Vriend geeft dubbele signalen voor kindje
- Onderwerp starter Olifantje
- Startdatum
Hoi allemaal!
Geduld is inderdaad de perfecte omschrijving. Wij gaan ook goed. Hebben het regelmatig over de toekomst met een kindje en ik krijg ook de ruimte om er lekker over te kletsen. Ik ben begonnen met het gebruiken van ovulatietesten en mijn vriend vindt dat prima. Hij wil alleen de uitkomsten nog niet horen, dan voelt hij toch nog een bepaalde druk. Hij durft wel gewoon klaar te komen, alleen heeft hij daar soms wat moeite mee (dat heeft hij altijd al gehad) waardoor het niet altijd lukt. We nemen de tijd en mocht het dit jaar niet lukken, dan wil hij wel meer betrokken worden met ovutesten etc.
Op dit moment ben ik twee dagen overtijd, maar gistermiddag was de test nog negatief. Ik wacht het rustig af en als mijn menstruatie over 1 a 2 dagen nog niet aanwezig is dan probeer ik nog een testje. Ik vind het allemaal wel spannend en kijk er zo naar uit!
Geduld is inderdaad de perfecte omschrijving. Wij gaan ook goed. Hebben het regelmatig over de toekomst met een kindje en ik krijg ook de ruimte om er lekker over te kletsen. Ik ben begonnen met het gebruiken van ovulatietesten en mijn vriend vindt dat prima. Hij wil alleen de uitkomsten nog niet horen, dan voelt hij toch nog een bepaalde druk. Hij durft wel gewoon klaar te komen, alleen heeft hij daar soms wat moeite mee (dat heeft hij altijd al gehad) waardoor het niet altijd lukt. We nemen de tijd en mocht het dit jaar niet lukken, dan wil hij wel meer betrokken worden met ovutesten etc.
Op dit moment ben ik twee dagen overtijd, maar gistermiddag was de test nog negatief. Ik wacht het rustig af en als mijn menstruatie over 1 a 2 dagen nog niet aanwezig is dan probeer ik nog een testje. Ik vind het allemaal wel spannend en kijk er zo naar uit!
Ah zwaantje wat leuk voor je! En en????
Hier gaat het minder, het onderwerp baby word voor mij een wekelijks onderwerp. Het ene moment praten we er leuk over en zegt mn vriend: het duurt niet langs meer misschien een week of een maand. Vervolgens zegt hij tegen een kennis dat het ons leuk lijkt volgens jaar zomer een kindje te verwelkomen. Maar als ik vraag wanneer gaan we ervoor?? Nee dan weet hij het niet en wil hij wachten.
Vandaag een gefrustreerd gesprek gehad, misschien combo druk op het werk en thuis de tuin verbouwen maar ik voel me soms aan het lijntje gehouden terwijl hij reageert dat het goed moet voelen (wat ik snap) help...?
Hier gaat het minder, het onderwerp baby word voor mij een wekelijks onderwerp. Het ene moment praten we er leuk over en zegt mn vriend: het duurt niet langs meer misschien een week of een maand. Vervolgens zegt hij tegen een kennis dat het ons leuk lijkt volgens jaar zomer een kindje te verwelkomen. Maar als ik vraag wanneer gaan we ervoor?? Nee dan weet hij het niet en wil hij wachten.
Vandaag een gefrustreerd gesprek gehad, misschien combo druk op het werk en thuis de tuin verbouwen maar ik voel me soms aan het lijntje gehouden terwijl hij reageert dat het goed moet voelen (wat ik snap) help...?
@Olifantje Helaas nog niet zwanger! De menstruatie brak iets later alsnog door. Ik zit nu in ronde 5 en begin wel wat ongeduldig te worden en ja, ik weet dat het wel een jaar kan duren maar alsnog. Mijn vriend vindt alles nog steeds heel spannend (begrijpelijk) en kan het zich allemaal nog moeilijk inbeelden. Ik hoop dat dat wat beter gaat zodra ik in verwachting ben, maar tot die tijd gaan we zo verder. Ik vertel hem nog steeds weinig over de uitkomsten van de ovutesten, want hij ervaart dan nog steeds te veel druk en dan lukt het hem helemaal niet meer. Dit vind ik soms lastig, maar ik snap het ook wel.
