Zwanger worden 2e kindje 2021

@swlk dan heb je wel het juiste moment te pakken gehad ? die buikpijn had ik ook met mijn eisprong. zelfs gaan zitten of opstaan was al pijnlijk. daarna weer over.
nu ook duimen voor je!! nu dat lange wachtbankje.?

hebben er dames hier ervaring met innesteling, hoe dat kan voelen?

 
Sinds mijn bevalling heb ik dat dus ook, buikpijn rond de eisprong. Daarvoor nooit gevoeld. Dus ik snapte niks van vrouwen die zeiden dat ze hun ei konden voelen springen. Maar nu weet ik het, het kan!
Fijn dat je het moment toch te pakken hebt SWLK! 

Mamma Poekie, geen ervaring mee. Ik heb daar niks van gevoeld, eigenlijk begonnen bij mij de echte klachten pas bij week 6. Daarvoor had ik ook wel zere borsten en krampen enzo, maar dat heb ik bij menstruatie ook, dus dat is bij mij altijd een slechte graadmeter. 
Wat ik wel had vanaf de innesteling, achteraf gezien, is dat ik het heel erg koud had steeds, en snel fysiek moe. We waren op vakantie, en ik loop dan graag lange afstanden. Maar deze keer was het na een uurtje of 4 echt wel op. Dat vond ik niet heel vreemd, dacht aan stress oid. Maar bleek dus de zwangerschap. Na de positieve test kreeg ik wel af en toe een heel zwaar hangend gevoel in mijn bekkenbodem, en dat vond ik een eng gevoel. Dat betekende 100% dat het mis zou gaan. Ging het dus niet haha! En vanaf 6 weken was ik kotsmisselijk. 
 
 
 
ja Lewis dat is bij mij ook het geval.
voor mijn bevalling had ik nergens last van tijdens menstruatie.. maar nu ook.
dat het lichaam werkt dan he.. mooi is dat.

ik heb verder ook nooit iets gemerkt van zwanger worden, pas de avond voor mijn positieve test, zere borsten en hoofdpijn. en toen ik hmm misschien morgenvroeg eens testen ? en jawel t was raak toen.
en vanaf week 7 werd ik kotsmisselijk, o
ik functioneerde gewoon niet meer er door.
en vanaf week 13 was dit over. gelukkig!

en nog een ander vraagje..
als jullie druk geklust hebben tijdens jullie ei sprong, word het dan paar dagen later ook minder, "de zin" bij jullie ? en dat je dan amper vrijt..
hier wel.. dan ben je even klaar met zo je best doen.. maarja dan denk ik weer misschien misschien we nog een kans..
tis toch wat he
 
ons seksleven is momenteel op een historisch dieptepunt. We lachen er maar om, maar grappig is het eigenlijk niet. Het begon met steeds minder zin in seks, omdat het rond de eisprong moest ja. Ik was best opgelucht dat het niet meer moest, toen we met IUI begonnen. En toen alles net een beetje als vanouds werd, kwam er tijdens de zwangerschap een verbod op seks ivm verkorte baarmoederhals. En sinds de bevalling kamp ik met een vernauwing waardoor zijn penis niet past. Ben in het ziekenhuis bezig om dat op te lossen, maar het is niet simpel. 
Vind het heel erg jammer dat traditionele seks er niet in zit, en dat houdt me ook een beetje tegen met het andere werk dat je wel kunt doen zegmaar. Ik hoop dat het ooit weer goed komt. Mijn man vindt het ook jammer, maar houdt gelukkig genoeg van me om het even te accepteren. Hij zegt ook dat hij nu toch erg moe is van het slaapgebrek al 12 maanden. Dus het is niet dat zn seksdrive enorm is gelukkig.
Het zal wel gek zijn om ons seksleven tzt weer op te pakken. 

Een vriendin van me is nu 2 jaar bezig met proberen. Maar zij hebben enkel nog seks rond de eisprong. Bewust zwanger proberen te worden is denk ik gewoon niet super voor je seksleven. 
Ik wens soms wel eens dat wij zo'n stel waren die gewoon konden zeggen: geen anticonceptie meer en we zien wel. En dat het dan nog zomaar oppeens lukt ook. Zonder dat we er erg mee bezig waren.

 
echt heel rot voor jullie zeg.. dat het zo allemaal gelopen is. gelukkig zijn jullie samen sterk genoeg en is de liefde groot genoeg. dat scheelt enorm!

hier is de sex drive er wel hoor. maar na de eisprong moeite zeg maar ? dan is ze zin er even af bij mij grotendeels.
maar dan moet ik me paar dagen later herpakken. maar ben dan bang dat omdat we dan niet meer veel vrijen t niet lukt om zwanger te worden. anderzijds lees je dat je toch alleen maar zwanger word op je eisprong en later geen kans meer maakt. dus ja lastig he
 
Weer even bijlezen hoor! Ik verwacht mijn eisprong in het volgende weekend, dus ik zit nu gevoelsmatig in een soort niemandsland ;) het lukt me dan ook vrij aardig om even niet zo veel met zwanger worden bezig te zijn. Dat voelt wel fijner dan hoe ik het wachtbankje ervaren heb. Ik heb ook besloten om geen ovulatietesten te doen deze keer in de hoop er minder mee bezig te zijn. Het kan een paar dagen schelen, maar dan nog weet ik wel de juiste dagen te vinden waarop we het gezellig moeten maken. Wij gaan dan straks enigszins gelijk op Lewis!
 
Heel fijn dat je je piek toch later in de week hebt weten te vinden swlk! Geen verloren ronde gelukkig. Is je man er weer een beetje bovenop? Ik ga heel hard met jou en mama poekie mee duimen. Hopelijk gaat het wachtbankje snel voorbij én zijn er in de komende twee weken 2 positieve testen. Mama poekie, je bent niet de enige hoor met weinig geduld haha. Ik denk dat wij allemaal precies weten hoe je je voelt. Ik weet niet hoe het bij jullie is, maar corona helpt hier ook niet bepaald. Te weinig afleiding in prive leven en door het continu thuiswerken ook nog eens onder werktijd te veel tijd om mijn gedachten af te laten dwalen.
 
Over die buikpijn, ik had het het eerste jaar na mijn bevalling juist andersom. Voor mijn bevalling extreem pijnlijke menstruaties (maar voelde mijn eisprong dan weer niet) en na de bevalling totaal geen pijnklachten meer. Totdat ik afgelopen voorjaar ineens een paar maanden mijn hele cyclus door buikpijn had, met soms ook bloedverlies tussendoor. Zelfs nog uitstrijkje laten maken voor de zekerheid. En na een paar maanden was dat ook weer over en had ik mijn ouderwets pijnlijke menstruaties weer terug, plus pijnlijke eisprong.
 
En libido, dat word bij mij zeker minder na de eisprong. De week voordat mijn ei gaat springen voel ik me net een puber haha, dan zie ik ineens overal knappe mannen en vind ik mijn wederhelft ook razend knap. En daarna zakt het als een plumpudding in elkaar. Het libido van mijn man is niet denderend, dus vaak komt het erop neer dat er dan tot na mijn menstruatie geen actie meer is. Afgelopen maand had ik tijdens de eisprong niet eens zin, omdat er ineens focus lag op het zwanger worden. De daad was echt een beetje een technische exercitie.
 
Ik was mijn reactie aan het schrijven, terwijl jullie ook aan het schrijven waren mama poekie en lewis. Wat een nare situatie zeg lewis. Je had er eerder al iets over laten doorschemeren. Ik hoop voor jullie dat het na de geboorte van kindje#2 weer beter gaat worden en seks weer iets wordt om van te genieten. 
Niet om te vergelijken, maar om je een hart onder de riem te steken. Hier is seks ook een dingetje. Ik heb in het verleden last gehad van vaginisme, waardoor in eerdere relaties seks periodes lang niet mogelijk was. En in mijn huidige relatie zorgt het lage libido van mijn man ervoor dat seks ook niet is wat het zou kunnen zijn. Met als dieptepunt de zwangerschap en de 3 maanden erna. Ik bereid me dus alvast voor op weer een seksloze periode van een jaar. Misschien kunnen we na onze bevallingen elkaar tips gaan geven voor een beter seksleven ;)
 
Ik heb het altijd wel gehad, maar zo erg als dit niet. 
Wel jammer, want dan wordt het toch een soort van geforceerd en mijn man die wilt dat dus niet. Het moet volgens hem wel leuk blijven. 

Hier zakt het ook wel in na de eisprong, wat overigens mijn man ook heeeel vervelend vindt haha. Hij heeft daarin een hogere libido dan ikzelf. Dus ik moet mezelf nu ook een beetje van de goede kant laten zien dat het niet alleen daarvoor is :p 

Ik had alleen een beetje last van innestteling bloed, en vanaf week 5 begon ik al te spugen. Tot letterlijk aan mijn bevalling dus ben erg benieuwd of het echt klopt dat ze zeggen dat elke zwangerschap anders kan zijn. Het werd vanaf week 20 wel wat dragelijker maar kon weinig doen.

@Lewis, oef dat klinkt best heftig. Hopelijk komt het strakjes allemaal weer goed. Wel fijn dat jullie relatie dit gewoon aan kan! Zegt ook heel veel over jullie liefde voor mekaar!
 
Terug
Bovenaan