@ Jannie: Jeetje, wat schrikken, meid. Het wil vast helemaal niets zeggen en met jouw beeb is vast alles helemaal goed, maar dat is wel het allerlaatste wat je wilt zien. Hopelijk kun je vanavond nog even terecht. Die twee dagen tot donderdag lijken dan ineens weer een eeuwigheid.
Wel ontzettend leuk dat je buik zo groeit. Wat moet dat leuk zijn. En heel ongelofelijk. Dat moet toch ook een goed teken zijn!
@ Patricia: Voor jou ook nog maar twee daagjes tot je eerste echo. Dan nog wel geen kloppend hartje, maar toch alvast even een blik naar binnen of het begin goed verloopt. Spannend, hoor.
@ Laura: Fijn dat je ijzergehalte weer goed is. 8,3 is echt super voor een vrouw.
Vanmiddag je echo? Ben zo benieuwd. Hopelijk komt er iets positiefs uit.
Ja, dat drinken voor de echo en dan niet meer naar de wc mogen. Ik weet dat nog zo goed van mijn echo (de fatale). Ik moest toen zo ontzettend naar de wc, kon het bijna niet ophouden. Verschrikkelijk was dat.
Nou, je eerste dag werken zit er in ieder geval weer op. Nooit leuk, zeker niet als je dan onverwacht zoveel overleggen hebt! Kun je er niet eens rustig op je gemak weer inkomen.
Ik ben uiteindelijk gisteren rond het middaguur naar huis gegaan. Als ik niet zwanger was geweest, weet ik niet of ik op dat moment naar huis was gegaan. Achteraf was het geen moment te vroeg. Tegen de tijd dat ik thuis was, kon ik echt helemaal niets meer. Alles deed pijn en mijn hoofd stond op springen. Snel even mijn vriendin gemaild dat ik niet kon tennissen 's avonds en naar bed gegaan. Normaal kan ik altijd slapen, maar als je hoofd zo bonkt, dan valt dat niet mee. Het werd ook alleen maar erger. Alle holtes in mijn gezicht voelde aan alsof ze op springen stonden.
Toen manlief thuis kwam, vroeg hij of ik al een aleve had genomen. Nee, natuurlijk niet, vanwege de zwangerschap. Daar had hij even geen ergen in, maar hij is daarna meteen op internet gaan zoeken wat ik dan wel mag hebben. Komt erop neer dat paracetamol (zonder toevoegingen) wel mag (had de huisarts ook al gezegd), maar het liefste natuurlijk helemaal geen medicijnen. Wij hebben normaal alleen aleve in huis. Ik heel dapper besloten dat ik het wel een dag aan zou kijken en dat manlief anders de volgende dag (inmiddels vandaag) maar paracetamol moest kopen. Ajajaj, dat heb ik geweten. De hele nacht wakker gelegen met verschrikkelijke hoofdpijn. Tranen liepen regelmatig over mijn wangen, maar daarvan werd de hoofdpijn alleen maar nog erger.
Vanmorgen heeft manlief het hele huis op zijn kop gezet en toch nog paracetamol gevonden. Dat was wel een opluchting, maar ik wilde ze eigenlijk niet nemen. Ik wil gewoon geen enkel risico nemen. Ben dus maar op de bank gaan liggen met een ijszak op mijn gezicht in een poging het zaakje te verdoven. Wel met een theedoek ertussen natuurlijk. Al snel voelde mijn gezicht heel, heel koud aan. Maar het hielp wel. Heb voor het eerst een paar uur achter elkaar geslapen. Wat heerlijk zeg.
De ijszak ligt weer in de vriezer om 'op te laden'. Gelukkig lijkt het erop dat de ergste pijn nu ook zonder ijszak is gezakt. Wat een opluchting is dat, zeg.
Ik moet zeggen dat ik me wel de hele tijd ongerust heb liggen maken over mijn beebje. Manlief zegt dat een verkoudheid, hoe zwaar ook, echt geen gevolgen kan hebben voor het vruchtje, maar ik ben er niet gerust op. Ik kan me zo moeilijk voorstellen dat ik me zooooo slecht voel en dat dat voor mijn beeb niet uitmaakt. Mijn verstand zegt me ook wel dat het niet uitmaakt, maar toch.
Wat je er allemaal voor over moet hebben, he? Geen alcohol is nog tot daar aan toe, maar geen medicijnen kan toch wel heeeeel vervelend zijn. Ik heb het er graag voor over hoor, maar ik hoop wel met heel mijn hart dat het allemaal goed blijft gaan.
Nog 13 nachtjes slapen tot mijn echo....
Nou, ik zal ophouden met zeuren. Da's voor niemand gezellig. Ik ga wat te eten pakken, daar heb ik nu wel trek in. Gisteren heb ik nauwelijks gegeten en dat laat mijn buik me nu weten.
Jammer dat jullie niet kunnen horen hoe mijn buik tekeer gaat, het is een heel concert!
Tot later.