Het 'weet ik niet' antwoord herken ik heel erg en ik vond dat zelf heel vervelend. Je kan op die manier geen fatsoenlijk gesprek voeren. Daarbij had ik soms het idee dat het gebruikt werd om echte gevoelens niet uit te spreken. Dit heb ik toen ook tegen mijn vriend gezegd en ik heb aangegeven dat zoiets keer op keer zeer doet.
Dat je niet aan het lijntje gehouden wil worden is logisch! Je mag dan ook best eens op je strepen gaan staan. Dat is niet altijd leuk, maar het is en blijft geven en nemen. Natuurlijk willen jullie er allebei helemaal klaar voor zijn, maar het is niet fair dat jij jouw wens constant uitsteld voor hem. Geef daarnaast ook gewoon aan dat uitspraken zoals misschien over een week, een maand of pas volgende zomer heel verwarrend zijn en dat het wat met je doet.
Houd vol (moeilijk-moeilijk-moeilijk, ik weet het!)
Het 'weet ik niet' antwoord herken ik heel erg en ik vond dat zelf heel vervelend. Je kan op die manier geen fatsoenlijk gesprek voeren. Daarbij had ik soms het idee dat het gebruikt werd om echte gevoelens niet uit te spreken. Dit heb ik toen ook tegen mijn vriend gezegd en ik heb aangegeven dat zoiets keer op keer zeer doet.
Dat je niet aan het lijntje gehouden wil worden is logisch! Je mag dan ook best eens op je strepen gaan staan. Dat is niet altijd leuk, maar het is en blijft geven en nemen. Natuurlijk willen jullie er allebei helemaal klaar voor zijn, maar het is niet fair dat jij jouw wens constant uitsteld voor hem. Geef daarnaast ook gewoon aan dat uitspraken zoals misschien over een week, een maand of pas volgende zomer heel verwarrend zijn en dat het wat met je doet.
Houd vol (moeilijk-moeilijk-moeilijk, ik weet het!)
Ik heb met hetzelfde gezeten. Alleen werkte onze leeftijd ook tegen. Al 8 jaar samen en beide een dochter uit een eerdere relatie. Maar ik wilde heel graag nog eens moeder worden. Van het begin af aan daar open im geweest.
In het begin gaf hij aan ook nog ooit vader te willen worden. Maar er speelde nog een hoop dingen eromheen en daar moest eerst rust in komen. 2 jaar geleden hadden we alles voor elkaar maar nog steeds viel er niet echt over te praten. Onze leeftijd werk tegen ik toen 37 en mijn vriend nog een stuk ouder. Ik heb hem uiteindelijk een brief geschreven en daarin heel duidelijk gezegd hoe ik erover denk. En ook dat dit voor mij echt een heel belangrijk iets was dat deze wens heel erg diep zat. Ik heb hem die brief gegeven en nadat hij heeft gelezen zei hij een dag later dat hij het ook heel graag wilde en inmiddels hebben een zoontje erbij van 5 maanden. Vooral duidelijk zijn en heel eerlijk je gevoel vertellen en ook zeggen hoe belangrijk het voor jou is
In het begin gaf hij aan ook nog ooit vader te willen worden. Maar er speelde nog een hoop dingen eromheen en daar moest eerst rust in komen. 2 jaar geleden hadden we alles voor elkaar maar nog steeds viel er niet echt over te praten. Onze leeftijd werk tegen ik toen 37 en mijn vriend nog een stuk ouder. Ik heb hem uiteindelijk een brief geschreven en daarin heel duidelijk gezegd hoe ik erover denk. En ook dat dit voor mij echt een heel belangrijk iets was dat deze wens heel erg diep zat. Ik heb hem die brief gegeven en nadat hij heeft gelezen zei hij een dag later dat hij het ook heel graag wilde en inmiddels hebben een zoontje erbij van 5 maanden. Vooral duidelijk zijn en heel eerlijk je gevoel vertellen en ook zeggen hoe belangrijk het voor jou is
@ zwaantje
Ah maar het komt echt goed! Misschien is het extra verassend als het dan toch gebeurd. Is er een reden waardoor hij het lastiger vind om klaar te komen? Mijn vriend had dit in het verleden maar is daar nu helemaal "vanaf".
@ gebruiker
Ik kan me heel goed voorstellen dat als je ouder bent het helemaal gaat tikken!! En wat leuk dat jullie nu ook samen een kindje hebben , hoe kijkt hij erop terug?
