wonderwomen

nou fijn om te lezen dat het nog goed voelt Carina.
Vraagje wat hebben ze bij jullie bloedonderzoek nu onderzocht en hoe lang duurde het voordat je de uitslag kreeg?
Bij ons doen ze nu chromosoomonderzoek, is dat hetzelfde als bij jullie?

groetjes
Patricia mama van Bas*
 
hoi pat,

ik heb eerst een chromosomenonderzoek laten doen.. daar hadden we de uitslag na ongeveer 12 weken van geloof ik..(of iets eerder, maar we moesten rekening houden met 12 weken)
en daarna hebben ze nog een bloedstollingsonderzoek bij mij gedaan.

wanneer heb je bloed laten prikken? en gaan jullie er wel gewoonm voor, of wachten jullie op de uitslag?

groetjes
 
Nou meiden, daar ben ik weer!
Ben lange tijd niet meer op het forum geweest. Begon het steeds moeilijker te vinden, het niet zwanger zijn.
Maar ben er achter gekomen dat ik, na die MK in feb, weer   ZWANGER ben.
Maar ik vind het zo eng!!!! Ben zo onzeker!!! Stel nou dat het weer misgaat...
Ik trek dat gewoon niet. Heb ook helemaal geen kwaaltjes!!!
Hoe gaat het met jullie?
Heb gelezen dat jij, Carina, ook zwanger bent!!
Heb ook gelezen dat jij Patricia een curettage hebt gehad. Wat erg voor je, meid!
Hoe gaat het nu lichamelijk en vooral geestelijk met je?
Liefs, Yvette

 
Hey Y dat is geweldig. Ik ben al vaker komen kijken of er nieuws van je was. En nu ineens dit! Echt super, van harte gefeliciteerd. Hoever ben je? Die onzekerheid is echt wel normaal. Ik had het ook wel al voelde het goed. Elk toiletbezoek was spannend en elk krampje in je buik verontrustend. En helaas die eerste weken voel je de ene kramp na de andere. Een zwaar ongesteldheidsgevoel enzo. Meid ik duim voor je dat alles goed gaat. Wanneer heb je je eerste afspraak bij de vk. Enne...ook jij bent welkom bij de hoppers als je er aan toe bent he!

@ Carina, spannend donderdag weer een echo. Je klinkt best goed en niet al te onzeker alhoewel je dat bij vlagen natuurlijk wel hebt. En idd lijkt dit forum ook niet meer de juiste plek om je ei kwijt te kunnen en de hoppers nog een te grote stap. Maar dat komt wel. We wachten gewoon op jou en nu ook op Y haha...Ik blijf ook duimen voor jou dat het gewoon goed bljift gaan. Veel succes donderdag en ik lees het wel weer.

Met mij gaat het ook goed. dinsdag 20 wkn echo....dat vind ik dus nu weer eng. Zo blijft er altijd wat.

Groetjes Peet
 
gefeliciteerd yvette!
ben je er net achter gekomen? hoever denk je dat je bent?
ik kan je vertellen dat het behoorlijk spannend zal blijven. met vlagen zag ik het echt niet meer zitten.
en nog steeds vind ik het erg moeilijk te genieten.
ik mag donderdag weer voor de echo. zo spannend weer..

@ petra... spannend de 20weken echo... dacht eigenlijk dat je al wat verder was.
ik ben vandaag 10 weken, en voel me weer beroerd. ben zo blij dat ik van dit soort dagen er tussen heb, dat geeft mij wel meer hoop voor donderdag.

 
Hoi petra en carina, toch wel weer leuk om van jullie te horen.Het lijkt een eeuwigheid geleden voor mij.
Ik denk dat ik 3 of 4 wkn. ben. Had vorige week ongi moeten zijn en had afgelopen vrijdag de test gedaan. Heb wel idd een soort ongigevoel in mijn onderbuik. Klein beetje krampjes lijkt 't. Ik probeer er nuchter over te doen.
Heb vanochtend het z'huis gebeld en mag eind augustus komen voor de eerste echo.
Vind het doodeng allemaal.
Die 20-weken echo, daar kan je toch ook het geslacht op zien?
Zou je dat willen weten?
Hoe gaat het eigenlijk met je relatie, Petra? Kon me herinneren dat het stroef verliep.Klopt dit?
Doei! Yvette
 
Hey meiden,

Heel leuk weer met jullie te tikken idd haha. Ook al is het op het mk forum maar heej we hebben met zn allen wat meegemaakt wat anderen niet hebben meegemaakt dus dat schept een band he. We weten wat verlies is....

