Wie ook zo ziek van de zwangerschap?

Hay,

Nou ik ben weer terug van de huisarts en alles was (zoals eigenlijk verwacht) allemaal goed. Ik heb een mooi hartje zien kloppen en een mooi mensje zien bewegen. Toch fijn inderdaad dat zo iemand je serieus neemt en even de moeite neemt om te kijken. Weer een hele geruststelling en ik heb me voorgenomen om nu lekker te gaan genieten van het mooie weer.

Voor jou ook fijn dat je baas je zo serieus neemt. Dat zij er helemaal achter staat dat je gewoon lichamelijk niet in staat bent om te gaan werken en je ook de tijd gunt. Ik hoorde van de week van een collegaatje van mij dat er een hele discussie om mij geweest was op het werk. één van mijn collega's kon maar niet begrijpen dat ik me zo aanstelde en dat ik had gezegd dat ik dit nooit meer wil meemaken. Nou zij moet eens zo vreselijk ziek zijn. Zij denkt dat je 9 maanden lang op een roze wolk zweeft als je zwanger bent. Helaas is dit dus niet bij iedereen het geval. Gelukkig heeft een andere collega het voor mij opgenomen en is de storm weer een beetje bedaard.

Volgens mij blijft het de komende tijd nog wel mooi weer dus dat is lekker als jullie  gaan kamperen. Lekker hoor, eventjes helemaal weg en even nergens aan denken. Probeer er maar lekker van te genieten hoor!!!

Nou ik ga weer lekker de tuin in.

Groetjes,
Jacoline
 
Hoi jacoline!

Wat fijn voor je dat de echo goed was!
Over wat jij zei over jouw uitspraak (ik vind overigens absoluut niet dat je je aanstelt). Maar ik  ben wel benieuwd... misschien een brutale vraag... naar zou de misselijkheid voor jou echt een reden zijn om geen volgende zwangerschap aan te gaan...?

Ik kan het me dat namelijk wel voorstellen... maar aan de andere kant... je vergeet het snel!! Bij mijn eerste zwangerschap (toen was ik ook erg misselijk en had een moeilijke bevalling) zei ik tijdens de bevalling (en dat meende ik serieus) 'ik weet niet of ik dit nog wel een keertje wil/kan'. Ik weet nog dat ik dat zei, maar wat ik nou precies voelde.... dat vergeet je. Nu denk ik: zo erg was het vast niet... hihi. Grappig hoe je lichaam werkt. Je vergeet het gewoon.

Dus daar ben ik wel benieuwd naar. En, een tweede zwangerschap kan heel anders verlopen!!

Succes
 
heyhey,

Wat fijn dat je gerustgesteld bent jacoline !!  :)

ik ken dat wel hoor het gevoel dat sommige mensen je een aansteller vinden "misselijkheid hoort toch bij zwanger zijn"  zeggen ze dan,  maar als ik dan uitleg hoe lang al en hoe vaak per dag, dan moeten ze toch even slikken ....
Ik moet me dan wel even inhouden omdat ik het inmiddels al zo vaak heb gehoord, dat d'r van binnen wat begint te grrrrrrrrrrrrrommen. En ik baal dat ik het gevoel heb dat ik mezelf moet verdedigen.

Wat jacoline heeft dat gevoel heb ik ook, ik denk niet dat ik dit nog een tweede keer aan kan, hoewel ik me wel bewust ben dat je d'r wellicht anders over denkt als alles achter de rug is. Het hele ziek zijn vraagt zoveel van jezelf (ik ben inmiddels al 11 weken thuis), maar ook van je omgeving en in t bijzonder van mijn man.
We klimmen d'r nu weer aardig bovenop, maar d'r zijn momenten geweest dat het van mij allemaal niet meer hoefde (en dat nadat we 2 jaar lang vurig hebben gehoopt op dit wondertje...). Voor mij kwam de definitieve klap toen het hele circus rondom de vlokkentest kwam, dat was eigenlijk de laatste klap waardoor ik dacht ik denk niet dat ik mezelf... dat ik ons... dit nog een tweede keer aan wil doen, hoewel ik zeker weet dat al dit leed als sneeuw voor de zon verdwijnt zodra ik mijn dochter in de ogen kijk en wellicht nog wel eerder... De geniet-momentjes beginnen nu vaker aanwezig te zijn dan de echte elendige-momentjes.

Fijne dag!

Groet,
Anne
 
He meiden,

nou, gisteren teruggekomen van vakantie en ik lees hier dat het allemaal nog wel aardig hetzelfde is, behalve dat het goeie weer wel goeie invloed heeft, :) Op het gemoed dan vooral, :p

Hier gaat het wel redelijk. Tijdens de vakantie veel last gehad van de misselijkheid, vooral tijdens ontbijt en avondeten, (soms echt kokhalsend aan tafel, regelmatig niet gegeten en wat meegenomen voor later.. Stond dat hotelpersoneel me aan te kijken van: waar ga jij met dat broodje heen? Nou, laat ze maar mooi denken: ik heb lekker voor mezelf gezorgd, :)
En een keer tijdens het avondeten plakjes kaas en brood aan laten rukken... dat ging er toen wel in...
De emesafene werkte de afgelopen week juist averechts, dus die heb ik maar even laten zitten... Overdag ging het wel redelijk en ik lag gewoon elke avond uiterlijk half tien op bed. Heb hier en daar wat extra rust genomen en dat werkte wel: vermoeidheid doet de misselijkheid geen goed. Dat heb ik gisternacht gemerkt, toen we er om 3 uur uit moesten om op tijd op het vliegveld te zijn. Kreeg direct ruzie met m'n man ook, want die kwam er maar niet uit... Zucht: dat moet ik niet hebben nu. En op het vliegveld in tranen: zeiden ze dat het vliegtuig overboekt was en dat we op een andere vlucht gezet zouden worden... Gelukkig heeft onze reisleider dat opgelost, maar die dingen kan ik momenteel echt niet hebben nu, :-(

Maar.... vanochtend normaal m'n crackertje gegeten, zonder last te hebben van allerlei luchtjes van gebakken ei, vis, e.d. En daarna door naar het diagnostisch centrum voor de tweede poging tot echo. Die echt super gelukt is! We hebben 4 mooie foto's en een mooie video, waar de baby echt superduidelijk op te zien is!!!! Helemaal geweldig!!!
Volgens deze echo ben ik 13 weken en uitgerekend 13 november... Tja, alles is wel supermooi in proportie en alle vingertjes konden we tellen, dus ik hou zelf er gewoon rekening mee dat we gewoon een klein babytje krijgen (m'n man en ik zijn beiden ook niet zo groot en als kind zelfs kleiner dan gemiddeld, dat trok pas recht tijdens de puberteit...) En dat het dus eventueel toch nog wel ietsje eerder kan zijn... (zeker omdat ik volgens de vorige echo nu pas 12 weken zou zijn, dus deze heeft het in ieder geval een weekje bijgetrokken, (volgens laatste menstruatiedag zou ik nu 15 weken zijn). En omdat ik toch vanaf m'n verwachte NOD (even daarvoor al) buikpijn heb gehad....
Dus nou, we zullen zien. We zijn helemaal blij dat het goed is, en dat we het zo goed hebben kunnen zien. De dame die de echo uitvoerde was ook helemaal verbaasd: jeetje, wat kunnen we alles goed zien, deze is wel fotogeniek zeg! Nou, maar goed ook, want vorige keer konden we alleen achterkant van het koppie en het ruggetje zien... vond dat we dit wel even verdiend hadden nu, :-D
De baby was erg rustig trouwens, (vorige keer ook), dus even reagerend op de verhalen over wel/niet voelen van de baby (ik voel nog niets, m'n buik is net heel ietsje gegroeid. M'n reisgenoten zeiden al toen we aan het zwemmen waren in de Dode Zee: waar zit die baby dan? Ja, nou, m'n buik is wel iets gegroeid, maar ik heb altijd een dunne buik gehad en de meeste dames in onze groep hadden (zonder zwanger te zijn) een dikkere buik, :-D). Maar goed, zoals onze baby er bij ligt, kan ik me voorstellen dat het wel ff zal duren voor ik het ga voelen. 't is een lekker rustig ding dus, (gezien de vele verhalen van pijnlijke ribben blijft dat wat mij betreft zo :-D).