We hebben na volgende week 2 weken vrij en ik probeer vol te houden er niet over te beginnen, hij benoemde gister ook dat hij het leuke nieuws wil geven als het rustig is en hij ook lekker in zn vel zit. Ik hoop dat dat gaat lukken tijdens de vakantie. Dan zijn we ook weet een maand verder (zou niet meer dan een maand duren). We gaan het samen doen maar zoals jullie benoemen elke keer dat uitstellen is voor mij niet meer te doen, hij heeft vandaag wel verteld dat hij het heel eng vind. Die mannen ?
Ah maar het komt echt goed! Misschien is het extra verassend als het dan toch gebeurd. Is er een reden waardoor hij het lastiger vind om klaar te komen? Mijn vriend had dit in het verleden maar is daar nu helemaal "vanaf".
@ gebruiker
Ik kan me heel goed voorstellen dat als je ouder bent het helemaal gaat tikken!! En wat leuk dat jullie nu ook samen een kindje hebben , hoe kijkt hij erop terug?
We hebben na volgende week 2 weken vrij en ik probeer vol te houden er niet over te beginnen, hij benoemde gister ook dat hij het leuke nieuws wil geven als het rustig is en hij ook lekker in zn vel zit. Ik hoop dat dat gaat lukken tijdens de vakantie. Dan zijn we ook weet een maand verder (zou niet meer dan een maand duren). We gaan het samen doen maar zoals jullie benoemen elke keer dat uitstellen is voor mij niet meer te doen, hij heeft vandaag wel verteld dat hij het heel eng vind. Die mannen ?
@Olifantje Ja het komt vast en zeker wel goed! Ik hoop dat het deze ronde gaat lukken. Ik heb lekker vakantie en ben daardoor ook weer wat relaxter en uitgerust. Mijn vriend heeft altijd al moeite gehad met klaarkomen. Het lukt vaak wel, maar soms duurt het gewoon langer. Wij vermoeden dat dit te maken kan hebben met zijn ruime voorhuid, maar willen daar nu ook niet meer iets aan doen. Zolang hij geen druk voelt en gewoon ontspannen kan zijn dan gaat het goed.
Ik hoop dat jij en je vriend in de vakantie ook de rust hebben om er voor te gaan! En dan duimen dat het niet al te lang duurt haha! Het is en blijft een spannend proces en het blijft soms lastig om gevoel uit te leggen.
Ik hoop dat jij en je vriend in de vakantie ook de rust hebben om er voor te gaan! En dan duimen dat het niet al te lang duurt haha! Het is en blijft een spannend proces en het blijft soms lastig om gevoel uit te leggen.
Goedemorgen,
Ik heb deze thread zitten lezen en herkende wel het één en ander. Mijn man zijn moeder is 2 jaar geleden plotseling overleden. Zijn vader was een paar jaar daarvoor al overleden, dus het was voor mijn man een heel nare periode omdat hij op z'n 30ste geen ouders meer had. We hebben al een zoon van 5 en korte tijd voordat mijn schoonmoeder overleed begon bij mij de wens voor een 2e kindje. We hebben het er toen een aantal keer over gehad, maar meer hypothetisch. Zo van 'het zou leuk zijn'.
Na het overlijden van mijn schoonmoeder was het voor ons allemaal een gekke tijd. Het heeft dan ook een ruim halfjaar geduurd voordat het bij mij weer begon te kriebelen. Ook toen hebben we het er wel over gehad, maar was bij m'n man de behoefte om erover na te denken totaal weg. We deden toen al een tijdje aan voor het zingen de kerk uit, dus het enige wat hij zei was dat als het een verrassing zou zijn het 2e kindje wel meer dan welkom zou zijn.
Na nog een halfjaar, dus zomer 2018 hebben we de afspraak gemaakt dat we gewoon seks zouden hebben zonder enige vorm van anticonceptie (dus ook niet meer voor het zingen de kerk uit). Ik heb PCOS en mijn redenatie was dat het makkelijk meer dan een jaar kon duren voordat ik zwanger zou worden, net als bij onze zoon. Wat toen ook heel erg heeft geholpen was dat we de bewuste afspraak hebben gemaakt om er geen druk op te zetten. Dus seks hebben op het moment dat we er zin in hebben en niet omdat ik ovuleer. Gewoon samen plezier hebben als partners en niet met een ander doel. Dat heeft ertoe geleid dat mijn man een week of 2 á 3 geleden tijdens een gesprek zei dat hij klaar was om doelgerichter te proberen en ook met een afspraak bij de fertiliteitspoli (vanwege de PCOS en dat we het nu meer dan een jaar "proberen") in te stemmen. Gelukkig is daar een wachtlijst van 2 - 3 maanden, dus hebben we ook de tijd om samen aan dat idee te wennen en het toch nog zelf te proberen.
Mijn tip is dus inderdaad om engelengeduld te hebben en goed te communiceren. Je hoeft je eigen wens niet alleen maar naar de achtergrond te schuiven, maar je moet er niet door verblind worden en wel oog blijven houden voor de wens van de ander. Ik heb bij praten met mijn man gemerkt dat het hielp om de emotie er een beetje uit te halen en heel eerlijk te zijn en helder te maken wat ik wil en voel (dus zonder huilen, boos worden, frustratie tonen etc.) en aan hem gevraagd of hij dat ook wilde doen. Verder hielp het bij ons echt heel goed om de seks als iets van ons te houden en niet als iets met een "hoger" doel. Toen ik duidelijk had gemaakt dat ik dat zo zag merkte ik dat mijn man het ook minder spannend vond meteen. Over een verrassing kun je je toch van tevoren niet druk maken
Ik heb deze thread zitten lezen en herkende wel het één en ander. Mijn man zijn moeder is 2 jaar geleden plotseling overleden. Zijn vader was een paar jaar daarvoor al overleden, dus het was voor mijn man een heel nare periode omdat hij op z'n 30ste geen ouders meer had. We hebben al een zoon van 5 en korte tijd voordat mijn schoonmoeder overleed begon bij mij de wens voor een 2e kindje. We hebben het er toen een aantal keer over gehad, maar meer hypothetisch. Zo van 'het zou leuk zijn'.
Na het overlijden van mijn schoonmoeder was het voor ons allemaal een gekke tijd. Het heeft dan ook een ruim halfjaar geduurd voordat het bij mij weer begon te kriebelen. Ook toen hebben we het er wel over gehad, maar was bij m'n man de behoefte om erover na te denken totaal weg. We deden toen al een tijdje aan voor het zingen de kerk uit, dus het enige wat hij zei was dat als het een verrassing zou zijn het 2e kindje wel meer dan welkom zou zijn.
Na nog een halfjaar, dus zomer 2018 hebben we de afspraak gemaakt dat we gewoon seks zouden hebben zonder enige vorm van anticonceptie (dus ook niet meer voor het zingen de kerk uit). Ik heb PCOS en mijn redenatie was dat het makkelijk meer dan een jaar kon duren voordat ik zwanger zou worden, net als bij onze zoon. Wat toen ook heel erg heeft geholpen was dat we de bewuste afspraak hebben gemaakt om er geen druk op te zetten. Dus seks hebben op het moment dat we er zin in hebben en niet omdat ik ovuleer. Gewoon samen plezier hebben als partners en niet met een ander doel. Dat heeft ertoe geleid dat mijn man een week of 2 á 3 geleden tijdens een gesprek zei dat hij klaar was om doelgerichter te proberen en ook met een afspraak bij de fertiliteitspoli (vanwege de PCOS en dat we het nu meer dan een jaar "proberen") in te stemmen. Gelukkig is daar een wachtlijst van 2 - 3 maanden, dus hebben we ook de tijd om samen aan dat idee te wennen en het toch nog zelf te proberen.
Mijn tip is dus inderdaad om engelengeduld te hebben en goed te communiceren. Je hoeft je eigen wens niet alleen maar naar de achtergrond te schuiven, maar je moet er niet door verblind worden en wel oog blijven houden voor de wens van de ander. Ik heb bij praten met mijn man gemerkt dat het hielp om de emotie er een beetje uit te halen en heel eerlijk te zijn en helder te maken wat ik wil en voel (dus zonder huilen, boos worden, frustratie tonen etc.) en aan hem gevraagd of hij dat ook wilde doen. Verder hielp het bij ons echt heel goed om de seks als iets van ons te houden en niet als iets met een "hoger" doel. Toen ik duidelijk had gemaakt dat ik dat zo zag merkte ik dat mijn man het ook minder spannend vond meteen. Over een verrassing kun je je toch van tevoren niet druk maken