaren en heb er een flinke tik aan over gehouden waar ik mee zal moeten dealen. Maar nu, twee dagen later merk ik al wel dat dat beter gaat.
Ach ja, het belangrijkste is dat onze dochter gezond en wel is geboren!
Nu zitten we helemaal op die roze wolk. Wat een wonder toch. Borstvoeding gaat super goed, ze ging zelf op zoek naar de tepel en hapte gelijk goed aan, wij boffen ze is heel makkelijk! ??
De nog wachtende dames, ik leef met jullie mee: uiteindelijk komt alles goed!! ?