Wens: zwanger in 2021

Hoi 
Hier even gal spuwen
Vanochtend het ziekenhuis gebeld waar we heen zouden voor ivf om te vragen of ze al gegevens hadden ontvangen van het martini ziekenhuis waar het iui traject was maar  ze hadden nog niks gekregen ze vroegen nog meer en ik dus martini weer bellen gynaecoloog was er niet dus belspraak staan voor morgenvroeg maar intussen belde het ziekenhuis van de ivf terug en die zei dat we niet bij hun terecht konden omdat ik te oud was dus ik was lichtelijk geïrriteerd omdat we nu voor niks zitten te wachten en als ik niet had gebeld nu nog steeds maar ik heb niet gewacht en heb meerdere ziekenhuizen/klinieken gebeld en bij 1 een aanmelding gedaan en die bellen terug voor een intake en 1 belt nog over de vraag of ze het wel doen kwa leeftijd dus dasr wacht ik nu op bij mijn vriend zakt de moed al.in zijn schoenen bij mij nog niet gelukkig maar baal wel bij ons is elke dag weer een dag te veel omdat we niet meer de jongste zijn voor dit traject  
 
Hoi Covo, 
Bedankt voor je lieve woorden! Ik ben nu al blij dat ik mijn verhaal hier met jullie heb gedeeld :) 
Ik ga eens even teruglezen in de berichten om te kijken wat jouw verhaal precies is. Ik maak uit je bericht op dat jij 2 miskramen hebt gehad en dat we ongeveer dezelfde leeftijd hebben. Ook ik heb hulp gezocht en heb nu gesprekken met een psycholoog. Dat voelt goed.
Inderdaad wat je zegt: het is voor ons nu na een aantal keer pech hopen op een keer geluk-fingers crossed! Soms knaagt het wel aan me; het feit dat ze niks hebben gevonden, betekent niet dat er niks IS. Daar was de gynaecoloog ook heel duidelijk in. Het is geen garantie. Ze vergeleek het met een 6 gooien met een dobbelsteen. Je kunt 3x achterelkaar 6 gooien of 50x geen 6 ? ik hoop dat die 6 een keer komt ? ook voor jou!! En alle andere dames hier uiteraard.
Je mag mij op de lijst zetten. Ik heb alleen geen idee wanneer mijn NOD gaat zijn. Ik dacht eind januari, maar heb mijn eisprong nog niet gehad, dus dat zal wel later worden. 
 
@Carolinerkj Jeetje wat frustrerend!!! Al dat wachten voor niks. Ik herken je gevoel van die tikkende klok. Hoe oud ben je als ik vragen mag? Goed dat je zelf zo ondernemend bent en erachter aan hebt gebeld. Hopelijk kunnen jullie bij een ander ziekenhuis/kliniek terecht. Ik kan me voorstellen dat dit heel stressvol moet zijn! 
 
@Carolinerkj wat naar zeg dat je zo aan het lijntje gehouden wordt eigenlijk. Als je inderdaad qua leeftijd niet meer in aanmerking zou komen dan verwacht je dat dat andere ziekenhuis (die je doorverwezen heeft) dat toch ook zou weten! Wel super knap dat je de moed hoog houdt en positief blijft. Het is inderdaag nog niet gedaan! Hoop dat je gauw goed nieuws krijgt.
@MamaL welkom in de groep. Wat een pittig verhaal. Dat is ook niet gek dat je daar nog last van hebt (gehad). Fijn dat je hier komt meepraten. Ik hoop dat het je gauw gegund is. 
Hoe is het met @Herfstbaby? de NOD komt heel dichtbij! Nog andere dames die verwachten deze week te kunnen testen? Ben wel in voor wat goed nieuws :) 
 
Oh Caroline serieus?? Dat meen je niet.. Wat Jessie inderdaad zegt, dat hadden ze in het Martini dan toch ook wel kunnen aangeven? Dit is geen fijne nazorg vanuit het Martini ziekenhuis hoor.
Wat goed van je dat je er gelijk achteraan bent gegaan en het er niet bij laat zitten! Hou ons op de hoogte hoor!

MamaL, je hoeft geen 300 berichten terug te lezen hoor haha. Bij mijn eerste miskraam was er bij een vroege echo nog niets zichtbaar, waardoor ze twijfelden aan de berekening en aan de levensverwachting van het vruchtje. Op 9 weken zagen we helaas bij de echo nog steeds geen levend vruchtje, dus was de conclusie dat het waarschijnlijk in een vroeg stadium al was gestopt. Ik vond dat heel moeilijk. Ik voelde me door de war, schaamde me ook heel erg omdat ik het idee had dat ik het dan fout had gezien etc. Maar ik had een positieve test, en tot aan de echo’s geen menstruatie. Ik heb gekozen voor curettage.
Mijn tweede miskraam kwam uit zichzelf los op 6 weken. Ook verdrietig, maar op een of andere manier kon ik daar beter mee omgaan.

Nu hou ik me vast aan de positieve percentages, en probeer ik mezelf nuchter te houden. Alles ziet er tot nu toe heel goed uit, en: ik kan niets doen om een miskraam te veroorzaken, maar ik kan ook niks doen om hem te voorkomen als het misgaat. Dus ik moet vertrouwen hebben in een goede uitkomst. Dat moet ik wel dagelijks tegen mezelf zeggen hoor. Ik ben vooral bang voor mijn eigen verdriet denk ik. Ik weet dat het ook deze keer hard aan zou komen.

Ik ben trouwens 34. Ik kan ook daar wat onzeker van worden, maar ook daar is niks aan te doen haha.

Ik heb je erbij gezet!

Ik sluit me aan bij Jessie: kom maar op met het goede nieuws van de volgende ronde NOD’s! Ik ben heel benieuwd hoe het met iedereen gaat, hoe iedereen zich voelt en wanneer dames gaan testen?
 
Bedankt dat je aangaf dat ik moest bellen covo anders had ik dit niet geweten maar ik ga wel even netjes maar  duidelijk aangeven dat ik niet echt netjes vind en dat ik in november had aangegeven dat we naar  het umcg wilden en toen hadden hun al moeten zeggen dat het niet kon nu zijn we 2 maand verder helaas en nergens op een wachtlijst??
MamaL ik ben in november 41 geworden en mijn vriend is in december 43 geworden dus we hebben niet heel veel tijd meer voordeel is wel.dat ik een korte cyclus heb dus als het niet lukt word ik vóór de NOD ongesteld en kunnen we snel weer door maar  
 
 
 
 
Ik vind het best frustrerend te lezen dat ziekenhuizen en hun medewerkers, van de afdelingen die hiermee te maken hebben, geen oog hebben voor hoe belangrijk dit voor jullie als stel is. Ik zou anders verwachten en ik snap je boosheid zeker.

Ik hoop dat je snel ergens anders op de wachtlijst kunt!
 
@JessieJM Dankjewel!
@covo Ik herken me heel erg in je verhaal. Ik kan me goed voorstellen dat die onzekerheid en onduidelijkheid bij je eerste miskraam erin hakte. Wat dat betreft is het toch 'fijner' als het voor een echo uit zichzelf op gang komt.
Je verwoordt het mooi- Je druk maken over de dingen waar je geen controle over hebt is zinloos. Vertrouwen hebben is het enige wat we kunnen doen. Ook wat je zegt over bang zijn voor je eigen verdriet herken ik. Maar: We can do this ❤️
@Carolinerkj zo frustrerend allemaal! Zeker als je het gevoel hebt dat de tijd begint te tikken. Ik duim heel hard dat je op korte termijn ergens anders terecht kan! 
 
Terug
Bovenaan