Voor wie na een halfjaar nog niet zwanger is

Lang niks laten horen want zat er weer helemaal doorheen. Fijne periode gehad met groeiend eitje en weer 2x Pregnyl prikken. Begin nu toch weer bloedje chagarijnig te worden. Aanstaande donderdag NOD. Merk gewoon weer niks. Zal weer niet gelukt zijn. Snap er gewoon niks van. We gaan nu over de 2 jaar heen. Ongelofelijk lang. 
 
Zwaantje als ik een beetje google kom ik dat wel tegen ja.. en je kan dus hetzelfde reageren als een zwangerschap (hoofdpijn, misselijk, gevoelige borsten)...niet zo gek natuurlijk ook want als je nu test heb je ook een positieve test :) maar dat had ik gewoon even niet ingecalculeerd haha oepsie. De iui zelf ging wel prima gelukkig (1 ipv 2 en onder de miljoen spermacellen, dus niet echt optimaal wia waardes maar ben positief en hoopvol!)
Mientje dikke knuffel voor jou, ik vond die 2 jaar grens ook behoorlijk pittig. En zeker als ik er aan denk dat het ook zomaar mogelijk is dat ik in 2020 misschien geen moeder word (maar wel zwanger). 
 
Hoi allemaal,
Ik lees af en toe wat mee. Maar eigenlijk nooit wat geschreven. Nu ook niet echt een boodschap, maar de behoefte om even van me af te schrijven. 
Oudjaarsdag valt me nu al zwaar, ik had verwacht dat dat vooral om 00.00u zou zijn. Tot nu toe vloeien non stop de tranen over mijn wangen, of dat het komt dat ik nu rond mijn eisprong zit en overal last van heb en vooral een emotioneel wrak ben, of de teleurstelling omdat ik zó gehoopt had, dat ik in 2019 zwanger zou mogen zijn. Het is nu bijna 10 maanden geleden dat we hebben besloten onze kinderwens in vervulling te laten gaan. Helaas gaan we 2020 in met een leg buik. Ik denk dat de tranen een combinatie van hormonen en teleurstelling is.. Maar goed, ik moest het even van we af typen.
Voor iedereen die nog op een wondertje wachten; ik steek jullie allemaal een hart onder de riem en ik hoop dat 2020 veel moois voor ons in petto heeft!❤
 
Welkom Nansie, hier nog een hoor. En zo zitten er denk ik nog veel meer dames. Met allemaal dromen voor dit jaar, die helaas op schuiven naar volgend jaar. Mij hielp terugkijken in de fotos van dit jaar. Verdomd, dacht ik, er is nog zoveel ander moois. Moet ik er wel bijzeggen dat ik "nog ," maar 26 ben. Gewoon weer 12 rondes en 12 nieuwe kansen. Wat ook helpt, chocolade, al dan niet in ijsvorm, en een fles drank... Maar ik drink sinds mijn kinderwens bijna niet meer dus ik ga toch liever voor de chocolade... Iedereen toch nog een fijne jaarwisseling en 2020 wordt ons jaar!   
(Zit dag 2 menstruatie en onwijs ongesteld. Mooi excuus lekker te mopperen...)
 
Oh ja hoor, heel herkenbaar! Die meltdown had ik op Kerstavond. Vanavond doe ik mij te goed aan foute kaasjes en ik heb al een lekker glaasje Port op.
Ik weet nog zo hoe ik vorig jaar op Oudjaar tegen mijn vriend zei, 2019 dan worden we zwanger! Niet dus. Ik heb wel meer vertrouwen in 2020. Aan het begin van 2019 wist ik nog niet dat het ons op natuurlijke manier niet gaat lukken. Dat weet ik nu wel en we zijn nu in een traject. Dat maakt de kans op succes in 2020 wel aanwezig! En ik heb zoveel goeds in mijn leven: een lieve man, twee lieve stiefies waar het goed mee gaat, een goede baan, straks een nieuw (huur)huis. Ik heb een promotie in het vooruitzicht en als we maandelijks genoeg overhouden na de verhuizing nemen we een kat! 
Wat ik maar wil zeggen: terugkijken en huilen mag, is heel belangrijk zelfs!! En als er dan weer ruimte is in je hoofs, dan kijk je om je heen naar al het goede, haal je diep adem en ga je er weer tegen aan!
 
Een goed uiteinde en een goed, gezond en liefdevol 2020, met heel veel goed nieuws voor ons allemaal! ♡
 
Heel herkenbaar die meltdown. Ik heb een brief geschreven gericht aan mn man om alles even van mij af te schrijven. Toen om 12 uur keihard gehuild met hem en mn schoonmams. Het stel dat aanwezig was die nu net zwanger zijn vonden het wat ongemakkelijk volgens mij maar snapte ze het wel heel goed. 
Laat dit inderdaad een heel mooi en vruchtbaar jaar worden voor iedereen. 
 
Pff oud en nieuw was een rollercoaster van emoties.
Allereerst maakte mijn beste vriendin het geslacht van haar kleine bekend en ik was zo blij! Mijn voorgevoel klopte en ik was zo trots. Op haar, maar ook op onze vriendschap en de manier waarop we de afgelopen weken samen hebben doorstaan (haar zwangerschap en mijn mk). Een mooi moment via de app (we wonen ver uit elkaar).
En toen sloeg de sfeer om. Mijn vriend kreeg een app van zijn beste vriend. Hij wordt vader. Ik zag de echo, de uitgerekende datum en ik brak volledig. Ik kon niet meer stoppen met huilen en het doet vandaag nog steeds zoveel pijn. We hadden drie weken gescheeld als ik geen mk had gehad .. pfoe weer een klap in ons gezicht.
Hopelijk is het geen voorteken en wordt 2020 alsnog een mooi jaar. 
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan