wonderwomen

ik mag donderdag om 16:15. dus moet er de hele dag op "wachten".
ik probeer begin van de avond wat te laten weten., maar we moeten ook de hondjes wegbrengen, dus weet neit of ik dat red.
als het uitloopt kan ik het in ieder geval vergeten....

 
Ik heb de hele tijd van die krampen in , volgens mij, m'n baarmoeder. Hadden jullie dat ook? Ik maak me alweer zorgen.
Carina, ik zag je ook al op het zwangerforum met een buikje. Leuk hoor!!
Ik blijf nog even hier!! Blijft het doodeng vinden. Waarom nou al die onzekerheid. Hoe gaan jullie hier nou mee om?
Liefs, Yvette
 
hoi yvette...

toe ik erachter kwam dat ik weer zwanger was, had ik net de uitslagen van de onderzoeken binnen.
die uitslagen gaven me in ieder gevl de rust dat er met mijn lichaam niet s aan de hand was. dat de 3 miskramen daar neit aan gelegen hadden, en dat het dus echt vreselijke domme pech is geweest.

het enige wat ik wist dat ik eraan kon doen is goed voor mezelf zorgen. gezond eten, veel rusten en slapen, en geen dingen doen die afgeraden worden.
zodat als het weer mis zou gaan.. ik mezelf in ieder geval niets kon verwijten. ik ben ook erg blij dat ik vorig jaar alles netjes volgens het boekje had gedaan. het was dan in ieder geval niet mijn eigen schuld. (want zo ga je dan toch denken he!)

ik werd wat zekerder toen ik de eerste keer het hartje had zien kloppen. dat was met 7 weken. maar zodra ik een dag geen kwaaltejs heb, word ik ook enorm onzeker.
zondag had ik een goede dag, head veel gedaan en gisteren voelde ik me klote. veel last van kwaaltjes. dat geeft me dan toch weer wat bevestiging.

ik kom op anderen sterker over dan ik in werkelijkheid ben hoor. tuurlijk ben je sterk als je na 3 miskramen er nog steeds voor gaat. dat weet ik wel, maar vergeet niet dat ik menig traantje heb gelaten de afgelopen weken. en geloof me met hulp van die hormonen lopen die tranen nog makkelijker dan je gewend bent!
en 1 tip! laat ze ook echt lopen je tranen. bij mij was het nog altijd verdriet om de eerste misrkaam wat eruit kwam, maar ook het geluk dat het zo snel weer mocht zijn.

nou he tis een heel verhaal geworden, maar ik hoop dat het je een beetje helpt om er ook weer voor te gaan! om ook te proberen blij te zijn, al lukt het zelfs mij met 10 weken nog neit zo goed.

en als er iets is.. dan lucht je hier of waar je me maar tegen komt op het forum je hart. je mag me overal storen!
dikke knuffel Carina
 
hoi Carina,
wij hebben op 9 juli bloed laten prikken voor het onderzoek.   De uitslag duurt idd, 8-12 weken. Als de uitslag binnen is, krijgen we pas een uitnodiging voor een gesprek bij klinisch geneticus, waar we de uitslag te horen krijgen.
Laat ik nou toevallig het emailadres van die arts hebben gekregen, omdat we foto's van Bas* moesten mailen. Op 9 september gaat er natuurlijk een mail haar kant uit om te horen of de uitslagen al binnen zijn en wanneer we dan de afspraak hebben.

Wat er daarna nog gecheckt gaat worden, weet ik niet. Dat zien we dan wel weer.

Ik heb aan de arts gevraagd hoe zij dacht over zwanger worden. Ze raadde ons aan om op de uitslagen van het chromosoomonderzoek te wachten, zodat er een vlokkentest of vruchtwaterpunctie gedaan kan worden bij het kindje, mocht er iets uit het onderzoek komen.
Maar ja, ik heb op 10 juli mijn curretage gehad. Dus ALS ik al meteen zwanger raak, is er tijd zat om die punctie te doen, want dat kan toch pas vanaf een week of 12 (nou ja de ene) Dus wij gaan er gewoon voor.

Sorry dat ik niet reageer op de anderen, maar al die zwangeren hier, brr,

liefs
Patricia mama van Bas*
 
hoi patricia!

ik heb met het chromosomenonderzoek ook niet willen wachten, de gyn vond dat we dat voor onszelf maar moesten besluiten. ik telde gelijk weer aan, al was dat weer van korte duur en toen heeft gyn gezegda dat we voor het bloedstollingsonderzoek echt 10 weken niet zwanger geweest mogen zijn. uiteindelijk is na 2 keer ongesteld geweest te zijn na ongeveer 8 weken daar bloed voor geprikt en hadden we dat bloedprikken net voor het eitje gedaan. dus zwanger kon ik toen niet zijn.

dat eitje hebben we niet verloren willen laten gaan, en achteraf maar goed ook, want uit de onderzoeken kwam niks en ik bleek zwanger.

mij hebben de uitslagen veel rust gegeven, zoals ik ook het berichtje eronder al had geschreven. ik hoop dat het dat voor jou ook doet.
het helpt te weten dat er niks in je lichaam is waardoor het mis gaat. je weet dan dat je er zelf echt niks aan kon veranderen. voor mij heeft het me de moed gegeven door te gaan en het nu ook emotioneel redelijk goed vol te kunnen houden.

echt patricia ook voor jou komt het goed. ik wilde dat van mezelf niet geloven, maar het lijkt er steeds meer op dat het goed gaat komen. zo ook bij jou.. ik hoop dat over een jaar of 2 we terug kunnen kijken op deze periode. dat het een zware periode is, is zeker. dat het je relatie test, weet ik ook zeker. maar dat het geluk ons gegunt is.. meid dat weet ik ook zeker!

liefs Carina
 
hey Yvette, lang geleden! Maar van harte gefeliciteerd meid!
Kan me voorstellen dat elk pijntje of krampje je  ongerust maakt, maar zou er proberen niet teveel achter te zoeken(al is dat heel erg moeilijk ....weet het).
Dat onzekere gevoel gaat ook niet zo maar weg, had het vorige week nog .
Was toen al 16 weken maar werd zo onzeker dat ik naar het ziekenhuis heb gebeld en gelukkig een echo kreeg.
Nogmaals van harte en doe het lekker rustig aan!

@Petra: hoe was je 20 weken echo?????
Zag nog niks bij de hoppertjes te staan.

@Carina: gaat goed met jou he!
Hoop zo dat je donderdag een mooie echo krijgt, maar ben er eigenlijk wel zeker van.
Als ik jou zou zie schrijven dan voel ik alleen maar positieve dingen hahaha...

@Pat' Kan me voorstellen dat het weer niet makkelijk is om allerlei zwangeren te spreken, maar hoop dat je toch wat hebt aan onze steun.
En we hopen echt dat het heel snel weer goed gaat met jou.
Ik las net trouwens ergens anders dat je vriendin weer een kindje is verloren....hoeveel kan een mens nog hebben, is toch niet meer menselijk!
Veel sterkte en ook voor je vriendin.

@alle anderen: hoe gaat het met jullie?

Hier alles weer onder controle, morgen alweer 17 weken...
Voel de baby nu ook al goed bewegen en ook manlief heeft m alweer gevoeld.

Veel liefs Wanda
 
Dank je wel , Wanda.
Dames, ik moet jullie advies hebben.
Gisteren had ik krampen. Vandaag de hele dag niks. Het zou toch niet.....
Hebben jullie dat ook ? De ene dag wel, de andere dag niet?
Liefs, Yvette
 
ja hoor.. had en heb ik ook!
zondag voelde ik me goed, maandag en dinsdag klote van alle kwaaltjes en vandaag gaat het juist weer goed...

het maakt je extra onzeker he... maar ook dat is heel normaal
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan