Voor wie na een halfjaar nog niet zwanger is

Oh MP dat zou echt heerlijk zijn zeg! Vast voorzichtig gefeliciteerd van mij ook :)
MienMa volgens mij kan de innesteling inderdaad ergens tussen de 7 en 12 dagen na je ovulatie zijn. Maar alle variaties zijn natuurlijk mogelijk. Ik heb hem zelf 1x gevoeld op 5dpo maar je leest ook verhalen van eerder. En dan zijn er inderdaad veel (de meeste denk ik) die het überhaupt niet voelen/merken. Spannend! Fijn weekend in ieder geval.
Fishy poeh dat was dus even schrikken bij de echo? Wel "fijn" dat er nu gerichte stappen kunnen worden genomen...
Burgerse wat balen dat je ongesteld bent geworden zeg :( weer een ronde verder dus... volgens mij worden we gemiddeld na/op 14 dpo ongesteld. Ik weet niet of een langere lf van invloed is op het niet lukken. Ik dacht dat het met name ging om juist een niet te korte lf te hebben omdat de innesteling dan bemoeilijkt wordt. Maar je bent inmiddels bijna een jaar onderweg, dus je kan zeker contact opnemen met de huisarts. Een telefoontje kan nooit kwaad! 
 
Burgerse, ook ik vind dat je naar de huisarts kan stappen hoor. Als is het alleen maar dat hij je misschien gerust kan stellen of misschien al een doorverwijzing kan regelen ofzo
 
Ik voel me wel gesteund door dit topic merk ik. Deze week tm woensdag Truus en dan gaan we er in november weer voor...
Maar vandaag toch wel erg verdrietig. Leek overal wel babys en peutertjes te zien. Geen idee hoe het met kinderen is. Druk. Hectisch. Ik en vriendlief zijn enigstkind, en we zien maar een keer per paar maanden klein grut, maar meer ook niet. Ik kan me nog steeds niet indenken hoe het is met maar als ik het voorbij zie stappen knaagt er wel iets. Zo van, wij hadden nu ook al achter een wagen kunnen lopen. Achter de poppensnor, zo zeggen ze hier. Of op zijn minst met een buk met bienen. Ofwel, zwanger. Het doet me verdriet dat we nu nog maar 2 pogingen hebben tot we weer allemaal aan de kerstmaaltijd zitten. Vorig jaar nog vol verwachting maar nu toch met een heel ander gemixt gevoel. 
We waren er ook al heel snel open over, dat we bezig waren met kinderen. Immers, na een halfjaar zou het toch wel raak zijn? Het voelt bijna als schaamte als er op verjaardag blikken komen. Nog niet zo ver?
Voor alles heb ik moeten knokken. Al vanaf mijn vroeggeboorte. Ik ben vroeger onwijs gepest. Heb altijd al een extra stap moeten zetten om maar mee te kunnen draaien in deze maatschappij en dan blunderen en falen we nu ook al door maar niet zwanger te raken.
 
Knuffeltjeeee vanuit hier een dikke knuffel voor jou. Het is gewoon domme pech hebben. Het ligt niet aan jou, ook al voelt het als weer iets in de rij van tegenslag!! Ik denk dat t heel goed van je is dat je er open over bent geweest. Misschien krijg je nu wel vragen aan het kerstdiner, maar dat is denk ik beter dan 'grappige' opmerkingen van mensen die het niet weten dat je er mee bezig bent.
 
Bij mij is denk ik een nieuwe realiteit ontstaan. Met IUI heb ik een langere LF. Want weer word ik niet ongesteld op 12DPO. Alle seinen staan op rood. Zo wilde ik gisteren erg graag een film met dood en geweld kijken (rofl wat nou PMS?) en is mijn temperatuur nog maar 0,2 boven het kantelpunt. Beetje krampjes in de buik en misselijk als ik ga liggen. Morgen maar eens een test doen, dan zal mijn lichaam wel reageren met ongesteldheid.
We hebben overigens besloten om door te blijven gaan met IUI totdat we verhuisd zijn (als we het huis krijgen verhuizen we in de eerste maanden van 2020). Vandaag hebben we een modelwoning bekeken en we kwamen met z'n allen enthousiast naar buiten. Nog maar twee weekjes duimen en dan weten we meer! Maar goed, als we overgaan op ICSI wil ik dat dat het enige heftige is waar ik mij op moet concentreren. Gelukkig staat vriendlief vierkant achter mij!
 
Knuffeltje poeh, ja het is een enorm lastig gevoel hè.. Maar probeer het niet zo als 'blunderen en falen' te zien want dan maak je het wel heel zwaar voor jezelf en we hebben het al pittig genoeg. 
Wij zijn er ook behoorlijk open over geweest altijd, nooit gedacht dat we er 2 jaar + meebezig zouden zijn natuurlijk. En ik merk dat ik soms bij bepaalde mensen wel spijt heb omdat die er op een stomme manier over beginnen. Maar dan kap ik dat gesprek gewoon af. "nou nog steeds niet gelukt?" "nee, goed gezien" en door haha.
Lapjesendraadjes oooh nou wel "fijn" dat je de connectie legt met iui en een langere lf, anders zit je extra in spanning! Ik ben deze ronde niet aan het temperaturen en dat maakt me wel een beetje onrustig. Kan alleen m'n thermometer even niet vinden haha dus word weer een keer ouderwets afwachten al moet ik zeggen dat hoewel we echt fijne seks hebben gehad op de juiste dagen ik deze maand niet echt het gevoel heb dat het lukt. Misschien toch een beetje door het gesprek met de gyn en dat onze kansen nou enmaal niet enorm zijn zonder hulp.
Anyways, zo spannend de komende tijd wachten op het huis! En lijkt me inderdaad fijn om met iui door te gaan en pas over te stappen naar icsi als je ook echt weer gesetteld bent. Spannende tijden hoor! 
Mandareintje, super fijn ivf in Duitsland! Moet je dan vaak op en neer (en woon je in de buurt)? Zou natuurlijk helemaal mooi zijn als deze iui raak zou zijn ;) maar ik snap dat je na een aantal rondes zonder succes het vertrouwen niet (meer) hebt. 
 
Bo-Belle, ik had ook geen hoop meer na de eerste uitslag. Het duurde bij ons best een tijdje voordat de vervolgonderzoeken klaar waren en we het over een behandeling konden hebben met de arts (vond ik, want relatief gezien viel het wel mee: maar zo'n 5 weken). Ondertussen leek vriendlief nog wel hoop te hebben, maar ik had gewoon geen zin in seks die periode 'zou toch niet werken'. We deden het wel, maar er lag wel een bepaalde druk op. Ik moet zeggen dat nu de bevruchting kunstmatig is, we een relaxter seksleven hebben! Het is zo fijn dat we niet meer moeten op bepaalde dagen. 
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan