Voor wie na een halfjaar nog niet zwanger is

@Bo belle... Wat spannend!?! Heb je veel gedronken? 
Kan het door IUI komen? (Nog geen ervaring mee) En ik lees ook nog niet zo lang mee, dus ben niet helemaal op de hoogte van je verhaal (behalve dat je vaak test ?) 
Hoe onwijs spannend!! Sterkte met geduldig afwachten
 
En gebruiker, welkom!
herkenbaar, ik merk ook dat ik soms op zie tegen een volgende zwangerschap die zich aandient in mijn omgeving... Dat is toch altijd weer even confronterend... Wat mij helpt is om dan weer even te kijken naar ons samen en niet te vergelijken
 
Bo-Belle haha ik doe het normaal niet maar ik was naar het toillet gegaan en er zat echt veel slijm aan het papier. Dus dacht ok dit is nieuw. Toen dus gevoeld en doorzichtig eiwit achtig rekbaar slijm. Ben nu echt al een paar dagen best misselijk niet overgeven misselijk, maar alsof er iets dwars zit. Echt heel irritant. Spannend trouwens met je testen. Hoop dat hij goed oploopt!
Hier net gebeld door vriendin die je raad het al patsboem in 1x zwanger is. Blij voor haar, maar jezus wat deed dit ook veel pijn om te horen. Had het ook al verwacht, maar toch kwam het binnen als een klap. Iedereen lijkt wel zwanger te worden en bij ons wil het gewoon niet. Nog 2 weken wachten tot onze uitkomtsten van de onderzoeken. Boh wat lijkt dat nu nog lang te duren. Voor nu even keihard een potje janken en mezelf weer oprapen. Voel me aan een kant gewoon schuldig naar haar toe dat dit nieuws bij mij zoveel pijn doet. Kennen jullie dat ook? 
 
 
Zwindo, het slijm is zeker herkenbaar, had dit 2 weken geleden ook en nu dus ongesteld geworden. Normaal voel ik hem ook, maar door de curretage dacht ik dus dat de buikpijn daar nog van kwam ?. 


Bo-Belle, wat spannend!!! Ik hoop zo hard dat dit streepje een echt streepje is en gewoon lekker 9 maand een streepje mag blijven! Ik kruis alles wat ik kan kruisen ?. Het is voor ons idd dubbel, omdat we gewoon telkens gaan moeten afwachten of het wel of niet gezond is. De kans met de hoge dosis zakt wel enorm, van 25% naar een 'normaal' risicopercentage dat Bij elke zwangerschap aanwezig is. Maar ik ben al wel blij dat het gewoon natuurlijk kan, ik keek enorm op tegen de hormonen die je moet nemen bij ivf/icsi. Uiteindelijk zijn we, met behulp van clomid, enorm vruchtbaar en ben ik 2x direct zwanger geworden. Ik hoop nog dit jaar te kunnen bevallen?!
 
Nou dames, ik heb net gebeld met de ha. Ik heb blaasontsteking. Nog nooit eerder gehad. Ik schrok een beetje van de bloeding tijdens het plassen.. iemand hier ook blaasontsteking gehad? Zo ja hoelang? Wat waren jullie klachten? En ben ook benieuwd of iemand wel zwanger is geraakt na zo een blaasontsteking? 
 
Dag iedereen, ook ik lees al enige tijd mee en heb nu besloten mij bij jullie aan te sluiten. Ik hoop daarmee een beetje een outlet te vinden voor al die emoties die ik elke maand weer voel en vanuit jullie berichten zo herkenbaar zijn.
Even snel een introductie van mijzelf. Ik ben net 27 geworden en mijn partner is 26 jaar oud. Vorig jaar in april hebben wij besloten om voor een kindje te gaan. ik ben meteen gestopt met de pil en mijn cycli zijn daarna rond de 34 dagen gebleven. Met een uitschieter naar beneden, maar ook maar boven rond de 40 dagen. Nu sinds twee maanden ben ik ook mijn temp aan het bijhouden om wanneer het een jaar is geweest al iets aan de arts te kunnen laten zien, met enige moeite vanwege onregelmatige diensten (nachten etc.). De eerste maand met temp  zie ik wel een dip maar geen stijging (ovulatietesten laten wel esn mooie piek zien) en begon ik ook bang te worden dat er iets met mij aan de hand is... ovuleer ik misschien niet? deze cyclus heb ik wel iets van een stijging maar later dan je zou willen. 
Alles bij elkaar maakt mij ontzettend onzeker..  waarom zitten we al in ronde 10 en is het nog niet gelukt?! Boos en vooral erg verdrietig en elke keer weer de hoop die oploopt om vervolgens keihard naar beneden gehaald te worden wanneer de testen negatief blijven en de menstruatie weer opduikt... 
We zitten nu weer op het wachtbankje en als het goed is volgend weekend mijn NOD. Hopelijk natuurlijk niet, maar op het moment lukt het me niet meer om positief te blijven. Overal om mij heen raken mensen zwanger, krijgen babies... waarom wij niet...
 
@Faelexa
begrijp helemaal hoe je je voelt, ben toevallig zelf ook vorig jaar eind maart gestopt met de pil en inmiddels ook alweer 10 maanden (en nog maar 6 rondes, mijn cyclus schiet nog steeds alle kanten op) verder.. Wat ik zelf merk is dat ik me beter voel op de momenten dat ik het iets meer loslaat. Pas na NOD (voor zover ik die weet) luisteren naar mijn lichaam en alle kwaaltjes die erbij horen ipv mezelf gek te maken iedere ronde weer.
Veel sterkte in dit wachtproces! 
 
Daantjevijfendertig ik zit net op het randje dat het nog door de ovitrelle kan komen. Dit is de spuit die je krijgt om je eisprong op te wekken, die heb ik vorige week donderdag om 07.00 gezet. Men zegt dat ovitrelle tot 10 dagen een valspositieve test kan geven. Maarrrrr elk lijf en elke cyclus is weer anders. Spannend dus! 
Ons traject is in het kort: vanaf zomer 2017 gestopt met de prikpil, in de winter weer een cyclus, heel 2018 gebeurde er niks, 2019 3x een positieve test maar ook weer op of vlak na nod ongesteld (vroege miskraam). En nu dus net begonnen met de eerste iui (verminderde zaadkwaliteit en dan met name volume en ikzelf heb adenomyose). 
Oh zwindo SUPER herkenbaar! Een vriendin van mij vertelde hun blije nieuws vorig jaar en ik moest instant huilen en dat was in eerste instantie niet van geluk... gelukkig was dat echt maar even en was ik daarna natuurlijk meteen blij voor ze! Scheelde ook dat zij weten van onze wens en de weg die we al af hebben gelegd. Maar ja, ik vind het ook lastig. Bij de een erger dan de ander... is in mijn ogen ook ècht niet gek hoor
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan