Laparoscopie (kijkoperatie) wordt gezien als een waardevol hulpmiddel om vrouwelijke onvruchtbaarheid te evalueren en te behandelen. Het is een methode om de eierstokken, eileiders en omringende structuren direkt te beoordelen, om te zien of deze normaal zijn. Niet alle vrouwen hebben echter een laparoscopie nodig als onderdeel van hun evaluatie.
reden van de uitvoering
Met behulp van een laparoscopie onderzoekt de arts de buitenkant van de baarmoeder, de eileiders en de eierstokken. De procedure wordt vaak uitgevoerd als de arts denkt dat er sprake is van endometriose (overmatige groei van het baarmoederslijmvlies). Tegelijkertijd kan de arts bepalen of littekenweefsel aanwezig is (adhesies) of kan misschien een andere oorzaak vaststellen als u last hebt van bekkenpijn. Een voordeel van deze test is dat als tijdens het onderzoek endometriose wordt vastgesteld, de behandeling direct kan plaatsvinden. Tot de behandeling kan het gebruik van een laser of cauterisatie behoren om de endometriose of adhesies ‘weg te snijden’. Tijdens een kijkoperatie kunnen ook de eileiders op een meer directe manier getest worden. Door tijdens de kijkoperatie een kleurstof via de uterus op te spuiten (chromopertubatie) kan men zien of er kleurstof verschijnt aan de uiteinden van de eileiders en kan men hiermee beoordelen of de eileiders doorgankelijk zijn. Om deze reden wordt deze operatie ook wel een LTT (Laparoscopie met Tubatesten) genoemd.
naar boven
uitvoering
Deze behandeling wordt uitgevoerd tijdens een dagopname onder narcose. Een telescoopachtig instrument, zo dun als een potlood, wordt net onder de navel ingebracht op zoek naar ziekten of de oorzaak van de onvruchtbaarheid. Hiermee kunnen de buik - en bekkenorganen zichtbaar worden gemaakt, waaronder de baarmoeder, de eileiders en de eierstokken. Om de structuren beter te kunnen zien wordt de buik eerst een beetje 'opgeblazen' met koolzuur. Net boven het schaamhaar wordt een tweede, kleinere sneetje gemaakt om chirurgische instrumenten door te voeren. Laparoscopie wordt soms wel ‘wondpleister’-chirurgie genoemd, aangezien de wondjes buitengewoon klein zijn en gewoonlijk worden afgedekt met een wondpleister. Naast het bekijken van de structuren worden vaak ook de eileiders getest. Er wordt via de baarmoederhals een kleurstof in de baarmoeder gespoten, waarbij de operateur deze kleurstof uit de eileiders de buik in ziet komen als de eileiders open zijn.
Deze procedure wordt vaak gefotografeerd of op videoband vastgelegd, zodat arts en patiënt de uitkomsten en de procedure op een later tijdstip kunnen bekijken. Na de operatie kunt u enige uren last hebben van misselijkheid en/of een pijnlijke buik. Ook pijn in de schouder is mogelijk. U houdt van deze ingreep twee kleine littekens over, die na verloop van tijd nauwelijks meer zichtbaar zullen zijn. Zoals elke operatie is er een kleine kans op complicaties zoals bloedingen of infectie. Meestal is het herstel vlot en kunnen de normale activiteiten snel worden hervat.
naar boven