Nou, ik ga nog even lekker genieten van het mooie weer: ff m'n boek uit lezen in de tuin, :)

Onee, nog 1 dingetje: net als Jacoline en Anne heb ik ook zoiets van: hier begin ik niet zomaar weer even aan... Ik wil absoluut nog een tweede kindje (als alles verder goed blijft gaan tenminste, ik schijn wat lichte voortekenen van bekkeninstabiliteit te hebben, dus mocht daarin iets misgaan, dan is de kans wel aanwezig dat het bij deze blijft). Maar ik moet er niet aan denken om een peuter in de nee-fase in huis te hebben lopen nu, dus mijn man en ik hebben al gezegd: eerst de kleine uit de luiers straks, voordat we aan de volgende beginnen. Maar goed, ook daarin ben ik wel nuchter: voor hetzelfde geld begint het straks toch te kriebelen en beginnen we er wel weer eerder aan... Wat dat betreft schijn je idd de negatieve dingen sneller weer te vergeten... :)
 
Hallo dames,

We zijn gelukkig weer lekker actief. Leuk om al jullie verhalen te lezen!!
Rozemarijke, ik hoop dat je ondanks je misselijkheid toch nog van je vakantie hebt kunnen genieten. Fijn dat je echo zo goed gelukt is!! Leuk hè, om je kleine zo te zien bewegen.

Assie, ik wil even reageren op jouw vraag. Dit wordt ons derde kindje dus wat dat betreft vind ik het eigenlijk wel goed zo. De vorige twee zwangerschappen zijn ook niet makkelijk geweest. Eigenlijk werd het met de zwangerschap erger. De eerste zwangerschap ben ik 9 maanden niet lekker geweest, maar heb niet hoeven spugen. De tweede zwangerschap ging het al iets minder. Toen ging het de ochtenden eigenlijk best redelijk (ik kon in ieder geval nog werken), maar de middagen en avonden waren vreselijk. Ik moest ook wat vaker spugen (niet overdreven vaak, maar vaker dan bij de eerste zwangerschap). Gelukkig ging het toen rond de 20 weken over en heb ik de tweede helft een vrij goede zwangerschap gehad. Nu met ons derde kindje is het echt vanaf het begin al mis. Twee weken voordat ik wist dat ik zwanger was, werd ik al misselijk. Rond de 5 weken werd het dusdanig erg dat het gewoon niet meer ging. Ik zag er heel erg tegenop om weer zwanger te raken omdat ik natuurlijk al twee niet fijne zwangerschappen had gehad. Maar we wilden toch nog zo graag een derde dat we de stap hebben genomen.   We hebben het wel  zo geprobeerd te plannen dat ik in de winter ziek  zou zijn en in de zomer me weer wat beter zou voelen (voor zover je zoiets kunt plannen natuurlijk).
Ik denk dat als dit mijn eerste zwangerschap zou zijn, ik toch nog voor een tweede zou gaan. Het moment dat je kindje geboren wordt en alles wat je ervoor terugkrijgt is zo bijzonder, dat ik het niet bij één kindje zou laten.
Nu het toch al ons derde kindje is en ik zo beroerd ben geweest, is het voor mij klaar. Ik vind het wel jammer want als ik er niet zo ziek van zou zijn, zou ik er zo nog twee bij willen, maar daar ben ik nu wel van teruggekomen. Voor mij is het nu toch echt de laatste keer. Ik probeer er daarom nu het wat beter gaat dubbel van te genieten, want dit maak ik nooit meer mee.

