Voor wie na een halfjaar nog niet zwanger is

Wilkindje wat ontzettend erg dat je het toch hebt verloren. Heel veel sterkte.
Knuffeltjeee kert overleeft met de verschrikkelijke schoonzus?
lapjesdraadje hopelijk ben je gaat het weer iets beter ondertussen ken die dagen maar al te goed, helaas.
Ik heb gisteren op youtube infertility filmpjes gekeken die na een lange weg toch zwanger zijn geworden. Helpt bij mij soms wel even landen welke routes en mogelijkheden er zijn en geeft mij weer wat hoop en energie. Ik sta nu zelf nog redelijk aan het begin van een traject (1,5 jaar bezig) want krijg pas over 3 weken de uitslagen en hopelijk een plan van aanpak. Op de een of andere manier geeft het zien van andere verhalen voor mij een soort van rust of strijdlust dat we dit wel aan kunnen en het gewoon gaat lukken (met een beetje geluk in 2020)
 
Ik snap jullie gevoelens helemaal dat het moeilijk is met zwangere vrouwen om je heen. In het begin gaat dat allemaal nog wel maar naarmate de situatie bij jezelf langer duurt wordt het moeilijker... mijn man had eerst ook weinig begrip maar nu gaat hij het ook meer zien toch... dat is wel fijn... gisteren ook weer jankend op de bank gezeten, waarschijnlijk ook van de hormonen maar het is gewoon zo zwaar.. en dan verschrikkelijk veel pijn gehad van de iui. Voor goede eicelkwaliteit heb ik gelezen: selenium, b12, voldoende water, vit d. Zelf neem ik ook nog zink samen met mijn man en eq olie (omega 3). Sterkte en succes allemaal! Hopelijk zitten wij komend jaar met een dikke buik... 
 
Ach WilKindje, wat verdrietig!! Veel sterkte!!!
Zwindo, thanks for asking! Ja gaat wel weer een beetje. Al heb ik dus geen idee wanneer ik ongesteld moet worden deze keer! Ik gok ergens volgende week. Gisteren zijn we bij vrienden geweest en daar ben ik plat geknuffeld  door de kindjes. Heerlijk. Kon er ook mijn verhaal kwijt en dat is ook zo fijn. Vandaag gaan we voor een korte vakantie weg en daar kijk ik ook naar uit.
Jutjul, heb je er zoveel last van gehad? Hebben ze dan met het rietje je wand geraakt? Ik de laatste keer ook en ik heb mij voorgenomen bij een volgende keer een paracetamol van te voren te nemen. Ik weet dat sommigen er 2 van te voren nemen, maar ik slik normaal al zo weinig pijnstillers dat ik denk dat 1 genoeg is voor mij. Maar wat een vreselijke rotkrampen he, het herinnerde mij aan de menstruatiekrampen in mijn tienertijd. Ik hoop dat het in ieder geval aanslaat, dan heb je die pijn niet voor niets!
 
Wat haat ik het.
Eerst de gehate puist. Duidelijker kan niet. Dan mijn epilepsie. En gister dus roze bij het plassen. Ben ik het dus zondag.
We hadden een heel fucking jaar. Hoe mislukt dat het dus niets geworden is. Voel me mislukt en onwijs kut. Morgrn verjaardag vriendlief, waarbij ik blij moet zijn en vooral voor mijn nichten omdat die wel zwanger zijn. 
Misschien moet ik toch weer gaan boksen want ik kan mn ei nergens meer kwijt .
 
Knuffeltjeee, wat onwijs kut!! Maar je hoeft alleen maar blij voor je vriend te zijn he ? (en die zal het ook wel snappen als je een beetje chagrijnig bent) je hebt geen verplichting aan je nichten. Boksen lijkt me een heel goed idee!!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan