wie heeft er ook zo'n hekel aan de fopspeen?

Wat is er zo erg aan een fopspeen? Ik ben echt niet bang dat de kleine er niet meer vanaf komt; nog nooit een vent van 18 gezien met zo'n ding in zijn mond;) Trouwens, boven de 6 jaar is het al zoeken naar 'verslaafden'.
En dat het er stom uitziet? Kom op meiden! Dat is toch zéker geen argument als het gaat om het welbevinden (lees zich prettig voelen met zo'n ding in zijn mond) van je kind. Echt... Waar hebben we het over?
 
Wat ik trouwens ook een beetje jammer vindt is dat ik lees dat (bijna) alle mama's het gevoel lijken te hebben hun keuze voor toch een fop te moeten verdedigen of zich ervoor te moeten excuseren...Kom op joh, tis toch niet alsof je je kind iets vreselijks aandoet met zo'n speen ;)
 
inderdaad wat een gezeur zeg over een fopspeen!!!Ze zeggen ook dat als je kindeje je fopspeen overdag af en toe in heeft dat dan zijn spraakontwikkeling niet goed gaat,of zich niet goed ontwikkelt nou ik denk dat dat allemaal wel meevalt!Ik heb liever een kind dat wat troost vind in zijn speentje dan een kindje dat onrustig is!!
 
Ik denk dat het ene kindje liever een fopspeen heeft, de ander liever zijn duim en de volgende heeft helemaal niets nodig. Ik vind dat je naar je baby moet kijken, waar heeft hij/zij behoefte aan. Ik was erg blij dat Tijs een fopspeen mocht. Tijs is nu inmiddels 9.5 maanden. Na een week was echt duidelijk dat het niet ging lukken om Tijs aan de borst te laten drinken. Hij was er te onrustig voor. Dus hij kreeg bv via een flesje en mocht na een week ook een fopspeen. Wij helemaal blij, want we hadden bijna geen pinken over. Tijs heeft altijd veel zuigkracht gehad, hierdoor had hij zijn fles altijd in een kwartier leeg. Maar dan had hij nog erg veel zuigbehoefte. Dus na zijn fles kreeg hij zijn fopspeen. Nu heeft hij zijn fopspeen alleen nog in bed. Hij heeft zijn duim ook gevonden, maar als hij echt moe is wil hij zijn fopspeen. Daar heb ik totaal geen moeite mee. Hij gelukkig en wij gelukkig.

Groetjes,
mama van Tijs
 
Hallo,

Toen mijn dochter geboren werd...(bevallen in het ziekenhuis na 2 dagen ontslag) wilde mijn toch wel lieve kraamhulp hoor, mijn dochtertje een speen aansmeren, dit hebben we 1 dag geprobeerd, en door me onzekerheden e.d., heb ik toch me moed kunnen opbrengen het DAADWERKELIJK te zeggen dat, ik er gevoelsmatig er ook NIET achterstond, dat me dochter een speen kreeg t.a.v. het "stille"van de zuigbehoeftes. Ik werd er nl. er kriegelig van de onrust die me dochter kreeg en ik dus ook, wanneer "het ding" (sorry zo noem ik het ivm de afkeer) er uitfloepte en ik dacht inderdaad ook over het verdere verloop van het toepassen van een speen. Dit neemt niet weg dat ik andere ouders veroordeel op het toelaten van een speen, maar ik heb er in me omgeving te nare ervaringen mee gezien; w.b. het afleren. En aangezien onze dochter met 20 wkn in me buik al een duimelotje was, zocht ze die op een gegeven ook weer buiten de buik met  momenten op en je eigen duimpje, ben je nooit kwijt, :D. Nu zie ik me dochter (nu inmiddels bijna 16 maanden) zelden tot nooit meer duimen.Alleen als ze echt ziek is ( uit troost) of echt heeeel heeeeeel moe.Maar het is een "gevoelskwestie"m.i. wat je er mee wil, zo mij menigmaal gezegt is in het begin van me moederendefase een gouden tip."DOE JE DING OP GEVOEL".dan komt het echt wel goed, oerinstinct is ons als moederzijnde niet voor niets meegegeven, ben ik van overtuigd.

vr.gr. Hetty ( moeder van dochter Nikki bijna 16 maanden)
 
en als het dan om niet gebruikende speenbaby's gaat die last hebben van darmkrampjes, is het goed uitlaten boeren, van de gedronken melk, zeker een goede tip. (en dit hoeft niet persé 1 boer te zijn, was mijn ervaring) Maar  mijn dochtertje  vond het ook prettig als haar buikje "geaaid"werd.. natuurlijk wel met de klok mee.., wilde ik nog ff toevoegen.
 
Ik heb zo'n hekel aan spenen, vooral als ik zie dat mensen bij 1 kikje al  de stop  in de mond van de kleine duwen  of nog erger van die grote  kids die nog met een speen rond lopen en dan met speen in de mond gaan praten, zo slecht voor de spraakontwikkeling.
Mijn  dochter leek een grote zuigbehoefte te hebben en ze vondt mijn pink dus ook erg lekker. Toen hebben we toch maar een speentje gekocht maar, telkens na 2 sabbels was ze em weer kwijt en dus had ze al snel haar duimpje ontdekt.
Ik blij en ze duimt alleen als ze in bed ligt of heeel erg moe is.
 
Mijn meisje van 4 maanden krijgt de speen wel als ze hem wil hebben. Op het moment neemt ze vaker haar duim (of hand), maar vanavond nam ze de tut wel weer toen ze even aan het zeuren was en ik vind er niets mis mee. Ik heb  ben ook niet zo'n fan van  de speen als je bv naar de Pfafs kijkt, waar zelfs de oudste kleindochter nog een tut heeft en de oudste kleinzoon met de tut naar school gaat. Dat zou ik zelf niet toestaan.

Hier is het idd zo dat altijd ergens op gesabbeld wordt, of de speen, of de duim of een spuuglapje.

Kijk, mijn ex duimde nog steeds toen hij 19 was en dat is dus een nadeel van duimen. Ik denk niet dat hij de speen op die leeftijd nog gebruikt had.

Als het tijd wordt om het af te leren, krijgen we de speen er wel uit, ik hoop alleen dat ik het duimen ook afgeleerd krijg.

Groetjes Ilona
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan