Ik wilde dit toch even met jullie delen.. heeft mijn vent dit weekend toch een nachtmerrie gehad dat hij onvruchtbaar zou zijn! Dit vertelde hij gisteravond in bed. Ik werd er een beetje verdrietig over (hij kan er niets aan doen), maar ik ben ook blij dat hij eindelijk emotie laat zien over ons traject, t heeft even geduurd maar t komt er eindelijk uit. Hij zegt dat hij heel graag nog een kindje wil en dat daar die boze droom van komt, maar poe hé. En dan merk je weer eens wat een taboe er rondom mannelijke vruchtbaarheid is! Misschien heeft hij deze week ook wel extra spanning, want ik voel mij vooral s avonds opgeblazen en misselijk (had ik vorige maand ook) en zegt hij tegen mij wel lekker probeer je op iets anders te concentreren, maar heeft hij t eigenlijk tegen zichzelf!