Zo'n ziekteperiode zoals de afgelopen maanden doet zoveel vreselijk veel met je dat ik het achteraf  zie als een soort roes.  Toen ik voor het eerst een goede dag had, voelde het net of ik wakker werd uit een droom.  Ineens heb je in de gaten dat de wereld om je heen gewoon  door is gegaan terwijl  voor jou de wereld al die tijd stilstond.  Als het weer wat beter gaat, vergeet je inderdaad heel snel hoe beroerd je je voelde.  

Vanochtend heb ik nieuwe positiekleding gekocht. Zo leuk!!! Er zijn zoveel leuke kleren, veel leuker dan bij mijn vorige twee zwangerschappen.   Ik heb dan ook lekker ingeslagen.

Ik wens jullie allemaal hele fijne pinksterdagen en geniet nog eventjes van het mooie weer.

Groetjes Jacoline
 
hoihoi dames!

Welkom terug van vakantie Rozemarijke, zo te lezen heb je ondanks alles toch nog wel een beetje kunnen genieten.

Hier gaat het, volgens mij door de warmte, weer wat minder met overgeven. Eten gaat met de warmte sowieso bijzonder slecht, maar dat heb ik normaal ook .... extra frustrerend is het dan dat wat ik naar binnen krijg, ook weer naar buiten komt.
Ik heb afgelopen donderdag mijn eerste kotsvrije dag beleefd, en ik had zo gehoopt dat dat het begin van 't einde was! (zou t in praktijk nog steeds kunnen zijn, maar erg hoopvol ben ik niet meer na de afgelopen dagen..). Ik ben ook alweer aan het afvallen, terwijl ik zo blij was met die kilo die ik   terug "gewonnen" had.

Gelukkig leid het humeur niet echt onder dit dipje, ik denk ook mede dankzij het zonnetje. Zo heeft het weer voor mij z'n positieve en z'n negatieve kanten.

Hebben jullie d'r ook meer last van met die warmte? En hoe is 't verder?

Groetjes,
Anne
 
Hmm, deprimerend, of niet, Anne? Hopelijk knapt het straks dan wat op, want het gaat nu afkoelen, zeggen ze... Ik wiebel nog wat aan, zo tussen 11 en 4 gaat het wel aardig, (zolang ik geen rare luchtjes, sigarettenrook of koffie tegen het lijf loop), maar 's ochtends en 's avonds wisselt het nu erg. Ik hoop ook maar dat het het begin van het einde is, want ik ben het wel zat... Ook ik ben de laatste dagen weer aan het afvallen, kleine beetjes weliswaar, maar het hoort niet zo te zijn, natuurlijk...
M'n vakantie was ondanks alles wel gaaf, heb echt wel kunnen genieten, ondanks de slechte momenten die er ook inzaten, ;-) Had het niet willen missen in ieder geval...
Op m'n werk blijven ze begripvol, gelukkig, dus... maar even zien of het deze maand dan weg gaat zakken...
 
Heyhey Rozemarijke en wie dit verder nog leest,

T is inderdaad deprimerend....
Na die positieve stijgende lijn, wil je geen terug val.. maar "gewoon"   dat het eindelijk eens over is! Ik zit inmiddels al ruim 13 weken thuis .... en wil gewoon wel weer eens een wat normaler leventje dat niet altijd om dat bakje draait.

Maar goed... woensdag weer VK..... donderdag de 20 weken echo.... en zaterdag... vakantie :) Genoeg dingetjes in 't vooruitzicht om me op te verheugen, dus we slepen ons d'r wel doorheen. Als mijn vakantie voorbij is zit op 24 weken, dan zou 't volgens de VK beter moeten gaan. Laten we 't hopen!

Prettig weekend

Groetjes,
Anne
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan