Hey Polleke,
O je krijgt vrijdag al je uitslagen, spannend hoor! Ik snap best dat je bang bent. Voor het onzekere, je weet niet wat je te wachten staat en wat er dus allemaal gaat gebeuren en welke mogelijkheden er zijn. Ik begrijp het helemaal. Ik was ook bang en zelfs nu ben ik bang en misschien nog wel banger dan de voirge keer. Terwijl ik weet dat ik zwanger kan worden. Maar dat komt omdat het ook nog eens fout is gegaan.Ik hoop dat je positief nieuws krijgt te horen, dus dat ze je goed kunnen helpen met het zwanger worden. Waardoor je ook over een niet al te lange tijd ook zwanger bent!!
Ik zal aan je denken vrijdag en ga ook hard voor je duimen. Ik weet dat het niet makkelijk is maar laat het over je heen komen. Je kunt nergens mee rekening houden omdat je niet weet wat er gaat komen, en als je ergens mee rekening houdt kan het alleen maar terleurstellend zijn en niet zijn wat je zou verwachten. Of je zit je suf te piekeren wat er inderdaad allemaal fout kan zijn en dan is er niks aan de hand en heb je voor niks suf gepiekerd. Dus laat het echt over je heen komen, nogmaals ik weet dat het moeilijk is maar ik heb het allemaal meegemaakt, en ik kan je verzekeren, dat is echt de beste methode.
Ik vond het verder wel een zwaar traject, met name het elke keer maar weer moeten wachten op bijvoorbeeld uitslagen of onderzoeken enz. De terleurstellingen die je in het traject meemaakt. Ik moest in het begin niet zoveel naar het ziekenhuis, maar met de injecties wel. Dan moeten ze heel goed in de gaten houden om te bekijken of je geen overstimulatie krijgt, want dat kan behoorlijk gevaarlijk zijn. Met de hormooninjecties moest ik elke week naar het ziekenhuis en toen ze echt begonnen te groeien om de 2-3 dagen. Dat is met name heel moeilijk te combineren met je werk. Het is ook zwaar voor je relatie, want als je eenmaal zo'n traject ingaat dan vergt dat veel energie en moet je dus samen sterk staan. Gelukkig zijn mijn man en ik er alleen maar sterker uit gekomen, maar veel met elkaar blijven praten is erg belangrijk en toch ook elkaar weer ruimte geven en je leven er niet compleet door te laten beinvloeden. Probeer er niet 24 uur per dag, 7 dagen per week ermee bezig te zijn,want dat trek je op ten duur niet meer. Ik weet dat dit ook moeilijk is wat ik zeg, omdat je het zo graag wil, een kindje.
Ik hoop echt dat je er wat aan hebt wat ik vertel en dat ik je niet alleen maar banger maak, maar ik wil je graag helpen met wat ik weet.
Het is wel zo als je eenmaal zwanger bent dan ben je zo dolgelukkig dat je heel het traject al weer helemaal vergeten bent en het net is of het maar voor een korte duur was. Tenminste dat hadden wij.
Jij ook heel veel geluk en als je nog wat wil weten, laat het maar horen!!!
Liefs
hey triesje,
wat fijn dat je je verhaal hebt verteld! ook heel verdrietig zeg! dan ben je eindelijk zwanger en gebeurt er zoiets! Ik gun het je zo dat jullie snel weer zwanger mogen zijn...
wij krijgen vrijdag de uitslagen! ben eigenlijk best bang, want het kan natuurlijk ook helemaal niet goed zijn en daar had ik eigenlijk nog helemaal geen rekening mee gehouden.
hoe heb je het hele traject ervaren? is het slopend? moest je ook veel naar het ziekenhuis??
heel veel geluk..
xx