Ja Yvette, het is en blijft een onzeker gedoe in het begin. En die krampen of ongestelheidspijnen die kunnen soms behoorlijk zijn maar er gebeurt nu zoveel bij je vanbinnen dat het helemaal niet raar is eigenlijk. Neem het er maar voor lief bij meid, het hoort iig wel gewoon zo. Verder heb ik weinig kwalen gehad in het begin, behalve doodmoe en nog wel eens. Mn borsten  waren wel  erg gevoelig en groeiden als een gek. Maar ik had zo weinig kwalen dat ik soms dacht...ben ik wel zwanger? Ging ik daar weer aan twijfelen haha...ja zo is het steeds wat joh. Met mijn relatie gaat het beter dan ooit. We hebben 2 hele moeilijke maanden gehad. Ik dacht dat het allemaal voorbij was. Het tegendeel is waar. We zijn erg gelukkig en kijken uit naar de komst van de baby. Ik wil niet weten wat het geslacht is overigens. Mijn vriend wel maar dan heeft ie pech hahaha.

Geniet van je zwangerschap he.

@ Carina, 10 weken. De MIJLPAAL he. Hoe laat heb je donderdag de echo? Hopelijk vliegt de tijd en is het snel zo ver en kan je ons heel blij vertellen dat alles goed gaat he. Dan nog 2 weken en je bent uit de ergste gevarenzone. Garanties zijn er nooit maar de kans op een mk is dan toch een stuk minder.

Ik ben idd net 20 weken, de anderen zijn weken verder. Ik loop samen met wanda wat achter op de rest maar dat mag de pret niet drukken. Ik hoop dat we ons wonderwoman clubje straks allemaal bij de hoppers hebben, dus ook Pat en Mier (en ik blijf toch stiekum hopen op Keesje al is ze er mee gestopt)  en wie mis ik dan nog? ...dacht dat dat ze waren he. En t maakt dan niet uit hoever iedereen is als we maar zwanger zijn en het goed blijft gaan toch?

Ik denk aan je donderdag!
Groetjes Peet

Succes aan de  anderen en natuurlijk blijf ik duimen tot ik een ons weeg!
 
Hi meiden,

heb hier en daar al wat berichtjes achter gelaten maar zal jullie ook weer even bijpraten. Ivm mijn eerste zwangerschap die blijkbaar zich heerlijk in mijn eileider had genesteld moet ik bij volgende zwangerschappen me rond de 6 weken melden voor een echo.
Had braaf één menstruatiecyclus afgewacht en was daarna gelijk zwanger, HOERA! Vol goede moed de echo laten maken in de veronderstelling dat ik 1, 2, 3 of 4 hartjes zou zien kloppen. Nou nee dus, helemaal niets, nul dus! Was er echt helemaal kapot van omdat ik me vreselijk zwanger voelde (met de nadruk op vreselijk, vraag maar aan mijn vriend! ) en ik inmiddels verder was dan de vorige keer.
Moest vervolgens nog 2x terug komen voor bevestigende echo's en ik kan je nu vertellen, ik ben echt alle schaamte voorbij!! Het lege vruchtzakje moest er wel echt uit maar bleef helaas lekker zitten. Uiteindelijk afgelopen maandagavond aan de eerste pil gegaan (Mifegyne) en woensdag opgenomen in het ZH voor het verdere opwekken van de miskraam. Dat gaat onder begeleiding van het ZH zodat ik gelijk gecuretteerd kan worden indien nodig. En voor pijnbestrijding, lang leve diclofenac.
Dat is me gelukkig reuze meegevallen en het vruchtje was er supersnel uit! Dat werkt gelukkig wel! Mocht dezelfde dag al weer naar huis maar moet woensdag a.s. terugkomen voor controle, wéér een echo.
Heb inmiddels een fotoboek vol van mijn baarmoeder!!
Nu moet ik één cyclus afwachten zodat ze de termijn goed kunnen bepalen ivm die eerdere EUG. Heb ik eigenlijk geen zin in, volgens mij zijn die echo's heel betrouwbaar en ik merk vanzelf wel als het mis is.
Hoop dus echt weer gauw zwanger te zijn maar ben er nu ook wel doodsbenauwd voor. Het onbevangene is er wel vanaf kan ik je vertellen.

Wat we nu wel weten is dat ik (makkelijk) zwanger wordt, dat mijn  L eileider het doet en dat mijn baarmoeder benestelbaar is. Maar ik zou het wel héél erg leuk vinden toch een keer echt een kindje te krijgen!
De eerste keer niet in de baarmoeder, de tweede keer wel in de baarmoeder maar geen vruchtje, dus de derde keer... een superbaby!!!

Duimen maar!!
Jullie ook allemaal héél veel sterkte en succes!!!
XXX Y
 
Terug
Bovenaan